΄Ηλθε η ώρα να πληρώσουμε την πλασματική ευημερία μας

Ο Ευθύλογος αντιγράφει . . . Ευθύλογο

Φίλοι δεν μου αρέσει να γίνομαι μάντης δυσάρεστων μελλούμενων αλλά 4 μήνες γρηγορότερα, στις αρχές του καλοκαιριού (13 Ιουνίου 2008) είχα γράψει σε σχόλιό μου σχετικό με την οικονομική κατάσταση τα εξής:

Δεν πρόκειται για συγκυριακή συσσώρευση αρνητικών παραγόντων, αλλά για φυσιολογική κρίση που υπερβαίνει σε διαστάσεις κάθε άλλη οικονομική κρίση των τελευταίων τριών αιώνων. (Εξαιρείται η περίοδος των δυο παγκοσμίων πολέμων)
Οι ενδείξεις ήταν ισχυρές από το . . . 1960 αλλά οι αρμόδιοι πίστευαν ότι θα την βγάλουν καθαρή για καμιά 100στή χρόνια. (Τουλάχιστον ώσπου να τα τινάξουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους, κατά το γνωστό Après moi, le déluge = Μετά από μένα η καταστροφή, του Luis XV).
Οι δυσάρεστες καταστάσεις όμως, όπως και τα δυσάρεστα νέα τρέχουν πολύ γρήγορα.
Δημιουργήσαμε έναν πολιτισμό του πετρελαίου δηλαδή του πλαστικού και της ρύπανσης χωρίς να λάβουμε υπόψη μας ότι το πετρέλαιο δεν είναι ανανεώσιμη μορφή καυσίμου. Κάποτε θα τελείωνε αλλά αυτό δεν το λέγαμε.
Ο πληθυσμός της γης αυξήθηκε από 2 δις το 1940 σε 6,5 δις το 2000. (Και κάποιοι δίνουν …κίνητρα στους πολύτεκνους από φόβο μη λείψει η ράτσα!)
Η ενέργεια που καταναλώνουμε σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι 90 - 100 φορές περισσότερη από την ενέργεια που κατανάλωνε η ανθρωπότητα το 1900 και οι ρυθμοί αυξάνουν!
Σκεφθείτε ότι μέχρι το 1910 χρησιμοποιούσαμε βενζίνη . . . μόνο για τον αναπτήρα, άντε και για να καθαρίζουν οι γυναίκες τα πέτα από τα σακάκια και τώρα στο δυτικό κόσμο αντιστοιχούν 1000 – 1500 λίτρα πετρέλαιο κατά κεφαλήν ετησίως.
Συσσώρευαν τον κόσμο στις μεγαλουπόλεις καθιστώντας τους απλούς ανθρώπους, ομήρους των ισχυρών.
Πόσο αυτοδύναμη είναι σήμερα μια μικροαστική οικογένεια;
………………………………………………………………………………………..
………………………………………………………………………………………..
Αν τα παραπάνω δεν συνιστούν κρίση τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Και δεν τα είπαμε όλα!
Όσον αφορά το χρηματιστήριο:
Σε τέτοιες συνθήκες ένας λογικός επενδυτής τοποθετεί μόνο το 10% των διαθεσίμων του σε μετοχές – κι’ αυτά για να νοιώσει . . . τη γλύκα της χασούρας.
Φροντίστε να έχετε ρευστό γιατί έρχονται πραγματικά δύσκολες μέρες. Ακόμη δεν είδαμε τίποτε!!!
Κάντε οικονομία όσο μπορείτε!
Μην αγοράζετε κάτι, αν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτό, εκτός αν ανήκετε στη μεγαλοαστική τάξη.
Τώρα θα μπουν πραγματικά τα κεφάλια μέσα.
Τώρα θα καταλάβουν οι αφελείς τι θα πει πραγματική φτώχεια.
Ειδικά στην Ελλάδα θα πληρώσουμε την πλασματική ευημερία μας (από το 1960 και μετά) πολύ σκληρά.
Ξέρω σας έφτιαξα το κέφι αλλά δυστυχώς αυτή είναι η μαύρη αλήθεια.
Και μάλιστα η … μισή.

Φιλικά
Ευθύλογος

Φίλοι ακριβώς αυτά έγραφα . . . τότε.
Τώρα έχετε την ευκαιρία να βλέπετε και την άλλη μισή αλήθεια να προβάλλει αργά, απειλητικά, βασανιστικά και επώδυνα.
Οι Τράπεζες κατεβάζουν ρολά η μια μετά την άλλη.
Ασφαλιστικές εταιρίες αποδεικνύονται ανάξιες του ρόλου τους.
Χθεσινοί οικονομικοί γίγαντες, είναι πλέον σαφές ότι δεν είχαν όχι πήλινα αλλά ούτε χάρτινα πόδια!
Και όπως πάντα, φταίει πάλι ο . . . Θεός.
Οι μασκαράδες που καθορίζουν τις τύχες των απλών ανθρώπων δεν έχουν καμιά ευθύνη.
Η «αόρατος χειρ» που με τόση σοβαρότητα και κατάνυξη είχε επικαλεσθεί ο
Adam Smith μάλλον έπαψε να ρυθμίζει τα ανθρώπινα «επ’ αγαθώ» του ανθρωπίνου είδους.
Βέβαια αν ζούσε σήμερα ο μακαρίτης ο
Smith θα είχε διαολοστείλει όλα αυτά τα καθήκια, που στο όνομά του και διαστρεβλώνοντας εντελώς τις απόψεις του, παίζουν με τη ζωή (κυριολεκτικά) των συνανθρώπων τους.
Για την άγνοιά τους, για την ηλιθιότητά τους αλλά και για την απληστία τους, για τη διαφθορά τους και για την εγκληματική τους συμπεριφορά.
Φαίνεται πως ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της ανθρωπότητας «τόσο λίγοι άπληστοι δεν εξαπάτησαν τόσους πολλούς αφελείς για τόσο μεγάλο διάστημα και με τόσο σοβαρές συνέπειες».
Και . . . έπεται συνέχεια.

Ο ίδιος