Κόστος ζωής

Μετατροπή της ανισότητας





σε εξίσωση

Ρεαλιστικά και αποτελεσματικά μέτρα

1

Αυξήσεις σε όλα τα αγαθά και υπηρεσίες , μία φορά το χρόνο, χωρίς περιορισμούς αλλά ταυτόχρονα παντού, όπως γίνεται με τους μισθούς οι οποίοι δεν επηρεάζονται από τις αυξομειώσεις της τιμής του πετρελαίου και τα άλλα κερδοσκοπικά παιχνίδια της οικονομίας της φούσκας κατά την διάρκεια ενός έτους.

2

Εισαγωγή δείκτη ακρίβειας για τα είδη βασικής ανάγκης ο οποίος θα δημοσιεύεται, μαζί με την λίστα των προϊόντων, κάθε χρόνο μετά τις αυξήσεις στην αγορά. Ο δείκτης αυτός, μαζί με τον γενικό δείκτη πληθωρισμού, θα παίζει καθοριστικό ρόλο στις αυξήσεις των μισθών, ανάλογα με τον βαθμό που ο καθένας επηρεάζει τον οικογενειακό προϋπολογισμό των εργαζομένων. Διακκοματική επιτροπή θα ελέγχει τις μεθόδους υπολογισμού των δύο δεικτών. Στην Ελλάδα, τα τελευταία επτά χρόνια, το κόστος ζωής αυξήθηκε κατά 250% και οι μισθοί κατά 25%.

3

Το Ευρώ να γίνει χάρτινο και να διαιρεθεί διά δύο. Το μέτρο αυτό ενισχύει την αγοραστική του δύναμη η οποία στην Ελλάδα έπεσε στις 100 δρχ. από τις 340 με την οποία ξεκίνησε. Σίγουρο είναι ότι η αλλαγή αυτή, στο κοινό μας νόμισμα, θα χαιρετηθεί με ενθουσιασμό από την συντριπτική πλειοψηφία των λαών των κρατών της ευρωζώνης.

4

Ενιαία, ποσοστιαία αύξηση μισθών για όλους γενικά τους εργαζόμενους δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ταυτόχρονα και όχι επιλεκτικά και αλόγιστα για ορισμένους κλάδους (Δικαστικούς, Διευθυντές, Βουλευτές, Στρατιωτικούς κ.τ.λ.). Οι αυξήσεις στους μισθούς θα γίνονται μετά από τις αυξήσεις στην αγορά αλλά με αναδρομική ισχύ την ημερομηνία αυξήσεων των τιμών.

5

Να εξισωθούν οι μισθοί, τα δικαιώματα και τα προνόμια των εργαζομένων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Εφάπαξ, κατά την συνταξιοδότηση, σε όλους τους εργαζόμενους ή σε κανέναν.

6

Επειδή όλες οι αυξήσεις στην αγορά, τα τελευταία επτά χρόνια, ήταν αδικαιολόγητες και αυθαίρετες, θα πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή τιμών, μισθών και ενοικίων (επαγγελματικοί χώροι!!) με βάση τις τιμές αυτών επί δραχμής, εάν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε ένα οργανωμένο κράτος δικαίου και όχι ανοργάνωτης ασυδοσίας.

7

Διακομματική επιτροπή να ελέγχει τα οικονομικά του κράτους, ούτως ώστε να γνωρίζουμε τι παραλαμβάνει και τι παραδίδει κάθε κυβέρνηση για να καταργηθούν, επιτέλους κάποτε, οι δικαιολογίες «παραλάβαμε καμένη γη και άδεια ταμεία.» οι απογραφές και άλλα κομματικά παιχνίδια.

Τα μέτρα αυτά λύνουν το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας ριζικά και μόνιμα, αποκλείοντας την επανεμφάνιση του. Τα μέτρα, αντιμετώπισης του προβλήματος, που εφαρμόζονται σήμερα ή προγραμματίζεται να εφαρμοστούν, όπως, ταμείο κατά της φτώχειας, επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, παντοπωλείο η αγάπη, φαγητό στην εκκλησία, παρατηρητήριο τιμών, εξονυχιστικός έλεγχος κ.τ.λ. είναι μέτρα ντροπής, υποβάθμισης της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και συντήρησης του προβλήματος που βασίζονται στη μέθοδο: να σε κάνω φτωχό, να σου δίνω ελεημοσύνη για να μου λες και ευχαριστώ. Όμως ούτε οι παροχές και οι αυξήσεις μισθών λύνουν το πρόβλημα αφού η ακρίβεια δεν χορταίνει με όσα και αν της δώσεις. Το πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας, ενισχύει την οικονομία της φούσκας η οποία προκάλεσε την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Μπορούμε και μόνοι μας, εμείς οι απλοί πολίτες.

Εμείς οι απλοί ψηφοφόροι της γενιάς των επτακοσίων, όλοι οι πολίτες που βγαίνουν στους δρόμους και ζητάν το δίκιο τους, όλοι οι συμπολίτες μας που αδικούνται από την οικονομική πολιτική των τελευταίων επτά ετών ανεξάρτητα από τον πολιτικό ή επαγγελματικό χώρο στον οποίο ανήκουν, οι καταστηματάρχες να πάρουν, επιτέλους, θέση, αν θα συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι των κερδοσκόπων ή θα αντιδράσουν κι’αυτοί για να μην καταποντιστούν διότι φοβάμαι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών «Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», αλλά και όλοι οι νέοι που βλέπουν το μέλλον τους να διαγράφεται μαύρο κι’άραχνο. Τα συνδικάτα, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, η Εκκλησία, οι σύλλογοι καταναλωτών χαμηλού εισοδήματος, όλοι μαζί ας αναρωτηθούμε, θα θέλαμε να εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα; Θα θέλαμε να απαλλαγούμε, μια για πάντα, από το σύστημα λεηλασίας εισοδημάτων, περιουσιών και δημοσίου χρήματος; Εάν συμφωνούμε, τότε μπορούμε, δίνοντας λαϊκή εντολή στην κυβέρνηση να γίνει νόμος του κράτους το δίκαιο αίτημά μας, δημοκρατικά με διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Εάν δεν συμφωνούμε και σ΄αυτό, κρίμα στην μητέρα της Δημοκρατίας.

Για ερωτήσεις, απορίες, γνώμες ή ενδιαφέρον, στο www.kratosdikaiou.gr αλλά και δημόσια, εδώ στο καφενείο μας.

Βασίλης Αϊβάτσης

Αλεξανδρούπολη