Επισημαίνει ο
Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Επιτέλους
μια προοδευτική προσέγγιση από την συντηρητική Ελλάδα, που δείχνει πώς μια σοβαρή
και καλή πολιτικο-επιχειρηματική και ασφαλώς επικοινωνιακή κίνηση μπορεί να
αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανέκδοτα.
Στο πνεύμα
του «δικού» μου Ludwig Wittgenstein, παρατηρώ να κινείται ο χαρισματικός φίλος Νίκος
Χατζηνικολάου, δηλώνοντας ότι η «Real Group» αποφάσισε να διεκδικήσει
τηλεοπτική άδεια στη Τουρκία. «Γιατί έχει δικαίωμα ο Τούρκος να διεκδικήσει
κανάλι στην Ελλάδα και όχι εμείς στη Τουρκία;» αναρωτιέται ευλόγως ο καταξιωμένος
Έλληνας δημοσιογράφος και ετοιμάζεται να δράσει, αναλόγως!
Πράγματι, αν
οι άνθρωποι δεν έλεγαν ποτέ τέτοιου τύπου ανέκδοτα, τίποτε προοδευτικό και καινοτόμο
δεν θα.......
είχε γίνει ποτέ. Μου άρεσε αυτή η προσέγγιση του Νίκου! Είχε κάνει ένα
μικρό λάθος ο Wittgenstein, τα όρια ενός ανθρώπου δεν καθορίζονται απλώς από τα
όρια της γλώσσας του, αλλά από την δυνατότητα να κατασκευάζει γλώσσα από ανέκδοτα!
Κάπως έτσι ο
Νίκος κατασκευάζει γλώσσα που από τον ενικό τον μεταφέρει στον πληθυντικό, ή αν
προτιμάς αναγνώστη μου, από την δημοσιογραφία στην ευφυή πολιτική. Και εγώ όσα πραγματικά
ξέρω είναι αυτά για τα οποία έχω ανέκδοτα
να σου πω!