Προς «Πολύλογο»


Όχι δεν το άντεξα. Και ιδιαίτερα μετά την επιστροφή μου από ταξίδι ονειρικό. Να διαβάσω όλο το παραλήρημά σου εννοώ.. Μόνο ο ψυχολόγος σου θα μπορούσε. Από επαγγελματική υποχρέωση. Μπορεί κι από ερευνητική διαστροφή.

Τα μόνα εκ των ασυναρτησιών σου που πρόχειρα συγκράτησα ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα αναδίπλωσης από την χάρτινη επίθεσή σου κατά ενός συναδέλφου που ανεξαρτήτως των πολιτικών του επιλογών ήταν, είναι και θα παραμείνει φίλος, ήταν είναι και θα παραμείνει πολιτικά ηθικός και ήταν είναι και θα είναι κοινωνικά έντιμος. Κατόπιν μια πράγματι επιτυχημένη προσπάθεια απόδειξης πως το χιούμορ είναι ακριβό. Τουλάχιστον για την τσέπη σου. Επειδή δεν το έχεις. Το αποκαλύπτει η επιμονή σου στην χρήση πολιτικών ακροβατισμών του τύπου «κουμπάροι» για να παραπέμψεις σε ανίερους συσχετισμούς. Ακροβατισμοί του τσίρκου που γαλουχήθήκες από τους οποίους πέφτοντας τσακίζεσαι στα βράχια του πολιτικού πρωτογονισμού γιατί δεν είχες το δίχτυ ασφαλείας της πολιτισμικής αισθητικής. Και τέλος μια κάθιδρη απόπειρα ανάδειξης στην επιφάνεια ενός δήθεν θηριώδους ΕΓΩ μου επειδή σύμφωνα με την στείρα λογική σου δεν αποκαλύπτω όλα όσα γνωρίζω ευθέως και ευθαρσώς.. Δίκιο έχεις. Ως τα σήμερα ήμουν σίγουρος πως οι αναγνώστες μου είναι άνθρωποι έξυπνοι και αντιλαμβάνονται πάντα τις υπαινικτικές μου αναφορές.. Να που όμως για όλα υπάρχει πάντα η πρώτη φορά..

Μετά αποκοιμήθηκα. Άρα τα υπόλοιπα ήταν ανάξια σχολιασμού.

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

eandrik@otenet.gr