Γράφει ο Ευγένιος ΑδρικόπουλοςΑπό τότε που ο σημερινός πρωθυπουργός ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με δεδομένη την κατηγορηματική άρνηση της Γερμανίας Ολλανδίας και Δανίας στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, εκφωνούσε ανέξοδα στην Άγκυρα τον περί του αντιθέτου πανηγυρικό του, πέρασαν έτη πολλά που κανείς δεν είναι σε θέση να υπεραμυνθεί του γεγονότος πως ήταν και ωφέλιμα, στις μεταξύ των δύο χωρών σχέσεις.
Από τότε που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης υπέγραφε στο Ελσίνκι την δίχως όρους είσοδο της Τουρκίας στην Κοινότητα επικυρώνοντας την θέση του αυτή με ένα μεγαλοπρεπέστατο «ΝΑΙ» στο εγκληματικό για τον Ελληνισμό της Μεγαλονήσου σχέδιο Ανάν, παρήλθε περίπου ο ίδιος αριθμός ετών δίχως η γείτονα χώρα να έχει αλλάξει στο παραμικρό την στρατοκρατικά επεκτατική αντίληψή της απέναντι στην Ελλάδα.
Και το αναπάντητο ερώτημα που παραμένει στυφό, υποθέτω στα χείλη όλων των Ελλήνων, είναι ένα: Γιατί εξακολουθούμε ως μη οφείλαμε την πολιτική των προσφορών-με τελευταία την παροχή σε τιμές ευκαιρίας αεροδιαδρόμων χαμηλού ύψους για τις αεροναυτικές ασκήσεις του μπαταχτσή πελάτη στην ευρύτερη περιοχή της Λήμνου- αφού αυτός μας «φεσώνει» κατά συρροή και εξακολούθηση. μην καταβάλλοντας όχι μόνον το ακριβές αντίτιμο για την απόκτησή τους σε μετρητά, αλλά ούτε καν μεταχρονολογημένη επιταγή; Και πάντως όχι σαν κι αυτές που λάβαμε από τον φιλέλληνα ..Ομπάμα των αφελών μιντιακών προσδοκιών και που πριν προλάβουν να λήξουν σφραγίζονται ως ακάλυπτες με την επικείμενη μετάβασή του αποκλειστικά στην Τουρκία.. Μήπως, γράφω μήπως, το αμερικανικό κατεστημένο έχει αναγάγει τον συγκεκριμένο πελάτη σε προστάτη νταβατζή μας και το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών ανήκει στους επί τόπου μεταβάντες και μηδέποτε αντιληφθέντες; Αν ναι τότε το βλέμμα συμπάθειας που ο Ομπάμα σκοπεύει να μας ρίξει από ψηλά καλά θα κάνει να το κρατήσει για τους υπηκόους του που λιμοκτονούν.. Και επίσης πολύ καλά θα κάνει το ελληνικό κράτος αν αρχίσει να αλληθωρίζει κατά ενενήντα μοίρες ως προς τις αγορές εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεών μας.. Ή μήπως ο φόβος του ρίσκου μιας απώλειας των χρυσοποίκιλτων προμηθειών φυλάει τα έρημα των βορείων και νοτίων προαστίων που χρόνια τώρα και με τις ευγενείς τους «χορηγείες» ελέγχουν απόλυτα το πολιτικό μας σύστημα;
Ευγένιος Ανδρικόπουλος