Αρχικά σκέφτηκα να μην απαντήσω στο ευθυμογράφημά σου (βλ. εδώ ) αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν έχω περιφρονήσει ποτέ κανέναν, άρα δεν έχω το δικαίωμα να το πράξω ούτε σε σένα.
Εκτιμώ καταρχήν ότι έσπευσες προς υποστήριξη του κουμπάρου. Ξέχασες βέβαια το (κατά παράφραση) «Φίλος ο κουμπάρος, φιλτάτη όμως η αλήθεια». Ας είναι, άλλωστε δεν είναι το μόνο που ξέχασες . . .
Διαπιστώνω ότι η ταραχή σου, αφ’ ενός μεν δεν σου επέτρεψε να είσαι αντικειμενικός, αφ’ ετέρου δε σε έφερε σε πλήρη αντίθεση με το όνομά σου. (Ευγένιος γαρ . . . )
Προφανώς θα μπορούσα να παίξω και εγώ, υπονοώντας και επινοώντας διάφορα λογοπαίγνια για το δικό σου όνομα αλλά πάνε πολλά χρόνια που άφησα τις παιδικές εξυπνάδες. Εξ άλλου, αναγνωρίζω ότι στο σημείο αυτό υπερέχεις.
Δεν είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος συνεπώς,
α) ηρέμησε γιατί δεν κινδυνεύει ούτε ο δικός σου θώκος, ούτε κανενός άλλου από «τις φλυαρίες μου» και
β) ως μη επαγγελματίας δεν έχω κανένα συμφέρον να γράφω επώνυμα, εν αντιθέσει με πολλούς επαγγελματίες του είδους, οι οποίοι βρήκαν στα blogs άλλον έναν τρόπο να υπερασπίσουν το αμφισβητούμενο κύρος τους, και να αυξήσουν το βεληνεκές τους, επ’ ωφελεία και του ναρκισσισμού τους και της τσέπης τους βέβαια. (Ξέρω, τσούζουν οι αλήθειες).
Επί του θέματος τώρα. . .
Η ανάρτησή σου αποτελεί τον θρίαμβο της κουμπαριάς επί της πολιτικής.
Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στην χώρα των κουμπάρων.
Θα ήταν χυδαία διαστρέβλωση εκ μέρους μου η απομόνωση μιας φράσης, αν δεν είχα τον σύνδεσμο «εδώ». που να παραπέμπει στο σχόλιό σου. Τι έπρεπε να κάνω κατά τη γνώμη σου; Να γράψω όλο το σχόλιο; Εσύ αυτό κάνεις σε ανάλογες περιπτώσεις; Αγνοείς μήπως και την στοιχειώδη δεοντολογία; Δηλαδή αν γράψω «άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι . . .» πρέπει να γράψω και το μισό ευαγγέλιο από κάτω; Πλάκα έχει! Θα προτιμούσα βέβαια να έχεις εσύ χιούμορ. Αλλά αυτό απαιτεί άλλες
προϋποθέσεις. Συνεπώς μείνε στην σοβαροφάνειά σου.
Ή μήπως σε ενόχλησε που ένας «απλός θνητός» τόλμησε να χρησιμοποιήσει το άγιο δισκοπότηρο της πνευματικής τροφής που αφειδώς μας προσφέρεις εσύ, σε αντίθεση με την πολιτική βρώμη που προσφέρω εγώ;
Όσον αφορά τις διάσπαρτες φιλοφρονήσεις που υπάρχουν στο υπόλοιπο σχόλιό σου, αυτές απλά προλειαίνουν πονηρά το έδαφος για να πετύχεις αυτό που ήθελες. Δηλαδή να σφάξεις με το βαμβάκι τον κουμπάρο αλλά και να εκθειάσεις τον εαυτούλη σου!
Γιατί τι άλλο κάνεις όταν γράφεις:
Επιχειρείς να τους προσφέρεις μαξιλάρι όμως και μάλιστα σε μια στιγμή που κατακρυμνίζονται.. Γιατί; Το ότι είναι η παράταξή σου δεν αποτελεί άλλοθι επαρκές.. Θα προτιμούσα να τους έκρινες όπως εγώ έκανα σε αντίστοιχες περιπτώσεις στους δικούς μου και φυσικά εξακολουθώ να κάνω με τίμημα σκληρό. (!!!) (Τα θαυμαστικά και τα χρώματα δικά μου. Με την δεύτερη ανάγνωση κατάλαβα πολύ περισσότερα). Να ξαναβάλω το «εδώ». ή θυμάσαι πού και τι έγραψες;
Ή μήπως δεν είδες τον σύνδεσμο (link) που είχα βάλει;
Κατανοώ την συναδελφική – φιλική – συντεχνιακή – κουμπαρική αλληλεγγύη αλλά όταν οδηγεί σε πάσης φύσεως προβλήματα όρασης, τότε γίνεται επικίνδυνη!
Ξέρεις κύριε Ευγένιε, έχω δει πολλούς σαν εσένα. Δεν μου προξενείς ούτε έκπληξη ούτε εντύπωση. Άλλωστε περίμενα την αντίδρασή σου αν και σε πιο ευφυή και πολιτισμένη εκδοχή ομολογώ. Μάλλον περίμενα πολλά . . .
Μα καλά τόσο πολύ έχασες την ψυχραιμία σου; Τι φοβήθηκες; Μήπως επηρεάσω τους ψηφοφόρους και δεν εκλέξουν τον κ. Κωνσταντάρα στις επόμενες εκλογές; Γιατί εδώ που τα λέμε πολλοί θα προτιμούσαν κουμπάρο βουλευτή, παρά σκέτο δημοσιογράφο. Και σε αντίπαλο κόμμα μάλιστα! Ε! αυτό κι αν είναι εύνοια της τύχης.
Και μιλάω για τύχη, γιατί ξέρω και κάποιους που δεν αφήνουν τα πράγματα στην τύχη αλλά τα φροντίζουν. Κάνουν π.χ. 3 - 4 κουμπάρους, έναν από κάθε κόμμα, για να έχουν όλα τα πόστα πιασμένα. Αυτό λέγεται πρόνοια! Ας το έχουμε υπόψη μας. Και τώρα ας δεχθούμε ότι εγώ αγνοώ όπως ισχυρίζεσαι, αν υφίστανται κατ’ ουσίαν σκάνδαλα, αν έχουν πολιτικό ή ποινικό χαρακτήρα κλπ. Κατά τη σεπτή σου γνώμη προφανώς «δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ» για σκάνδαλα.
Εσύ που είσαι γνώστης, αφού γράφεις «Την στιγμή δηλαδή που κυβερνητικά στελέχη της παράταξης σου βαλτώνουν στον βούρκο των σκανδάλων και της κοινωνικής ανέχειας» ( πάλι «εδώ». ) γιατί κρατάς αυτή την πολύτιμη γνώση ως εφτασφράγιστο μυστικό μόνο για τον εαυτό σου;
Μήπως για να «μην δικαιούνται δια να ομιλούν» οι υπόλοιποι και να εμφανίζεσαι εσύ ως ο άρχων της πληροφόρησης;
(Περιορίζομαι στα πρόσφατα γραπτά σου γιατί δεν έχω τον χρόνο να ανατρέξω σε παλιότερες αναρτήσεις σου. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Η λογική σου αναδεικνύεται και έτσι). Δηλαδή εσύ έχεις το δικαίωμα να μιλάς για σκάνδαλα και εγώ όχι! Περίεργες αντιλήψεις πράγματι. Σε ποια δημοσιογραφική σχολή διδάσκονται αυτά; Μήπως παραφρόνησες;
Ξαναδιάβασα και τις δυο αναρτήσεις μου. Δεν διαπίστωσα πουθενά να «εγκαλώ ως εισαγγελέας» τον κ. Κωνσταντάρα. Μάλιστα τον συγχαίρω σε κάποιο σημείο. Αντίθετα βλέπω στη δική σου ανάρτηση μια ανεπιτυχή προσπάθεια να αλλοιωθεί το πνεύμα και το νόημα της γραφής μου.
Αυτό προδίδει μια έρπουσα επιθυμία να ακούγεται μόνον ο δικός σου λόγος.
Όσοι δεν συμφωνούν με σένα ή δεν υπηρετούν τους στόχους σου είναι λαϊκιστές, αγνοούν την πολιτική ηθική, αποπνέουν χυδαιότητα, προσφέρουν βρώμη, προξενούν αηδία κλπ.
Λυπούμαι αλλά δεν ευσταθεί ούτε ένα σου επιχείρημα! Υπάρχει η δημοσιογραφία της επιχειρηματολογίας, υπάρχει και η δημοσιογραφία της αερολογίας. Είναι πραγματικά λυπηρό να επιλέγεις την δεύτερη και ελλείψει επιχειρημάτων να καταφεύγεις σε εκφράσεις που προσβάλλουν εσένα. Το κείμενο αυτό είναι πολύ κατώτερο των δυνατοτήτων σου και - θέλω να πιστεύω – του ήθους σου.
Το χειρότερο όμως είναι πως δεν έμαθες ακόμη – και δεν φαντάζομαι να είσαι νεαρός - ότι η δημοσιογραφία της παραποίησης και της υποτίμησης δεν ευδοκιμεί παντού.
Το μόνο άλλοθι που σου αναγνωρίζω είναι ότι βλέπεις παντού λαϊκιστές, κουκουλοφόρους, αντιπάλους, υπονομευτές, κακοπροαίρετους και μέσα στην ταραχή σου δεν κατάλαβες ότι υπερέβης τα εσκαμμένα. Και εκεί ακριβώς διαφέρουμε. Εγώ βλέπω φίλους.
Φιλικά
Ευθύλογος
Υ.Γ. Όσο για τον κ. Κωνσταντάρα, εξήγησα στον ίδιο εκτενώς, ότι δεν υπήρχε καμιά μειωτική ή ειρωνική σκοπιμότητα εκ μέρους μου αλλά ακριβώς λόγω της επίμαχης «συγγένειας» θα ήθελα να είναι περισσότερο υποψιασμένος και λιγότερο εξυμνητικός προς την εξουσία. Πιστεύω ότι διατυπώνω με αρκετή σαφήνεια ώστε να είμαι κατανοητός. Αν δεν εκτιμούσα τον κ. Κωνσταντάρα, δεν θα διέθετα τον χρόνο μου. Από έναν μαχητικό δημοσιογράφο και πολιτικό έχω άλλες απαιτήσεις.
Δεν θα επανέλθω. Το να επιμείνω περισσότερο μάλλον είναι ματαιοπονία.
Εξάλλου συμβαίνουν πολύ σοβαρά πράγματα γύρω μας!
ο ίδιος