Aντιμέτωποι με την αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης των δανείων τους βρίσκονται όσοι έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια. Eτσι δημιουργείται τάση στροφής σε δάνεια με σταθερό επιτόκιο μακροπρόθεσμης διάρκειας. Στις 3 Ιουλίου αναμένεται αύξηση του επιτοκίου της ΕΚΤ κατά 0,25 της μονάδος, στο 4,25%. Τυπικά, σε ένα δάνειο 100.000 ευρώ η αύξηση αυτή ερμηνεύεται με αύξηση της μηνιαίας δόσης κατά 21 ευρώ.Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή δεν έχει ουσιαστικό αντίκρισμα, καθώς στην πράξη οι τράπεζες - λόγω κρίσης - έχουν καταργήσει τις χορηγήσεις με βάση το επιτόκιο της ΕΚΤ. Αντ΄ αυτού, διαμορφώνουν το επιτόκιο των στεγαστικών δανείων με βάση το διατραπεζικό επιτόκιο euribor συν spread, πράγμα που σημαίνει ότι το κόστος για τους δανειολήπτες έχει ήδη αυξηθεί.
«Οι αβεβαιότητες και οι ανισορροπίες που ταλανίζουν την παγκόσμια οικονομία σήμερα είναι τόσο πολλές και τόσο μεγάλες, που κάθε πρόβλεψη για την πορεία των επιτοκίων είναι παρακινδυνευμένη», τονίζει στέλεχος τράπεζας.
Πολλοί αναλυτές προβλέπουν ότι η αύξηση αυτή δεν είναι παρά το πρώτο βήμα, καθώς για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού θα απαιτηθεί περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων.
Τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των «σταθερών» Tο μεγάλο πλεονέκτημα των δανείων σταθερού επιτοκίου είναι ότι ο δανειολήπτης γνωρίζει με ακρίβεια ποιες θα είναι οι υποχρεώσεις του και η μηναία δόση κατά τη διάρκεια του δανείου. Οτι και να γίνει, όσο και να αυξηθούν τα επιτόκια ο δανειολήτπης δεν θα επηρεαστεί καθόλου. Από την άλλη πλευρά, αν τα επιτόκια μειωθούν ο δανειολήπτης δεν θα ωφεληθεί καθώς η δόση του θα είναι σταθερή.
Μειονέκτημα των δανείων σταθερού επιτοκίου είναι ότι είναι πολύ «δυσκίνητα»: δεν μπορεί κανείς να τα αποπληρώσει πρόωρα ή να τα μεταφέρει σε άλλη τράπεζα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να πληρώσει μια διόλου ευκαταφρόνητη χρηματική ποινή (πέναλτι). Επιπλέον, τα σταθερού επιτοκίου -ακριβώς επειδή εμπεριέχουν μακροχρόνια δέσμευση- είναι πιο ακριβά δάνεια και οι τράπεζες τα επιβαρύνουν με υψηλότερα περιθώρια κέρδους.