Πηγαίνοντας στη δουλειά σήμερα το πρωί διαπίστωσα αμέσως μια αλλαγή. Από όλα τα γραφεία είχαν εξαφανιστεί τα τασάκια! Είχε φροντίσει γι’ αυτό ένας συνάδελφος που φαίνεται πως περίμενε πως και πως αυτή την ημέρα. Να τον αδικήσω; Όχι βέβαια! Γιατί μπορεί στη φιλοσοφία μου το καθεστώς της απαγόρευσης να έρχεται σαν η έσχατη λύση σε ένα πρόβλημα, ωστόσο στο συγκεκριμένο θέμα έπρεπε να εφαρμοστεί εδώ και πάρα πολύ καιρό…
Γιατί είμαστε η μόνη χώρα του λεγόμενου πολιτισμένου δυτικού κόσμου στην οποία το θύμα είναι ο καπνιστής και ο θύτης αυτός που δεν καπνίζει!! Εξωφρενικό, παράλογο, παρανοϊκό και όμως ελληνικό!! Πόσες φορές δεν νοιώσατε άσχημα εσείς που δεν καπνίζετε όταν ζητήσατε από τον διπλανό σας να σβήσει το τσιγάρο του;; Πόσες φορές δεν σας αγριοκοίταξε ο καπνιστής επειδή τολμήσατε να του αμφισβητήσετε το «δικαίωμα» να καπνίζει μέσα στο πρόσωπό σας;;
Βλέπετε σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης το να καπνίζεις αποδεικνύει τη «μαγκιά» σου έναντι των «φλώρων» που επιλέγουν το αντίθετο. Και είναι δυνατόν ένας «φλώρος» να απαιτεί από τον «μάγκα» να στερηθεί την απόλαυσή του;; Κάπως έτσι γεμίσαμε εκατομμύρια θεριακλήδες που μας δίνουν την πρωτιά σε αυτόν τον τομέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντίστοιχους θεριακλήδες που στο τιμόνι μας δίνουν την πρωτιά στα τροχαία ατυχήματα… Δεν μπορείτε να πείτε κάτι, ο αθάνατος (νέο)έλληνας έχει βρει τον πρώτο να ξεχωρίζει!
Και ας έρθω εγώ ο μη καπνιστής και να σας δώσω με βαριά καρδιά ελαφρυντικά. Να σας δώσω ελαφρυντικά όταν θέλετε με τη διασκέδασή σας και το ποτό σας, την .......
συνοδεία ενός τσιγάρου. Γιατί σε τελική ανάλυση το να βρεθώ σε ένα κλειστό νυχτερινό κέντρο «διασκέδασης» είναι επιλογή μου. Κάλλιστα μπορώ να διαλέξω άλλη μορφή ψυχαγωγίας. Όμως πριν τρελαθούμε, είναι επιλογή μου να μην πάω δουλειά;; Μπορώ αύριο να μην πάω επειδή την ώρα που εργάζομαι θέλω να μην αναπνέω πίσσα και νικοτίνη;;
…Γι’ αυτό λέω πως σε αυτή τη χώρα άργησε και μάλιστα πάρα πολύ αυτό το μέτρο. Αλλά επειδή σαν νεοέλληνες θέλουμε πάντα το χρόνο μας για να κάνουμε τα λόγια πράξη, βγάλαμε και την παρακάτω παροιμία για να βαυκαλιζόμαστε ότι όλα λειτουργούν τέλεια: «Ποτέ δεν είναι αργά»…
http://redduckling.blogspot.com/2009/07/blog-post.html