Χαμένοι & 
Το 2009 προβλέπεται σαν το χειρότερο έτος της οικονομικής κρίσης που έχει αγκαλιάσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με πολλούς οικονομικούς αναλυτές, «βραχυπρόθεσμα θα βγουν όλοι χαμένοι, μακροπρόθεσμα όμως, οι υπαίτιοι της κρίσης θα βγουν στο τέλος κερδισμένοι. Στη διεθνή οικονομία δεν ισχύει ο κανόνας της κοινωνιοδικίας που λέει ότι: «ο υπαίτιος πληρώνει». Σε παγκόσμιο επίπεδο, θα γίνει ότι έγινε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, που οι υπαίτιοι, Γερμανία και Ιαπωνία, αφού είχαν υποστεί την μεγαλύτερη καταστροφή, στο τέλος βγήκαν οι αληθινά κερδισμένοι. Σε παγκόσμιο επίπεδο λοιπόν, κερδισμένες μακροπρόθεσμα θα βγουν πάλι οι ΗΠΑ. Σε εθνικό επίπεδο, χαμένοι, όπως πάντοτε στην ιστορία, θα βγουν οι μικροί και αδύναμοι. Οι οικονομικώς ισχυροί και οι πολιτικοί εκφραστές τους, αφού πέρασαν ανώδυνα την κρίση, δίχως κοινωνικές συγκρούσεις, συνεχίζουν ακάθεκτοι την ίδια σχεδόν οικονομική πολιτική. Αφού ηρέμησαν τους λαούς, ασκώντας μια ρητορική κριτική στο κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού που μας οδήγησε ως εδώ, συνεχίζουν την ίδια ακριβώς οικονομική πολιτική, με άλλα όμως μέσα. Με εργαλεία τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΠΟΕ, κ.α.) που ελέγχουν απόλυτα, συνεχίζουν το λεγόμενο νεοφιλελεύθερο μοντέλο του “Washington-Consensus“(ένταση των ιδιωτικοποιήσεων και μείωση των κοινωνικών δαπανών για τη δημόσια υγεία και παιδεία). Το κόστος καλούνται να το πληρώσουν πάλι τα οικονομικώς μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Αυτά θα πληρώσουν τα χρήματα που δόθηκαν ή δεσμεύτηκαν για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τις αυτοκινητοβιομηχανίες και άλλους οικονομικούς κολοσσούς, ενώ παράλληλα θα στερηθούν χρήματα για κοινωνικές δαπάνες.
Σύμφωνα με την χριστιανική Θεοδικία, που αποτελεί και μια πανανθρώπινη ευχή, την επομένη ημέρα της Κρίσης «οι τελευταίοι έσονται πρώτοι». Στον πραγματικό κόσμο, πάνω στη γη και για όσο οι λαοί θα βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση σε ότι αφορά στο συμφέρον τους, θα ισχύει πάντοτε το αντίθετο.