ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΜόνο μες την καλή χαρά δεν είναι οι Ευρωπαίκές κυβερνήσεις ελάχιστες μέρες πριν τις εκλογές. Τα νέα που τους έρχονται από τις σφυγμομετρήσεις της γνώμης των πολιτών τους δεν είναι καθόλου καλά. Αγανακτισμένοι οι Ευρωπαίοι πολίτες από τις αναποτελεσματικές ανεπαρκείς και αντιλαίκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων τους, που ακολουθούν μέχρι κεραίας τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα προσέλθουν στις κάλπες για να καταδικάσουν με την ψήφο τους τις πολιτικές φτώχιας και απομίζησης του Ευρωπαίκού λαίκού εισοδήματος. Την ετυμηγορία των Ευρωπαίων πολιτών την περιμένουν και οι μεγάλοι τραπεζίτες που τύποις δεν φαίνονται αλλά ουσιαστικά είναι οι υπερπρωθυπουργοί/ υπερπρόεδροι της Ευρωπαίκής Ένωσης , με τους Ευρωπαίους προέδρους και πρωθυπουργούς να λειτουργούς ωσάν να είναι εντεταλμένοι τους, και αυτοί που επιβάλουν στιγνές πολιτικές εις βάρος των πολιτών με κύριοι θύματα τους νέους, τις γυναίκες, και τους άνω της μέσης ηλικίας πολίτες με ωφελημένους τους ίδιους και τους μετόχους τους.
Αυτό που δεν συγχωρούν οι Ευρωπαίοι πολίτες στις κυβερνήσεις τους - που ειρήσθω εν παρόδω οι 22 εξ αυτών είναι δεξιές κυβερνήσεις - είναι ότι δεν προέβλεψαν την οικονομική κρίση που ερχόταν – οι τραπεζίτες τη γνώριζαν, την ανέμεναν ότι θα ξεσπάσει με τη μορφή που ξέσπασε, και δεν μπήκαν στον κόπο να εφιστήσουν την προσοχή στις εμπλεκόμενες πλευρές και πάλι για τους δικούς τους δόλιους λόγους- και όταν ξέσπασε ούτε έλαβαν τα μέτρα εκείνα που θα διασφάλιζαν ένα μίνιμουμ ασφάλειας του εισοδήματος των πολιτών τους αλλά ούτε και φαίνονται πρόθυμοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να αλλάξουν τις νεοφιλελεύθερες δεξιές πολιτικές τους που οδήγησαν την Ευρώπη στο χείλος της καταστροφής.
Το οξύμωρο είναι ότι η μέκκα του καπιταλισμού Αμερική αναγνωρίζοντας τη λανθασμένη άκρατη νεοφιλελεύθερη πολιτική της δια του νέου προέδρου της Ομπάμα ασκεί μια επιτυχημένη- στο μέτρο του δυνατού και υπό τις υπάρχουσες αντίξοες συνθήκες – κρατικοπαρεμβατική κοινωνική και οικονομική πολιτική, ενώ οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εγκλωβισμένοι στην αγκύλωση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής τους δεν θέλουν να την αλλάξουν ‘οπως έκανε και η Αμερική του Ομπάμα. Ενεργούν σαν να θέλουν να αποδομήσουν ότι υπάρχει από αυτό το οικοδόμημα που λέγεται Ενωμένη Ευρώπη ενώ βλέπουν, και το δηλώνουν με σαφήνεια, ότι είναι ορατός ο κίνδυνος της κοινωνικής εξέγερσης των Ευρωπαίων. Η πρώτη ένδειξη-βαρόμετρο της επερχόμενης εξέγερσης είναι οι εκλογές της Κυριακής 7 Ιουνίου και το μαύρισμα της νεοφιλελεύθερης δεξιάς πολιτικής της Ευρωπαίκής Ένωσης.