Ο «Ε.Τ.» και το ψωμάκι των δημοσιογράφων

Γράφει ο Φίλιππος Συρίγος

Η σύγχρονη ιστορία του «Ελεύθερου Τύπου», της εφημερίδας που με το ξαφνικό κλείσιμό της σοκάρισε το χώρο της ενημέρωσης, ξεκίνησε την άνοιξη του 1983, με εκδότη τον Χρ. Βουδούρη και διευθυντή τον Χρ. Πασαλάρη.

Από την αρχή όμως φάνηκε ότι η πορεία της δεν θα ήταν ανέφελη. Γιατί λίγους μήνες μετά την πετυχημένη έκδοσή της, ο Βουδούρης απαίτησε στροφή 180 μοιρών στην πολιτική γραμμή της. Και για να την πραγματοποιήσει, απέλυσε τον διευθυντή και τους τέσσερις βασικούς επιτελείς του!

Ετσι ακριβώς, η μετέπειτα ναυαρχίδα της δεξιάς παράταξης, από αδέσμευτη στο χώρο της αντιπολίτευσης που ήταν τότε, έγινε προσωρινά (όσο διαρκούσαν δηλαδή κάποια εφήμερα συμφέροντα...) θερμότατη υποστηρίκτρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου!

Λέγεται ότι τα οφέλη δεν ήταν τα αναμενόμενα, γι' αυτό και σχετικά σύντομα ο «Ε.Τ.» επέστρεψε στα γαλάζια εδάφη - αυτή τη φορά όμως ως αιχμή του δόρατος με το οποίο ο Μητσοτάκης στόχευε τον Ανδρέα. Εκείνη την έντονη εποχή ο «Ε.Τ.» ήταν το νεοδημοκρατικό αντίβαρο στην «Αυριανή» του Γ. Κουρή, που έβγαζε, ψευδώς, τον Μητσοτάκη συνεργάτη των Γερμανών! Ετσι λοιπόν, ο «Ε.Τ.», με τη σειρά του, αποκάλυψε την εξώγαμη κόρη του Ανδρέα που ζούσε στη Σουηδία και όλο τον πρότερο βίο της Μιμής, καινούριας συζύγου του Παπανδρέου...

Μετά το θάνατο του Βουδούρη, ο «Ε.Τ.» έγινε ίδρυμα της.......
Ν.Δ. και αφού πέρασε χίλια βάσανα κατέληξε, κάποια στιγμή, στα χέρια της Γιάννας, που έψαχνε ρόλο στη μεταολυμπιακή δημόσια ζωή της χώρας. Η είδηση ότι η κυρία του «2004» μπήκε στον τύπο προκάλεσε χαράς ευαγγέλια στο δημοσιογραφικό σινάφι, καθώς μεγάλα οράματα και εξίσου μεγάλα συμβόλαια ανακατεύονταν σε έναν αχταρμά που δεν είχε προηγούμενο.

Το λάθος των δημοσιογράφων ήταν ότι δελεάστηκαν από τα λεφτά και τα μεγάλα λόγια της Γιάννας. Και το λάθος της Γιάννας, ότι σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό στηρίχτηκε σε δημοσιογράφους, που, ως επικεφαλής του «2004», είχε χρησιμοποιήσει όχι για να ασκήσουν πληροφόρηση αλλά για να ρίξουν στα μαύρα σκοτάδια την κοινή γνώμη.

Τελικά όμως, βοηθούσης και της κάκιστης συγκυρίας, έλαμψε η αλήθεια! Η οποία λέει ότι είναι άλλο πράγμα η προπαγάνδα και άλλο η ενημέρωση και -πάνω απ' όλα!- ο έλεγχος της εξουσίας. Και έτσι το καράβι του «Ε.Τ.» εξόκειλε στα αβαθή, με 450 εργαζόμενους να μένουν χωρίς δουλειά.

Ηταν η ώρα του Καρατζαφέρη. Ο οποίος κάλεσε τους ανθρώπους «με τους οποίους στήσαμε και δουλέψαμε αυτή την εφημερίδα, τον Δ. Ρίζο και τον Γ. Κύρτσο, να πάρουμε τον "Ε.Τ." και να συνεχίσει να βγαίνει η εφημερίδα νοικοκυρεμένα και χωρίς σπατάλες». Προφανώς, για να συμβάλει με την επανέκδοσή της στην επανένωση της δεξιάς πολυκατοικίας και στην αναρρίχηση του ίδιου στο ρετιρέ!

Από την άποψη αυτή είναι ευτύχημα που ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ τοποθετεί το στήσιμο του «Ε.Τ.» σε μεταγενέστερο χρόνο από το σύντομο διάστημα της ανεξαρτησίας του, κατά το οποίο είχε διευθυντή τον Χρ. Πασαλάρη και στελέχη δημοσιογράφους οι οποίοι προτίμησαν να θυσιάσουν το ψωμάκι τους παρά να γίνουν γιουσουφάκια του Βουδούρη.