Η παγίδα

 Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης



Πολύς λόγος και αντίλογοι έχουν ακουστεί τις τελευταίες μέρες από την ΠΝΠ της Κυβέρνησης που επιβάλλει σε Δημόσιους Οργανισμούς, ΟΤΑ, και λοιπά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου να μεταφέρουν τα διαθέσιμα τους στην Τράπεζα της Ελλάδας. Μάλιστα από κυβερνητικής πλευράς υπήρξε και το επιχείρημα ότι η ΤτΕ θα καταβάλλει επιτόκιο υψηλότερο από αυτό που έδιναν οι εμπορικές τράπεζες αφ ενός αλλά και τη σιγουριά που παρέχει η φύλαξη των αποθεματικών στην Κεντρική Τράπεζα,  κάτι που αποτελεί βεβαίως ακραία παραπληροφόρηση.
Οι αρνητικές αντιδράσεις των φορέων αυτών είναι ........
πλήρως και επαρκώς δικαιολογημένες δεδομένου ότι υπάρχει και ένα εγκληματικό προηγούμενο με «δράστη» πάλι την Τράπεζα της Ελλάδος.
Και να γιατί:
Το 2007 ψηφίστηκε ο Νόμος 3601/1.8.2007 για την «Ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων από τα πιστωτικά ιδρύματα, επάρκεια ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και λοιπές διατάξεις», όπου στο άρθρο 69 που αναφέρεται για την «Επιμέτρηση − Είσπραξη προστίμων – Δημοσιοποίηση αποφάσεων της Τράπεζας της Ελλάδος
περί επιβολής κυρώσεων − Αστική ευθύνη του προσωπικού της Τράπεζας της Ελλάδος», αναφέρεται στην παράγραφο 5 ότι:
5. Ο Διοικητής, οι Υποδιοικητές, τα μέλη συλλογικών οργάνων και το εν γένει προσωπικό της Τράπεζας της Ελλάδος δεν ευθύνονται αστικά έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους εντός των κατά τον παρόντα νόμο αρμοδιοτήτων τους, καθώς επίσης εντός των λοιπών αρμοδιοτήτων τις οποίες ασκεί η Τράπεζα της Ελλάδος κατ’ ανάθεση δημόσιας εξουσίας, εκτός εάν τα υπαίτια πρόσωπα βαρύνονται με δόλο.
Όταν λοιπόν τα αποθεματικά των Ταμείων που ήταν κατατεθειμένα στην ΤτΕ  μετατράπηκαν σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ΧΩΡΙΣ την εντολή των Διοικήσεων των Ταμείων, αλλά με αυθαιρεσία της ΤτΕ , κατόπιν με το περιβόητο PSI  του «εθνοσωτήρα» Βενιζέλου κουρεύτηκαν με αποτέλεσμα την δραματική μείωση τους και συνέπεια την αδυναμία καταβολής των συντάξεων, με βάση τον παραπάνω Νόμο η ασυλία που απολάμβαναν οι υπεύθυνοι της ΤτΕ τους απάλλασσε από την λογοδοσία ενώπιον των Δικαστικών Αρχών. Βλέπουμε ότι δεν υπάρχει μόνο η Βουλευτική ασυλία που έχει συνταγματικά κατοχυρωθεί, αλλά και αυτή της ηγεσίας και των στελεχών της ΤτΕ που μπορούν κατά το δοκούν τα αποθεματικά των Οργανισμών και των Ταμείων να τα κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.
Υπάρχει κανείς που αμφισβητεί ότι ο παραπάνω νόμος όταν ψηφίστηκε οι εμπνευστές του δεν γνώριζαν τι έμελλε να συμβεί ή ότι ψηφίστηκε «κατ επιταγήν» με προδιαγεγραμμένο σκοπό;;;
Και μπορεί ο παραπάνω νόμος να καταργήθηκε, όμως ο «διάδοχος» του Nόμος  4261/5.5.2014 που αφορά στην «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του ν. 3601/2007 και άλλες διατάξεις», στο Άρθρο 62 για την «Αποτελεσματική εφαρμογή κυρώσεων και άσκηση των εξουσιών επιβολής κυρώσεων από την Τράπεζα της Ελλάδος ή την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (άρθρο 70 της Οδηγίας 2013/36/ΕΕ)» στην παράγραφο 4 έχει υιοθετήσει αυτούσια την παράγραφο 5 του άρθρου 69 του παραπάνω Νόμου που καταργήθηκε.
Είναι γεγονός ότι η Τράπεζα της Ελλάδος ΔΕΝ είναι της Ελλάδος αλλά δρα σαν παράρτημα της ΕΚΤ, δεν παίρνει εντολές από την Κυβέρνηση αλλά από την προϊσταμένη της αρχή την ΕΚΤ.
Εύλογα λοιπόν αντιδρούν οι Δημοτικοί άρχοντες και οι υπεύθυνοι των Οργανισμών για την τύχη των αποθεματικών τους με όλο αυτό το αλαλούμ που συμβαίνει στη Χώρα που κυβερνάται με εντολές «έξωθεν», με το προηγούμενο του PSI που τίποτα δεν αποκλείει την επανάληψή του αν το αποφασίσουν οι «έξωθεν» εντολείς.
Εύλογα λοιπόν ο φόβος για μια ακόμα «παγίδα» για δήμευση των αποθεματικών με τις ευλογίες των ευρωπαίων που μας κυβερνούν και την υποβόσκουσα και κατοχυρωμένη ασυλία των εδώ υπευθύνων διαχειριστών τους.
Μήπως δεν είναι τυχαία η αλλαγή του λογότυπου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος  σε «Εθνική Τράπεζα»;;
Μήπως ότι είναι «Της Ελλάδος» με τον καιρό και οργανωμένα θα πάψει να υπάρχει;