«Ο Κινέζος, το Χαβιάρι & ο Γερμανός»
Γράφει ο Αλέξανδρος ΠιστοφίδηςΜε όλα αυτά τα σκάνδαλα των ημερών, κοντεύουμε να πιστέψουμε ότι η διαφθορά είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Το σημερινό Spiegel online έχει ένα αναλυτικό ρεπορτάζ για ένα ανώτερο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, γερμανικής καταγωγής, που «έπεσε θύμα της βουλιμίας του και της απληστίας του, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην αξιοπιστία των γερμανών υπαλλήλων της ΕΕ.»
«Τετάρτη βράδυ και ο Fritz Harald Wenig, καλεσμένος δύο άγγλων λομπιστών(έτσι λέγονται σήμερα οι μεσάζοντες της διαφθοράς) ενός κινέζου επιχειρηματία, γεύεται ότι καλύτερο έχει η κουζίνα του αριστοκρατικού εστιατορίου των Βρυξελλών "Comme chez soi" (Σαν στο σπίτι σας). Το δείπνο αρχίζει με "Royal Belgian Caviar" των 159 ευρώ και κλείνει με κρασιά από 2000 ευρώ και άνω το μπουκάλι. Οι δύο λομπιστές κάλεσαν το δεύτερο αλλά πιο ισχυρότερο στέλεχος στην ιεραρχία της επιτροπής αντιντάμπινγκ της Διεύθυνσης Εμπορίου, με ένα απλό E-Mail. O άνθρωπος που υποτίθεται ότι είχε καθήκον να υπερασπιστεί την ευρωπαϊκή αγορά από την εισαγωγή φθηνών κινέζικών προϊόντων, μιλούσε ασταμάτητα σε δύο ανθρώπους που δεν τους είχε ξαναδεί, μεταφέροντας όλα τα μυστικά της υπηρεσίας του.
Το επόμενο δείπνο, στο οποίο βρισκόταν και ο κινέζος επιχειρηματίας Li Ping
έλαβε χώρα σε ένα ακόμη πιο ακριβό εστιατόριο στο "La Truffe Noire", διάσημο για τις περίφημες τρούφες ("Truffe du Périgord",) και τα πανάκριβα κρασιά του. Όταν ο κινέζος του ζήτησε «να κάνει τα δέοντα για κάποιες διευκολύνσεις» με αμοιβή 600 000 ευρώ το χρόνο (φτηνοί αυτοί οι γερμανοί αλλά με σταθερές ταρίφες. Ακόμη και ο πρώην Καγκελάριος Κολ κατηγορήθηκε για 600.000 ευρώ χορηγίες στο κόμμα του), ο κύριος Λίγος (Wenig σημαίνει λίγο) κόντεψε να καταπιεί την τρούφα ολόκληρη. Όταν όμως έμαθε ότι οι δήθεν λομπιστές και ο κινέζος, στην πραγματικότητα ήταν άγγλοι δημοσιογράφοι, θα προτιμούσε, αντί για χαβιάρι και τρούφες να τρώει μια ζωή λουκάνικα Φρανκφούρτης και να πίνει βαυαρέζικη Bier. Ελπίζω με αυτήν την είδηση να παρηγόρησα λίγο τους δικούς μας Λίγους και να άμβλυνα λίγο το χάσμα που μας χωρίζει από τους γερμανούς.
Εκτός και αν έδωσα πληροφορίες σε κάποιους δικούς μας νέους ευρωβουλευτές και υπαλλήλους των Βρυξελλών, που δεν έφαγαν ποτέ Truffe du Périgord" ή Royal Belgian Caviar με κρασί των 2000 ευρώ. Καλή τους όρεξη.
Αλέξανδρος Πιστοφίδης