Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΜια Ελλάδα σε κατάσταση υστερίας διαδηλώνει ατομικά και δημοσίως την πειρατική αρπαγή των «έχω» της. Του υστερήματός της. Της παιδείας της. Της ιστορίας της. Των παραδόσεών της. Των εδαφών της. Μια Ελλάδα που προβάλλεται δια μέσου των πληγών της. Της λαθρομετανάστευσης. Των Σκοπίων. Του Αιγαίου. Της Κύπρου. Της πενίας του πληθυσμού της. Μια Ελλάδα που για να επιβιώσει ανιχνεύει εχθρούς ανά εξάμηνο. Κι όταν αδυνατεί ανακατατάσσει τους ήδη υπάρχοντες. Και τους πυροβολεί με άσφαιρα πυρά. Νομοθετώντας ενάντιά τους. Με μια υπερπληθώρα νόμων και διατάξεων που επιβάλλουν πανάθλιες σκοπιμότητες καιροσκοπισμοί και τοπικές ξηρασίες. Ως εκ τούτων ανεφάρμοστοι.
Μια Ελλάδα που ποτέ δεν συλλογιέται το γιατί. «Τις πταίει κατά τον Παπαρρηγόπουλο».. Μήπως ο κάτισχνος κουρελής μετανάστης που η Ελλάς δεν έχει δουλιά άρα περίσσευμα ζωής να του προσφέρει; Ή μήπως ο Τούρκος γιατί επίορκοι Έλληνες αξιωματικοί του παρέδωσαν άοπλη ως πρόβατο επί σφαγή την Μεγαλόνησο και που της ορέξεώς του ανοιχθείσης κουρσεύει ατιμωρητί τους επί του Αιγαίου αιθέρες της.. Δεν μπορεί. Κάποιος θα φταίει που το παγκοσμίως σκοτεινό 1990 ουδείς αντιστάθηκε στον Φαλμεράγιερ όταν εφεύρισκε πως οι Νεοέλληνες είναι αποτέλεσμα μιας σειράς επιμιξιών άρα ως γένος ανύπαρκτοι!!! Για να βρουν κατά πλάσμα δικαίου χώρο ιστορικό οι Σλάβοι των Σκοπίων και προκειμένου να στεγάσουν την ιστορική τους ανυπαρξία σφετερίζονται τοπωνύμια αλλά και πρόσωπα λαμπερά. Κάποιοι και όχι μονομερώς η κ. Ρεπούση θα φέρουν δια της εντολής τους ακεραία την ευθύνη για το έωλο ιστορικό συμπέρασμα του «πανηγυρικού συνωστισμού» των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης. Όπως επίσης δεν είναι άμοιρος ευθυνών «εκείνος» της γνωστής ρήσης «σκάστε και κολυμπήστε» στην λογική του οποίου συρθήκαμε δίχως σωσίβια στις μαύρες θάλασσες της ΕΟΚ για να εισπνέουμε άπραγοι σήμερα οξυγόνο δια μέσου του εξακολουθητικού δανεισμού. Απλώς για να επιβιώσουμε και όχι για ν' αναπτυχούμε.
Κάποιος φταίει.. Κι αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος εκτός από εμάς. Εμάς τους κοντόφθαλμους Νεοέλληνες της πολιτικής ανεμοδούρας και του κοινωνικού ωχαδελφισμού.. Εμείς οι τέκτονες των συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων. Εμείς που όταν οι αλλαγές γύρω μας ήταν κοσμογονικές στοιχιζόμαστε τυφλά πίσω από οπορτουνιστικές συγκυβερνήσεις για να καθυποτάξουμε ως πολιτικός στρατός εκδικητικά έναν εχθρό, που η άρχουσα τάξη των εκδοτών μας είχε υποδείξει. Και είναι άκρως απελπιστικό να στέκεσαι ανήμπορος εμπρός στο αναπόφευκτο της οργουελικής αρχής πως αυτό το όξινο παρελθόν προδιαγράφει φωτοτυπικά και τις συνθήκες του μέλλοντός μας..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr