Γράφει ο ευθύλογοςΗ αφορμή δόθηκε από την ανάρτηση της 14.06.2007
Δεν "ακουμπάει" κινητά και internet η κρίση
Οι γονείς στερούνται στοιχειώδη πράγματα για να αγοράσει "το παιδί" το τελευταίο μοντέλο της Χαζοφόν.
Το οποίο παιδί μπορεί να είναι από 7 χρονών, που απαγορεύεται να έχει κινητό αλλά να … το ήθελε το βλαστάρι μας τι να κάνουμε, έως 35 χρονών και άνεργο, αφού δεν βρίσκει δουλειά ...ανάλογη των προσόντων του. (Για τούτο το τελευταίο κάποιοι άλλοι έχουν την κύρια ευθύνη)
Στα 10 κοριτσάκια που περπατάνε στο δρόμο, τα 8 έχουν το κινητό στο αυτί.
Οι Έλληνες έχουν περισσότερα κινητά ανά 1000 κατοίκους από πολλούς άλλους λαούς.
Και βέβαια περισσότερα από τους Σουηδούς και Φινλανδούς που παράγουν τα κινητά!
Ο Έλληνας νοιώθει οτι είναι τόσο σημαντικός και απαραίτητος, ώστε όλοι τον ψάχνουν και πρέπει να μπορούν να τον βρουν ανά πάσα στιγμή.
Άλλο αν δεν ξέρει να επικοινωνήσει και ουρλιάζει σε δημόσιους χώρους.
Θαυμάζει το design του κινητού και όχι τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από την τεχνολογία του κινητού, με τα εκατομμύρια ώρες σκέψης και δουλειάς.
Και προφανώς αποφεύγει τη σύγκριση του υπέροχου εαυτούλη του με τους ...κουτόφραγκους. Θα μας τσαλακωθεί ο ναρκισσισμός...
Τόσα χρόνια πλύση εγκεφάλου με ... τις αρετές της φυλής, ιδού τα αποτελέσματα!
Κανένας δεν τον έστησε στον τοίχο να του πει ποια είναι η αλήθεια, ποια είναι τα εθνικά κουσούρια μας, ποιο είναι το χάλι μας τέλος πάντων.
Κανένας δεν τον έκανε να αναρωτηθεί, αν δικαιούται να θέλει τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας στο κινητό, στο lap top, στο αυτοκίνητο, ακόμη και στην ηλεκτρική σκούπα, τη στιγμή που δεν έχει συμβάλει στο ελάχιστο στη δημιουργία αυτής της τεχνολογίας, δεν την καταλαβαίνει και δεν μπορεί να την αξιοποιήσει στο έπακρο. Αλλά ούτε και προσπαθεί. (Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου)
Τι ποσοστό των δυνατοτήτων του κινητού αξιοποιεί ένας μέσος χρήστης;
Οι μισοί Έλληνες βλέπουν το PC σαν μια …ακριβούτσικη γραφομηχανή.
Το Word κι’ αυτό κούτσα – κούτσα. Άντε και καμιά πασιέντσα.
Κανένας δεν αναρωτήθηκε, Ρε! Μήπως το θηριώδες 4Χ4 δεν μου χρειάζεται;
Και μήπως δεν μου αξίζει;
Τέτοιοι προβληματισμοί είναι επικίνδυνοι για τον εθνικό μας εγωισμό.
Η λογική του «ένα στρέμμα στο σφυρί, ένα Ντάτσουν στην αυλή» κυριάρχησε σε όλους τους αρχοντοχωριάτες – νεόπλουτους που πούλησαν από χωράφια μέχρι γίδια για να ζήσουν μια πρόσκαιρη πολυτέλεια με την οποία δεν συμβαδίζει ούτε η παιδεία τους, ούτε η κουλτούρα τους, ούτε η αισθητική τους. Γι’ αυτό και γελοιοποιούνται.
Ναι! Ξέρω οικογένεια που πούλησε ποτιστικό χωράφι για να αγοράσει … τραπεζαρία.
Τώρα βέβαια τους φαίνονται ακριβές οι ντομάτες στην αγορά! Είναι πολλοί τέτοιοι.
(Είναι αυτά που λέμε για τα ασημικά της οικογένειας και δυστυχώς και της χώρας που τα διαχειρίζονται κάποια άλλα … τέρατα ευφυΐας)
Ξέρετε κάτι;
Άνθρωποι αλλά και λαοί που δεν καταλαβαίνουν την κακομοιριά τους, δεν έχουν καμιά ελπίδα να ξεφύγουν απ' αυτή.
Μόνον όποιος ντρέπεται για την κατάντια του μπορεί κάποτε να βελτιωθεί.
Όποιος νοιώθει περήφανος, θα σέρνεται με την κοιλιά ή με τον κώλο και θα νομίζει οτι κάνει σκι στο St. Moritz.
Φιλικά
Ευθύλογος (Πρώην Περαστικός)
Έπρεπε να ξαναβαφτιστώ γιατί το «Περαστικός» ήταν κατοχυρωμένο.
Δεν βαριέσαι! Ο άνθρωπος δεν καθορίζεται από το όνομα.
Πάντως τούτο το καρατσεκάρισα.
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε πάλι μαζί μας τον φίλο μας τον περαστικό , μετά από μία αναγκαστική απουσία. Ηταν περαστικός από το καφενείο μας και από την εμπειρία που απέκτησε από την παρουσία του στο καφενείο και την συναναστροφή μαζί μας έγινε ευθύλογος . Του ευχόμαστε υγεία και να είναι πάντα χαρούμενος. Ολη η ομάδα του καφενείου είναι πάλι πλήρης.