Γράφει ο Γιώργος ΣαρρήςΗ καλύτερη στιγμή για τις οικονομίες της Ευρώπης την τελευταία 20ετία, ηταν χωρίς αμφιβολία η 5ετία 1995-2000.Οι μακροοικονομικοί δείκτες ευημερούσαν,τα εταιρικά στοιχεία ήταν στα καλύτερά τους με αποτέλεσμα την ευφορία που δημιούργησε -μαζί με τις υπερπροσδοκίες της "νέας οικονομίας" = την αργή στην αρχή και ξέφρενη μετά άνοδο των χρηματιστηρίων.Ηταν φανερό οτι όλο και περισσότεροι και απο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, μεγάλωναν το μικρό η μεγάλο κομπόδεμά τους,πράγμα που έβαζε σε σκέψεις πονηρές αυτούς που σαν στόχο ζωής έχουν βάλει την συσσώρευση του παγκόσμιου πλούτου στα χέρια τους.Προετοιμασμένοι καλά γι αυτην τη στιγμή που χρόνια περίμεναν έπρεπε να περάσουν σε μια κίνηση ματ που θα πετουσε έξω απ΄το τραπέζι τους νέους ,ανώριμους κι απροετοίμαστους παίκτες,και θα άφηνε αναίσθητους στο ταπί τους μικρούς και μεσαίους που ειχαν πιστέψει στο παραμύθι της δικαιοσύνης του καπιταλισμού και της ανα περιόδους ανακατανομής του πλουτου σε νέα χέρια.H ληστεία θα γινόταν σε δύο επίπεδα.Χρηματιστήριο και πραγματική οικονομία.Στο χρηματιστήριο χρειαζόταν ενα κλίμα ενθουσιασμού τέτοιο που να κάνει και την τελευταία γριούλα να βγάλει τις οικονομίες της απ'το στρώμα,μιά πλύση εγκεφάλου για ενα ολοφάνερο καλύτερο αύριο η κάτι τέτοιο.Στην πραγματική οικονομία μια παρόμοια ιστορία αισιοδοξίας που να κάνει τους πάντες να αγνοούν τις φωνές που θα πήγαιναν κόντρα.Αν η ιστορία ηταν η ίδια, τότε θα είχαν φτάσει στην τελειότητα.
Ειχαν μελετήσει τις κινήσεις των οικονομιών, τις ισοτιμίες νομισμάτων και το πως επηρέαζαν τις τιμές των προιόντων, καθώς και την ψυχολογία των καταναλωτών (και των παικτών) και τον τρόπο αντίδρασής τους σε όλα τα ....
.παραπάνω.
Ετσι αποφασίστηκε η υλοποίηση της μεγαλύτερης κομπίνας που έγινε ποτέ στην ιστορία που δεν είναι άλλη από την δημιουργία του Ευρώ.Ένα νόμισμα που με απλά λόγια θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη του κόσμου πριν καν δοκιμαστεί -με τη βοήθεια των παραμυθιών περί ενωμένης επι τέλους Ευρώπης κλπ.-και θα έβαζε στην άκρη με τη στάμπα του επικίνδυνου γραφικού όσους αντιδρούσαν.{Εννοείται πως το ΕΥΡΩ δεν αποφασίστηκε το'95,αφού διαδέχτηκε το ecu που μέχρι τότε ηταν μια λογιστική μονάδα,αλλα είπαμε των φρονίμων τα παιδιά... δεν είναι σαν κι εμάς).
Ο στόχος ήταν απλός.Άνοδος των τιμών χωρίς να υπάρξει αντίδραση.Πράγμα που έγινε και μάλιστα στα γρήγορα.Το νέο νόμισμα αποφασίστηκε να είναι αρκετά ακριβότερο απ'όλα τ'άλλα,έτσι ώστε μικρές αλλαγές π.χ. των δέκα λεπτών να μην είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές. Ετσι ότι κόστιζε 1 μάρκο ,1 φράγκο ,100 δραχμές ,1ο φιορίνια κλπ θα πήγαινε σιγά σιγά να βρει τη νέα του τιμή που θα ηταν 1 ευρώ.Μέσα σε 3-4 χρόνια η και λιγότερο πολλες φορές,σε όλη την Ευρώπη προϊόντα πρώτης ανάγκης όπως το γάλα η το ψωμί διπλασίασαν η 3πλασίασαν την τιμή τους χωρίς να ανοίξει μύτη!Φανταζόσασταν ποτέ χωρίς κανένα λόγο να αυξάνεται η τιμή στό γάλα απο τις 100-120 δρχ στις 350-400δρχ-και ανάλογα σε άλλα προιόντα- χωρίς καμμιά κοινωνική αναταραχή και μάλιστα οι κυβερνήσεις να επανεκλέγονται πανηγυρικά;Κι όμως έγινε, χάρις στην εκπληκτική ιδέα- κομπίνα του ενιαίου νομίσματος στο οποίο ποιός δεν εντάχθηκε; Η Αγγλία γιατί το νόμισμά της ήταν βαρύτερο και φοβόταν ακριβώς αντίθετη πορεία, αποπληθωρισμό,ύφεση κλπ , η η Σουηδία που σεβάστηκε το πλούσιο σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν της και δεν το προχώρησε.Σε χρόνο μηδεν ο πλούσιοι έγιναν κροισοι, οι φτωχοί πάμφτωχοι και η μεσαία τάξη που τόσο είχε επενδύσει στην ελπίδα του νέου νομίσματος βρέθηκε στόν άσσο και βέβαια εκτός παιχνιδιού.
Έτσι οι πανηγυρισμοί τελείωσαν γρήγορα και οι Ευρωπαίοι βγάζουν απ τα συρτάρια τα παλια αναμνηστικά πια χαρτονομίσματα και τα κοιτάζουν με νοσταλγία.Τί ακολουθει ;Επειδή κολπο που
κερδίζει ξαναδοκιμάζεται πιστεύω πως σύντομα θα σκάσει η ιδέα για ενα παναμερικανικό η και παγκόσμιο νόμισμα τύπου ΕURO, ας πούμε κάποιο ΑΜΕRO ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΊ ΣΑΝ ΑΝΤΊΔΟΤΟ ΣΤΗΝ ΚΡΊΣΗ και θα έχει τόσο λαμπερή παρουσίαση που δυστυχώς θα το υποδεχτούμε πανηγυρίζοντας
μέχρι να αρχίσουν τα κλάματα της επόμενης και χειρότερης φάσης της κρίσης.
Υ.Γ.Ολα αυτά μοιάζουν με σενάριο επιστημονικής φαντασίας,όμως είναι σαν να βλέπω μπροστά μου τη στιγμή που γύρω απο κάποιο τραπέζι κάποιοι μάγκες όρθιοι χειροκροτούν την έγκριση του σχεδίου τους και καλοσωρίζουν την νέα εποχή που θα κάνει τον κόσμο φτωχότερο.Αξιος ο μισθός τους...