Αγαπητέ κ. Κωνσταντάρα
Διαπιστώνω ότι ενοχληθήκατε από την «πλακίτσα».
Δεν είστε βέβαια ο μόνος. Σύνηθες το φαινόμενο, ίσως γιατί μεταξύ αστείου και σοβαρού διατυπώνονται πολλάκις αιχμηρές αλήθειες.
Πάντως εγώ παραμένω ακόμη με κάποιες απορίες.
Απορία πρώτη:
Γιατί αποδίδετε εκ μέρους μου στον εν λόγω «χαρακτήρα», αρνητικά στοιχεία, (τα οποία εγώ ούτε ανέφερα ούτε υπονόησα) διερμηνεύοντας – υποτίθεται - την δική μου άποψη για τον «ήρωα»; Σε κανένα σημείο της ανάρτησης μου δεν χαρακτηρίζω θετικά ή αρνητικά τον Μαυρογιαλούρο.
Παρ’ όλα αυτά σεις γράφετε:
«προφανώς για να αποδοθούν αρνητικά κληρονομικά γνωρίσματα του θεατρικού "ήρωα" στον "φυσικό" υιό του πρωταγωνιστή. Και κατ’ επέκταση και στους υπολοίπους "τριακοσίους"»
Διευκρινίζω ότι η φράση «εσείς ως υιός του . . . Μαυρογιαλούρου . . .» δεν γράφηκε από εμένα με σκοπό να σας αδικήσω (επιμένω σε αυτό) αλλά για να τονίσω ότι ειδικά εσείς οφείλετε και να αντιλαμβάνεστε αλλά και να καταγγέλλετε το πολιτικό παρασκήνιο καλλίτερα από κάθε άλλον! Αυτό άλλωστε προκύπτει και από την συνέχεια της πρώτης φράσης της ανάρτησής μου. Και επί πλέον, συμβαίνει κάποτε ένας ηθοποιός να αποδώσει έναν «ήρωα» τόσο επιτυχημένα ώστε, τον κοινό να ταυτίζει τον ηθοποιό με τον «ήρωα». Δεν έχετε ακούσει π.χ. να λένε «ο θρυλικός Ζορμπάς» για τον Άντονι Κουίν; Το ίδιο συνέβη με τον φυσικό σας πατέρα και τον Μαυρογιαλούρο. Στην φράση «υιός Μαυρογιαλούρου» δεν υπάρχει λοιπόν κανένα αρνητικό υπονοούμενο.
Απορία δεύτερη:
Γιατί αναλαμβάνετε αυτόκλητα την υπεράσπιση των τριακοσίων όταν σεις ο ίδιος λέτε: «Μακάρι να φέρονταν σαν τον Μαυρογιαλούρο όλοι οι σύγχρονοι μιμητές του»
Είστε τόσο βέβαιος ότι δεν συγκαταλέγονται μεταξύ των τριακοσίων αρκετοί μιμητές του; [1]
Απορία Τρίτη:
Κατά τα γραφόμενά σας, ο Μαυρογιαλούρος - και δεν έχω καμιά αντίρρηση επ’ αυτού, «μόλις συνειδητοποίησε τι του είχαν κάνει, σε τι είδους ψεύτη και πολιτικό απατεώνα τον είχαν μετατρέψει, ζήτησε ταπεινά συγγνώμη, πέταξε από επάνω του τα επίπλαστα στοιχεία που του είχαν "κολλήσει" και εγκατέλειψε μετά βδελυγμίας την πολιτική, αποκηρύσσοντας το ίδιο το σύστημα»
Άλλωστε και τη φράση «Μακάρι να φέρονταν σαν τον Μαυρογιαλούρο όλοι οι σύγχρονοι μιμητές του» την διατυπώνετε ως πικρή ευχή.
Συμφωνούμε λοιπόν ότι ο Μαυρογιαλούρος είναι πλήρης αρετών (προφανώς θέλει αρετή και τόλμη η τελική συμπεριφορά του) και πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμησιν.
Τότε γιατί ενοχληθήκατε αλλά και γιατί δαπανήσατε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της απάντησής σας για να πείσετε και εμένα και τους φίλους αναγνώστες ότι δεν έχετε καμιά «συγγένεια» με το μυθικό αυτό πρόσωπο, αφιερώνοντας «επί της ουσίας» ελάχιστο χώρο;
Απορία τέταρτη:
Πληρώσατε – όπως γράφετε - με τη μη εκλογή σας το 2007, την άρνησή σας να συμμορφωθείτε προς τας υποδείξεις.
Δεν το γνώριζα αυτό και τώρα που το μαθαίνω, ειλικρινά σας συγχαίρω.
Ερωτώ όμως: Αυτές οι υποδείξεις δεν σας κάνουν να αναρωτιέστε «Μήπως υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας;»
Γιατί δεν μας αποκαλύπτετε και την πηγή των υποδείξεων και περιορίζεστε μόνον στην αναφορά τους;
Απορία Πέμπτη:
Μάθατε την αλήθεια για το Χρηματιστήριο;
Μάθατε την αλήθεια για το «βρώμικο ‘89»;
Μάθατε την αλήθεια για τα γεγονότα της Κύπρου;
Μάθατε την αλήθεια για τους κουμπάρους;
Μάθατε την αλήθεια για τις υποκλοπές;
Μάθατε την αλήθεια για τα δομημένα ομόλογα;
Μάθατε την αλήθεια για τη ZIEMENS;
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Είστε βέβαιος ότι τώρα θα μάθετε την αλήθεια;
Εδώ είναι η ουσία κ. Κωνσταντάρα μου. Και μου φαίνεται ότι επιμελώς την αποφεύγετε. Μακάρι να κάνω λάθος αλλά τι να υποθέσω όταν σας βλέπω να αναλώνεστε στο πρωθυπουργικό λιβάνισμα; Συγκεκριμένα γράφετε επί λέξει:
(α) ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής παρενέβη και ζήτησε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
(β) και ευτυχώς που πήρε την υπόθεση στα χέρια του ο ίδιος ο πρωθυπουργός
(γ) Θα το μάθουμε κι αυτό, τώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός πήρε πρωτοβουλίες
Αυτά περιμένει ο απλός πολίτης από έναν μαχητικό πολιτικό και δημοσιογράφο;
Και αν δεν την μάθετε (την αλήθεια) πως θα αντιδράσετε;
Ελπίζω να μην θεωρήσετε ως θέσφατο την όποια κομματική ή κυβερνητική ανακοίνωση! Αλλά επί τέλους και αυτό ακόμη είναι δικαίωμά σας. Ίσως έχετε τους λόγους σας.
Εγώ όμως για ποιο λόγο να ανέχομαι αδιαμαρτύρητα αυτή την κατάσταση;
Από σεβασμό ή από φόβο προς την εξουσία;
Έ! ΟΧΙ!!! Αρκετά και με τα δυο!
* * * * * * * * * * * *
[1] Επ’ αυτού, δικός σας άνθρωπος σε άλλη ανάρτησή σας, «εδώ». σχολιάζει όσα γράφετε ως εξής (επί λέξει):
«Επιχειρείς να τους προσφέρεις μαξιλάρι όμως και μάλιστα σε μια στιγμή που κατακρημνίζονται.. Γιατί; Το ότι είναι η παράταξή σου δεν αποτελεί άλλοθι επαρκές.. Θα προτιμούσα να τους έκρινες όπως εγώ έκανα σε αντίστοιχες περιπτώσεις στους δικούς μου και φυσικά εξακολουθώ να κάνω με τίμημα σκληρό.»
Όταν . . .. εκ κουμπάρων τα βέλη, περιττεύει κάθε επί πλέον δικό μου σχόλιο.
Ευγένιε, σε ευχαριστώ. Ούτε να σε είχα πληρώσει!
Ασφαλώς κ. Κωνσταντάρα δεν υπήρξε προσυνεννόηση!
Αν και στην πολιτική, η διάψευση ισοδυναμεί με επιβεβαίωση. Πάντως θέλω να παραμείνετε φίλοι και να με θεωρείς και μένα φίλο σου.
Άλλωστε θεωρώ ότι για την κοινή υπόθεση παλεύουμε. Δηλ. το ξεκαθάρισμα - ξεσκαρτάρισμα του πολιτικού τοπίου και την κατά το δυνατόν κάθαρση! Καθένας από το μετερίζι του.
Φιλικά
Ευθύλογος