Η Ελλάδα διώχνει τα μυαλά της...

Οι μετανάστες του 21ου αιώνα είναι κάτω των τριάντα. Διαθέτουν πτυχία και μεταπτυχιακά. Μιλούν ξένες γλώσσες. Εχουν φιλοδοξίες και όρεξη για δουλειά. Εχουν διάθεση να προσφέρουν τις γνώσεις τους και τα πιο παραγωγικά τους χρόνια εργαζόμενοι με κέφι.
Οπως οι πρόγονοί τους του '50 και του '60, έτσι και τούτοι φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας με τη σειρά τους «μια καλύτερη τύχη».

Ο Μεσαίωνας βρίσκεται εδώ σε ό,τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες. Στην Ελλάδα των «δελτίων παροχής υπηρεσιών», της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της λιτότητας, οι νέοι πολίτες βιώνουν καθημερινά την απαξίωση των «θέλω» τους.

Και εγκαταλείπουν τη χώρα τους αναζητώντας τη δική τους Γη της Επαγγελίας, που θα τους προσφέρει την υποστήριξη για να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Η «γενιά των 700» δεν είναι εφεύρημα της εκάστοτε αντιπολίτευσης, ούτε τρόπος του λέγειν.

Αποτυχία

Είναι ο ορισμός της αποτυχίας ενός κοινωνικού συστήματος που αδιαφορεί για το μέλλον. Είναι οι απόλυτα υπαρκτοί νέοι άνθρωποι που ανοίγουν φτερά σ' έναν κόσμο που φαντάζει -και είναι- πολύ διαφορετικός απ' αυτόν των γονιών τους.

Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια υπολογίζεται ότι πάνω από μισό εκατομμύριο Ελληνες άφησαν τα «πάτρια» εδάφη για να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό. Η μεταπολεμική Ελλάδα προμήθευε με φτηνά εργατικά χέρια τις ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου. Η Ελλάδα του 21ου αιώνα στέλνει τα καλύτερα μυαλά της στις μεγάλες επιχειρήσεις της Ευρώπης.

Νέα παιδιά, που αναζητούν όχι μόνο υψηλούς μισθούς, αντάξιους των προσόντων τους, αλλά και ένα λόγο για να βεβαιωθούν ότι τόσα χρόνια δεν κόπιαζαν άδικα.

Ειδικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτό το νέο κύμα μετανάστευσης αναμένεται να διογκωθεί όσο περνούν τα χρόνια - και όσο, σε τελική ανάλυση, το ελληνικό κράτος αδυνατεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες οικονομικές και κοινωνικές δομές που θα το αναχαιτίσουν.
enet