Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Πολιτικό χάος χωρίζει την αφεντιά μου και τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο. Παρ’ όλ’ αυτά μας έχει ενώσει μια κοινωνική σχέση ειλικρινής. Γνήσια. Δίχως φτιασίδια και εξωραϊσμούς. Έτσι να με συγχωρεί η χάρη του αλλά δεν σκοπεύω ν’ αφήσω αναπάντητο το τελευταίο του άρθρο στο PRESS GR. «Με ολίγη νεοφιλελευθερισμού»....
Γράφει:
ü Για πολλούς απέθαντους νέο-σοσιαλιστές στην Ελλάδα (καμιά φορά και με ήτα μετά το λάμδα) η φιλελευθεροποίηση και ο νεοφιλελευθερισμός είναι καταραμένες λέξεις. Και περιμένουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση Καραμανλή με αναφορές στην αναδιανομή του εισοδήματος, με φόρους κατά των λεγομένων «εχόντων» (τών μοναδικών δηλ. που συνεισφέρουν ουσιαστικά στην κοινωνία δημιουργώντας πλούτο και αυξάνοντας τα δημόσια έσοδα) και με οράματα σοσιαλιστικών μετασχηματισμών.
Θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια στο εξωτερικό ακούγοντας παρόμοιες πολιτικές θέσεις. Στην Ελλάδα βέβαια έχουν ακόμη ακροατήρια. Κατά βάση κομματικά. Και ορισμένα μέσα ενημέρωσης. Των οποίων οι κύριοι αναλυτές είναι συνήθως απόφοιτοι της κομμουνιστικής αριστεράς. Οσοι βέβαια δεν πρόλαβαν να πιάσουν την καλή. Και σε βάρος του δημόσιου τομέα (προμήθειες, εργολαβίες, η με «αγώνες» υπέρ των φτωχών κλπ) να κατορθώσουν να γίνουν πολυεκατομμυριούχοι.
Η νεοφιλελευθεροποίηση Ανδρέα είναι μια πολύ γευστική καραμέλα που όσοι από τους δυτικούς λαούς μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος παγιδεύτηκαν στα σιρόπια της και την πιπίλισαν, προσβλήθηκαν από την ασθένεια του κοινωνικού μαρασμού και πλέον βιώνουν έναν νέο Μεσαίωνα. (αναφέρομαι ακόμη και στις πολυθρύλητες για τις κοινωνικές τους παροχές και την υγιή τους οικονομία Σκανδιναβικές χώρες.). Και τούτο γιατί οι έχοντες και κατέχοντες πια δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την ηγέτιδα αστική τάξη αφού (εκτός ελαχίστων) δεν χαράσσουν νέους δρόμους. Λαμόγια είναι που πατώντας πάνω στους ήδη δοκιμασμένους άρα οικονομικά ασφαλείς θησαυρίζουν γιατί ως μη όφειλαν τους το επιτρέπουν οι λαοί. ( είναι γνωστές ανά την Ευρώπη οι περιπτώσεις των πλουτοφόρων δημοσίων οργανισμών που βγήκαν στο σφυρί για να μεταφερθούν απλώς τα έσοδά τους σε ιδιωτικές τσέπες.) Και παρ’ όλ’ αυτά κάποιοι από τους ιδιώτες είναι τόσο ανίκανοι ώστε τις πτωχεύουν σε χρόνους απίστευτα μικρούς σε σχέση με το οικονομικό μέγεθός τους. (Πρόσφατο παράδειγμα η Αμερικανική MR BANK που ελάχιστα πριν καταρρεύσει επενέβη ο ανεκδιήγητος Μπους για την σώσει εξυγιαίνοντάς την με χρήματα του Αμερικανικού λαού.) Άρα εκείνος που οφείλει να γελάσει με τα κυβερνητικά τερτίπια του κάθε Καραμανλή είναι οι λαοί. Όμως αυτοί έχουν μεταλλαχθεί σε κλαυσίγελους. Πρώτα κλαίνε για την κατάντια τους κι ύστερα ξεκαρδίζονται με τους επί σκηνής πολιτικούς και τηλεοπτικούς κλόουν που τους την διακωμωδούν. Κατά συνέπεια μπορεί κάποιοι εξ αυτών να είναι απόφοιτοι της κομμουνιστικής αριστεράς αλλά ως τέτοιοι δεν γίνονται από το τηλεοπτικό και πολιτικό σύστημα αποδεκτοί αν δεν προσκομίσουν δηλώσεις μετανοίας.
ü Σε ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο οι σοσιαλδημοκράτες ψάχνονται. Κι’ αναζητούν διεξόδους στα αραχνιασμένα τους ιδεολογικά θέσφατα με ενέσεις φιλελευθεροποίησης. Ακόμα και με ιδέες ξεκάθαρου νεοφιλελευθερισμού. Διατηρώντας πάντα τα στοιχεία κοινωνικής ευαισθησίας που τους χαρακτηρίζουν. Το εγκυρότερο πολιτικό περιοδικό στον κόσμο, το Βρετανικό Prospect, εμφανίσθηκε τον Ιούνιο με κεντρικό θέμα την προτροπή προς το Εργατικό Κόμμα: «Φιλελευθεροποιηθείτε η Πεθάνετε». Με κεντρικό αξίωμα πως “για να επιβιώσει το Νέο Εργατικό Κόμμα θα πρέπει να γίνει νεοφιλελεύθερο”!!
Εδώ Ανδρέα παραπληροφορείς. Χαρακτηρίζεις το Prospect ως το εγκυρότερο περιοδικό στον κόσμο, αν και γνωρίζεις καλά πως εκφράζει καθαρά τα συμφέροντα της νέας τάξης πραγμάτων στην Αγγλία. (Μια χώρα ιστορικά αποικιοκρατική, δουλοκτητική και καθαρά ιμπεριαλιστική για την οποία ο Μπέρναρ Σω έχει γράψει. Οι Άγγλοι σε κλέβουν εν ονόματι του εμπορίου, σε σκοτώνουν εν ονόματι της ελευθερίας και σε υποτάσσουν εν ονόματι της δημοκρατίας. ) Είναι δε τόση και τέτοια η εγκυρότητά του που κατά την αποστολή της Βρετανικής αρμάδας στο Ιράκ έγραφε. «Δεν έχει σημασία πόσοι θα γυρίσουν στην πατρίδα. (Βρετανοί εννοούσε) Σημασία έχει πόσες από τις σφαίρες τους θα πιάσουν τόπο!» Κατόπιν αυτών μου επιτρέπεις να μεταχειριστώ μια φράση του Μάο. Όταν σε παροτρύνει ή σε χειροκροτεί ο εχθρός σου, ψάξε που έχεις κάνει λάθος.. Και ο κατά τα υπόλοιπα συμπαθέστατος Ανδρέας καταλήγει
ü Το ακατέργαστο σοσιαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα επιβίωσης. Με «ολίγη νεοφιλελευθερισμού», σύμφωνα με τον Μικροπολιτικό των «Νέων», έχει σοβαρές προοπτικές ανάκαμψης. Διαφορετικά…
Πράγματι Ανδρέα αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης. Επειδή μεταλλάχθηκε σε κεντροδεξιό κόμμα όπως όλοι οι σοσιαλιστικοί σχηματισμοί στην Ευρώπη. Και οι λαοί δεν είναι ηλίθιοι όπως νομίζουν οι τηλεοπτικοί και πολιτικοί κλόουν. Έτσι εμπρός στο δίλημμα γνήσιο ή νόθο, ορθά επιλέγουν το πρώτο. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι Έλληνες σοσιαλιστές αυτό, τόσο το καλλίτερο για τους ίδιους και τα κόμματα που εκπροσωπούν.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
τελικά εγώ δεν κάνω διακοπές. Πήρα βλακωδώς και την εξάρτησή μου μαζί..