Ο Καρλ Μάρξ, εκεί που βρίσκε-ται, όσο κι αν έχει αναθεωρήσει κάποιες απόψεις του, μετά τα όσα συνέβηκαν, τόσα χρόνια μετά τις θεωρίες του, στην παγκόσμια σκηνή, εξακολουθεί, πιστεύω να διατηρεί τις βασικό-τερες απ΄ αυτές και κυρίως εκείνες που βοηθούν στην ανάλυση και την εκτίμηση της εξέλιξης του Καπιταλισμού.
Εδώ και λίγους μήνες, όμως, ο θεμελιωτής του Μαρξισμού, τείνει να χάσει το …μπούσουλα, μ΄ όλα όσα γίνονται, μεσούσης της διεθνούς χρηματοοικονο-μικής κρίσης και της ύφεσης που προέκυψε απ΄ αυτήν.
Με το δίκιο του, βέβαια, ο γέρο Καρλ, δεν μπορεί, με τίποτα, ν΄ ανεχτεί, φαινόμενα σαν αυτό που εμφανίζει τους πολιτικούς εκπροσώπους των κεντρικών δυνάμεων του Καπιταλισμού, τον Πρόεδρο των ΗΠΑ , τον Πρωθυπουργό της Βρετανίας, τον Πρόεδρο της Γαλλίας, την Καγκελάριο της Γερμανίας και τους άλλους, να κατηγορούν, ως παγκόσμιοι εισαγγελείς, τάχα, τις....... Τράπεζες και τους τραπεζίτες, πως λειτούργησαν με απληστία και ανευθυνότητα κι έστρωσαν το χαλί στην κρίση, λες και η εξουσία που εκπροσωπούν, η πολιτική εξουσία, είναι άμοιρη ευθυνών, «δεν ξέρει τίποτα για το φόνο» και δεν συμμετείχε, καν, στην διαμόρφωση και το στρώσιμο του χαλιού…
Και, φυσικά, βγάζει σπυράκια όταν βλέπει τους «βιαστές» να επιστρέφουν στον «τόπο του εγκλήματος» και ν΄ αναλαμβάνουν την …ηγεσία της προσπάθειας για την περίθαλψη των «βιασθέντων» !...
Ο πιο μεγάλος καημός, όμως, του Καρλ Μαρξ, είναι άλλος : η ανεμπόδιστη δράση των διαχρονικών απατεώνων - πολιτικών εκπροσώπων, του Καπιταλισμού, μιας και οι δυνάμεις που θάπρεπε, οπλισμένες με τα «όπλα του» να τους πολεμήσουν και να τους ξεσκεπάσουν στα μάτια των λαών, είναι βουτηγμένοι, μέχρι το λαιμό, στην ανυποληψία και την αναξιοπιστία !...
Ευτυχώς, που από την απογοήτευση και τους καημούς του, ο γέρο Μαρξ, δεν κινδυνεύει να ξαναπεθάνει !..
Λογοπλόκος.