Ο κ. Καραμανλής, αντιμέτωπος με τη συνεχή χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης, επικαλέσθηκε δύο αιτίες για να δικαιολογήσει την αποτυχία της κυβέρνησης. Την κατάσταση που του παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ και τη διεθνή κρίση.
Η πρώτη αιτία που επικαλείται δεν ευσταθεί. Το ΠΑΣΟΚ του παρέδωσε, αντίθετα από τους ισχυρισμούς του, μια οικονομία με εντυπωσιακές επιδόσεις. Οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών το επιβεβαιώνουν. Οι αριθμοί είναι πολύ εύγλωττοι.
Ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν το 2003 5,58% του ΑΕΠ, ο υψηλότερος από το 1980. Η Ν.Δ. δεν πραγματοποίησε σε καμιά χρονιά της διακυβέρνησής της ρυθμό 5% του ΑΕΠ, όπως είχε υποσχεθεί. Το 2008 ο ρυθμός έπεσε σε ποσοστό 2,93% του ΑΕΠ.
Η βελτίωση της παραγωγικότητας ήταν το 2003 4,52% του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές, η υψηλότερη από το 1980. Το 2008 ο ρυθμός είχε πέσει στο 1,70%.
Ο ρυθμός αύξησης των παγίων επενδύσεων, δημοσίων και ιδιωτικών, ήταν το 2003 13,19%, ο υψηλότερος από το 1980. Το 2008 δεν υπήρχε αύξηση αλλά συρρίκνωση των επενδύσεων κατά -11,54%.
Ο πληθωρισμός ήταν το 1980 24,87%, το 1996 8,19%, το 2003 3,53%. Χάρη στην ένταξη στην ΟΝΕ, η Ελλάδα γνώρισε εποχή χαμηλού πληθωρισμού. Το 2008 ήταν 4,15%, ο υψηλότερος από το 1998.
Το δημόσιο χρέος ήταν το 2003 97,85% του ΑΕΠ. Το ΠΑΣΟΚ το ......
είχε παραλάβει το 1993 στο 101,60%. Το 2008 ήταν στο 97,63%, παρ όλες τις συνεχείς καταγγελίες για τα υπέρογκα χρέη του ΠΑΣΟΚ που δήθεν μείωσε η Ν.Δ.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα το 1993, όταν παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ την κυβέρνηση από τη Ν.Δ., ήταν 12,20% του ΑΕΠ. Το μείωσε αισθητά. Σύμφωνα με την απογραφή της Νέας Δημοκρατίας ήταν 5,68% το 2003. Το 2008 είχε φτάσει στο 5,02%, παρά τις συνεχείς υποσχέσεις ότι δεν θα υπερβεί το 3%.
Το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών ήταν το 2003 6,58% του ΑΕΠ. Το 2008 έφτασε στο πρωτόγνωρο ύψος του 14,47% του ΑΕΠ. Αν δεν υπήρχε το ευρώ, το ελληνικό νόμισμα θα είχε υποτιμηθεί.
Οι εντυπωσιακές οικονομικές επιδόσεις οφείλονται στη σημαντική στροφή προς πολιτικές με προσανατολισμό την ανάπτυξη με σταθερότητα. Οι διαρθρωτικές αλλαγές επιδιώχθηκαν πιο σθεναρά. Ο στόχος που έθεσε η κυβέρνηση, να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ και να υιοθετήσει το ευρώ το αργότερο την πρώτη Ιανουαρίου του 2001, συνέβαλε στην αύξηση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων και των καταναλωτών και έτσι στη διεύρυνση των επενδύσεων, οι οποίες ενίσχυσαν την οικονομική ανάπτυξη.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) σε Εκθεσή του το 2007 μιλά για «θεαματική αναπτυξιακή επίδοση». Αναφέρει ως αιτίες την απελευθέρωση των αγορών των προϊόντων μεταξύ 1998 και 2003 και την απελευθέρωση της χρηματοπιστωτικής αγοράς με την κατάργηση των περιορισμών στη χορήγηση δανείων από το 1995 και μετά. Επισημαίνει ότι η ένταξη στην ΟΝΕ μείωσε δραστικά τα έξοδα δανεισμού και αύξησε σημαντικά την εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα.
Αναφέρει ως παράδειγμα ότι, ενώ άλλοτε η Ελλάδα κατέβαλλε κατά 4-7% υψηλότερο επιτόκιο απ ό,τι η Γερμανία για να δανεισθεί, η διαφορά αυτή περιορίστηκε στο 0,3%. Οι εξαγωγές προς τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης τριπλασιάστηκαν μεταξύ των αρχών της δεκαετίας του 1980 και της περιόδου μετά το 2000. Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης οδήγησαν σε υψηλή μετανάστευση προς την Ελλάδα και έτσι στην κάλυψη των αναγκών σε εργατικό δυναμικό. Τέλος, και οι Ολυμπιακοί Αγώνες βοήθησαν στην αναβάθμιση της χώρας ως τουριστικού προορισμού. Ο ΟΟΣΑ σε άλλη Εκθεσή του επισημαίνει ότι στην Ελλάδα από το 1996 μειώθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες και περιορίσθηκε ο αριθμός των φτωχών. Η Ελλάδα εκείνης της περιόδου, η Αγγλία και το Μεξικό ήταν οι μόνες χώρες όπου υπήρξε μια τέτοια θετική εξέλιξη τα τελευταία 25 χρόνια.
Η Ελλάδα βρισκόταν το τέλος του 2003 σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ άλλοτε. Η Ελλάδα, βέβαια, είχε και χρόνια προβλήματα, τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα, το χαμηλό επίπεδο τεχνολογίας, την υστέρηση στην παιδεία και στην έρευνα σε σχέση με τις άλλες αναπτυγμένες χώρες, την περιορισμένη ικανότητα και αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Η ΝΔ θα έπρεπε να έχει αφιερώσει την προσοχή της σ' αυτά τα προβλήματα και να αξιοποιήσει τις μέχρι τότε αξιοσημείωτες επιδόσεις. Παρ όλα αυτά από το 2003 μέχρι το 2008 η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας στην παγκόσμια κατάταξη του World Economic Forum έπεσε από την 35η στην 65η θέση, ενώ ο δείκτης της ικανότητάς της να ενσωματώνει νέες τεχνολογίες κατρακύλησε από την 32η θέση στην 54η.
Η καταστροφική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας
Η Νέα Δημοκρατία δεν ασχολήθηκε με τα προβλήματα του τόπου, αντιθέτως ασχολήθηκε με το να δυσφημήσει την προηγούμενη κυβέρνηση με την απογραφή και τη συνεχή ενασχόληση με το παρελθόν.
Κατασπατάλησε τις δυνατότητες και τα μέσα που υπήρχαν για να ενισχύσει την κομματική της εξουσία και να ικανοποιήσει τα πελατειακά της δίκτυα. Πέτυχε έτσι να επαναφέρει μια κατάσταση στην οποία οι συντεχνίες είναι πιο ισχυρές, η ανομία πιο εκτεταμένη, οι ανισότητες πιο μεγάλες, η κοινωνική συνοχή παρουσιάζει ρωγμές και η αίσθηση της αδυναμίας, της ανικανότητας, της αδιαφορίας του κράτους και των πολιτικών δυνάμεων κυρίαρχη. Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι σε περίπτωση ευρύτερης οικονομικής κρίσης ισχύει ένας πάγιος κανόνας.
Σε χώρες που παρουσιάζουν διαρθρωτικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα, η ύφεση που προκαλείται από την κρίση διαρκεί περισσότερο και είναι πιο έντονη. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα μπορούσε, βέβαια, να είχε αποτρέψει την παγκόσμια κρίση, όμως έκανε χωρίς περίσκεψη και με περισσή επιπολαιότητα το καθετί δυνατό ώστε να χειροτερέψει τις επιπτώσεις της κρίσης στη χώρα, να μεγεθύνει τα προβλήματά της και να επιτείνει την υστέρησή της.
Εθνος