Την πρωτοφανή και προκλητική θεωρία των «γκρίζων ζωνών» επιχειρούν να επαναφέρουν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι στρατοκράτες της Αγκυρας με προκλητικές υπερπτήσεις πάνω από το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι, αλλά και με ψαροκάικα με δημοσιογράφους γύρω από τη Ρω, δεκατρία χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, που αποτέλεσε την πρώτη ουσιαστική αμφισβήτηση του συνολικού status quo του Αιγαίου και τη διεκδίκηση ακόμη και κατοικημένων ελληνικών νησιών, νησίδων και βραχονησίδων. Με την έμπρακτη αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, η Άγκυρα δεν δείχνει να ανησυχεί ακόμη και αν προκαλέσει θερμό επεισόδιο, εκτιμώντας ότι η επόμενη μέρα ενός τέτοιου επεισοδίου θα διαμορφώσει ευνοϊκότερο περιβάλλον για τις επιδιώξεις της. Στο σχεδιασμό αυτό, μετά την κρίση γύρω από το σύμπλεγμα των βραχονησίδων Ιμια, το 1996, σειρά έχουν πάρει το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι....Η διεκδίκηση των δύο νησιών, του Αγαθονησίου και του Φαρμακονησίου, δεν αποτελεί βεβαίως νέα υπόθεση καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι και τα δύο αυτά νησιά έχουν κομβική γεωγραφική θέση και η κυριότητα επ' αυτών στερεί την Τουρκία από σημαντική θαλάσσια και εναέρια ζώνη στην περιοχή μεταξύ της γραμμής που σχηματίζουν τα νησιά Φούρνοι - Πάτμος - Λειψοί - Λέρος με την απέναντι τουρκική ακτή, βάζοντας έτσι φραγμό στα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων στρατηγών. Ηδη, από το 1998, στην επίσημη έκδοση του «Αρχηγείου των Ακαδημιών Πολέμου της Τουρκίας», που αποτελεί το πρώτο εμπεριστατωμένο και πλήρες κείμενο επί του οποίου θεμελιώθηκε η πολιτική των «γκρίζων ζωνών», αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και νησίδες, μεταξύ αυτών το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.
Συγκεκριμένα, στην πολυσέλιδη αυτή έκδοση αναφέρεται η γνωστή τουρκική θεωρία ότι η ελληνική κυριαρχία νομιμοποιείται μόνο στα νησιά που αναφέρονται ονομαστικά στις διεθνείς συνθήκες. Ως εκ τούτου, σύμφωνα πάντα με τη συγκεκριμένη έκδοση, αλλά και μια σειρά άλλων μελετών, αναφέρεται ρητά η διεκδίκηση της Τουρκίας, με την αναφορά ότι στην περιοχή της Δωδεκανήσου συνεχίζεται η «τουρκική κυριαρχία» στα εξής νησιά: Esek (Γαϊδουρονήσι ή Αγαθονήσι), Bulamac (Φαρμακονήσι), Καλόλιμνος, Kardak (Ιμια), Keci (Ψέριμος), Sakaralar (Γυαλί), Nergiscik (Αρκοί), όπως και σε δώδεκα νησιά νοτίως της Αστυπάλαιας και σε δεκατρία νησιά και βραχονησίδες βορειοανατολικά της Κρήτης.
Η πολιτική έντασης και η απειλή χρήσης βίας της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας εφαρμόστηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στην κρίση για τα Ιμια. Προέκταση της ίδιας τακτικής χρήσης βίας ή απειλής χρήσης βίας είναι και το θέμα των χωρικών υδάτων του Αιγαίου και η μη αναγνώριση εκ μέρους της Αγκυρας του ελληνικού εναερίου χώρου. Η πρακτική αυτή της τουρκικής πλευράς αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα τόσο στο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων όσο και στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Εγγύς Ανατολή.