Απάντηση Δημήτρη Κωνσταντάρα σε "Ευθύλογο" για το άρθρο " Υιόν Μαυρογιαλούρου και τριακοσίους"

Γράφει Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας

Αγαπητέ "Ευθύλογε",
αλλού ευθύς και αλλού στραβός ο λόγος σου στην ανάρτηση που έκανες στο καφενείο με τίτλο "Υιόν ....Μαυλογιαλούρου και τριακόσιους". Διότι απευθύνεσαι στο πρόσωπό μου αποκαλώντας με "υιόν Μαυρογιαλούρου" κάνοντας σοβαροφανή πλάκα αναφορικά με μη υπαρκτά πρόσωπα, αγρίως σατιριζόμενα από τον ίδιο τον συγγραφέα και τον υποδυόμενο τον "Μαυρογιαλούρο", προφανώς για να αποδοθούν αρνητικά κληρονομικά γνωρίσματα του θεατρικού "ήρωα" στον "φυσικό" υιό του πρωταγωνιστή.Και κατ επέκταση και στους υπολοίπους "τριακοσίους".

Πλακίτσα βέβαια αλλά καθόλου αστεία, δεδομένου ότι ο "φυσικός" υιός, ουδεμία σχέση έχων με το "μυθικό" πρόσωπο το οποίο εκπροσωπεί όλα τα εκφυλιστικά φαινόμενα στην πολιτική της δεκαετίας 1955- 1965, έλαχε να εκλεγεί στη Βουλή 50 χρόνια αργότερα.
Εύκολη λύση για εύκολα πολιτικά "συμπεράσματα", ιδιαίτερα δημοφιλή και γνωστά στη σημερινή εποχή του "φαίνεσθαι".

Δεν έχω καμία σχέση με τον "Μαυρογιαλούρο". Ούτε ο πατέρας μου είχε. Από την άλλη πλευρά, ο "Μαυρογιαλούρος" του Σακελάριου που ενσάρκωσε ο Κωνσταντάρας δεν ήταν κακός άνθρωπος. Ψιλο-αφελής ήταν, κατασκευασμένα μωροφιλόδοξο τον είχαν κάνει, ανόητα άπειρος ήταν που παρασύρθηκε από κομματάρχες για εφήμερες δόξες που δεν είχε γνωρίσει ποτέ του. Αλλά μόλις συνειδητοποίησε τι του είχαν κάνει, σε τι είδους ψεύτη και πολιτικό απατεώνα τον είχαν μετατρέψει, ζήτησε ταπεινά συγγνώμη, πέταξε από επάνω του τα επίπλαστα στοιχεία που του είχαν "κολλήσει" και εγκατέλειψε μετά βδελυγμίας την πολιτική, αποκηρύσσοντας το ίδιο το σύστημα.
Κακά παραδείγματα ως στοιχεία σοβαρής αρθρογραφίας και το σύμβολο του "Μαυρογιαλουρισμού" και η υποτιθέμενη "συγγένεια".
Μακάρι να φέρονταν σαν τον Μαυρογιαλούρο όλοι οι σύγχρονοι μιμητές του.

Επί της ουσίας: Κι εγώ θέλω να μάθω τι ακριβώς συνέβη, πως συνέβη, ποιοι ευθύνονται και ποια θα είναι η τιμωρία τους.
Πλήρωσα με τη μη εκλογή μου το 2007 και το ότι ΔΕΝ ήμουν "υιός Μαυρογιαλούρος" αλλά και τη μη " συμμόρφωσή μου προς τας υποδείξεις".
Μη με αδικείτε κι από πάνω.