Η αντιπαράθεση για την υποχρεωτική εγγραφή στα Επιμελητήρια, ο κ Μίχαλος και ο κ Κορκίδης


Toυ Πέτρου Τρουπιώτη





Η κατάργηση της υποχρεωτικής εγγραφής των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια, που προωθεί η κυβέρνηση από 1-1-2015, έχει προκαλέσει πόλεμο μεταξύ των αρμοδίων υπουργών και μέρους τουλάχιστον των προεδρείων των Επιμελητηρίων.

 Με πρώτο και πιο επιθετικό βέβαια, τον Πρόεδρο του ΒΕΑ  και Πρόεδρο  της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας, (ΚΕΕΕ) τον κ Μίχαλο.

 Δεν έχω «εντρυφήσει» είναι η αλήθεια στο θέμα και δεν μπορώ να σας πω αν είναι σωστή ή λάθος η κίνηση της κυβέρνησης για την κατάργηση της υποχρεωτικής έγγραφης στα ....
επιμελητήρια των επιχειρήσεων.

 Γενικώς , ως αρχή (σε τέτοιου είδους συνδικαλιστικά σωματεία), δεν είμαι υπέρ της υποχρεωτικής  εγγραφής μια και ο καθένας πιστεύω ότι πρέπει να αποφασίζει μόνος του αν θέλει η όχι να τον εκπροσωπούν κάποιοι.

 Βεβαίως τα επιμελητήρια είχαν (και έχουν) και κάποιο άλλο ρόλο (καλώς η κακώς) οπότε ίσως το θέμα μπλέκεται.

 Βέβαια, επειδή ακούω διάφορα και περί οικονομικών ζητημάτων , δηλαδή την συνδρομή των επιχειρήσεων(που είναι μεν μικρή αλλα....), γι αυτό δεν μπαίνω στην ουσία του θέματος.

 Αυτό που ομολογώ  με ενόχλησε από την όλη ιστορία, είναι η αντίδραση του κ Μίχαλου, σε σχέση με το θέμα. Το ότι δηλαδή , αποφάσισε ως ΚΕΕΕ να «διατάξει» τους εκπροσώπους της επαγγελματικής του τάξης, να αποσυρθούν από τα ψηφοδέλτια (δημοτικά , περιφερειακά αλλά και Ευρωεκλογών) που στηρίζονται από κόμματα που μετέχουν στην κυβέρνηση.

 Και με ενόχλησε η κίνηση αυτή γιατί την θεωρώ εκβιασμό Ένα είδος « τσαμπουκά» μιας επαγγελματικής τάξης που θεώρει ότι θίγεται (καλώς η κακώς δεν έχει σημασία) απέναντι στην οργανωμένη πολιτεία,(κυβέρνηση) την οποία εμείς έχουμε εκλέξει, ως πολίτες.

  Λέει ο κ Μιχαλος ( τον οποίο ομολογώ ότι θεωρώ σοβαρό άνθρωπο και θα έλεγα επιτυχημένο στον ρόλο του) πως αν τα κόμματα δεν αποδεχτούν αυτά που ζητά, αν δηλαδή δεν κάνουν το χατίρι σε μια επαγγελματική ομάδα, αυτή θα τους τιμωρήσει με την απόσυρση των υποψηφίων της.

 Πρόκειται για καθαρό εκβιασμό και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, κάτι που αποκτά στοιχειά παλαιοκομματικής λογικής. Μιας λογικής για την οποία κατηγορούσαμε ως τώρα τα κόμματα , που προ των εκλογών διόριζαν και υποσχόταν τα πάντα. Τώρα έχουμε την ίδια κίνηση από την αντίθετη όμως  πλευρά.


  Και γι αυτό χάρηκα, ομολογώ, με την απόφαση του κ Κορκίδη, Προέδρου του Εμπορικού –Βιομηχανικού Επιμελητήριου Πειραιά, που παρά την «προτροπή-εντολή» της «συντεχνίας»του  επέλεξε να μην αποσυρθεί από το Ευρωψηφοδελτιο της ΝΔ.

 Και ο κ Κορκίδης, που θεωρώ ότι είναι σοβαρός γνώστης των ζητημάτων και του χώρου του αλλά και της ελληνικής οικονομίας αλλά και μαχητικός για τα ζητήματα που πιστεύει ( ερχόμενος και σε αντίθεση με το κόμμα του , την ΝΔ όταν νομίζει ότι έχει δίκιο), έκανε πολύ καλά πιστεύω.

 Και γιατί ο εκβιασμός οποιασδήποτε τάξης, συντεχνίας η κλάδου , δεν μπορεί να αποτελεί στοιχειό της πολίτικής ζωής(και μάλιστα προεκλογικά) αν θέλουμε να προϊδεάσουμε ως κοινωνία και πολιτικό σύστημα και γιατί ο κ Κορκιδης, πραγματικά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμος , όχι μονο για το κόμμα του , αλλά και για την χώρα , αν εκλεγόταν στην Ευρωβουλή.

 Θεωρώ μάλιστα την κίνηση του αυτή, να μην ακολουθητέε δηλαδή την γραμμή της «συντεχνίας « του, ως απόδειξη της  ανεξάρτητης σκέψης του και της δυναμικής του. Και γι αυτό θεωρώ ότι θα άξιζε να είναι ένας από τους εικοσιένα  που θα εκπροσωπήσουν την χώρα μας τα επόμενα πέντε χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο.



ΥΓ. Και για να μην παρεξηγηθώ. Δεν γνωρίζω προσωπικά τον κ Κορκιδη, δεν έχω ανταλλάξει μαζί του ούτε καλημέρα . Δεν έχω κανένα προσωπικό συμφέρον. Απλώς τον «γνωρίζω» από την δράση του, από ομιλίες του και από παρεμβάσεις του στα Μέσα Ενημέρωσης.
ptroupiotis@yahoo.gr