Toυ Πέτρου Τρουπιώτη
Ουδέν κακόν αμιγές καλού, έλεγαν οι αρχαίοι ημών προγονοί και
είναι βέβαιο ότι είχαν δίκιο.
Αυτό το ρητό θα
μπορουσε να σκεφτεί ο πρωθυπουργός τώρα, με αφορμή την υπόθεση Μπαλτάκου και να
προσπαθήσει να μετατρέψει το κακό αυτό γεγονός για τον ίδιο και την κυβέρνηση
του σε καλό για την κυβέρνηση, το κόμμα του και τον ίδιο, αλλά και για την ίδια
την χωρά.
Ο κ Σαμαράς, έχει τώρα , ίσως την «χρυσή ευκαιρία» να ξεκινήσει
μια διαδικασία την οποία πολλοί του πρότειναν
από την ώρα που ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος του , αλλά και ......όταν έγινε
πρωθυπουργός. Την διαδικασία της διεύρυνσης του κόμματος του προς το κέντρο και
της απομόνωσης μιας σειράς ακραίων δεξιών στελεχών , που είχαν από χρόνια «κολλήσει»
διπλά του.
Γιατί ο ίδιος, ο Α Σαμαράς,
όσο και αν έχει κατηγορηθεί γι αυτό, δεν έχει καμία σχέση με την ακραία δεξιά, ίσως
ούτε με την δεξιά έτσι όπως την ξέραμε πάλαια.
Ο κ Σαμαράς, ίσως πρέπει
και τώρα να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία και να ξεκινήσει το άνοιγμα του κόμματος
προς το κέντρο , που σχεδιάζει για μετά τις εκλογές από τώρα.
Παρά το μεγάλο κακό
που είναι βέβαιο ότι του δημιουργεί η υπόθεση (τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον),
του δίνει την δυνατότητα να κινηθεί προς την κατεύθυνση που φαίνεται ότι θέλει,
με το μικρότερο δυνατό εσωτερικό κόστος. Γιατί ας μην γελιόμαστε, μια ειλικρινής και σοβαρή κίνηση του προς το κέντρο,
απολύτως αναγκαία αν θέλει να κυριαρχεί το κόμμα του στην πολιτική ζωή της χώρας,
δεν θα περάσει (και από ορισμένους συνεργάτες του) εύκολα.
Όσον αφορά την υπόθεση
Μπαλτάκου, τα πράγματα είναι για γέλια και για κλάματα. Και τα ερωτηματικά είναι
πολλά και έχουν να κάνουν όχι μόνον με το πώς ένα τόσο υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης
«κάνει δικό του παιχνίδι» με την Χρυσή Αυγή , μιλώντας μάλιστα απαξιώθηκα και
για τον πρωθυπουργό, αλλά και με το ποια είναι τελικά τα «μέτρα προστασίας» μέσα
στην ίδια την Βουλή και το γραφείο του πρωθυπουργού.
Γιατί αν μπορεί ο καθένας
να μαγνητοσκοπεί υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη μέσα στο γραφείο του στην Βουλή,
τότε καταλαβαίνουμε τι μπορούν να κάνουν
διάφορες ξένες υπηρεσίες.
Νομίζω πάντως ότι ανάγλυφα
περιγράφει το όλο θέμα με πέντε ερωτήματα τους χθες, στο Twitter, ο καθηγητής πολίτικης επιστήμης
στο Yale, ο κ Στάθης
Καλύβας.
Γράφει λοιπόν λακωνικά
αλλά πιάνοντας την καρδιά του θέματος
«Ποιό
ακριβώς από τα πέντε είναι το θέμα;
1. Κακώς έγινε η δίωξη της ΧΑ;
2.Ο Σαμαράς έχει ακροδεξιούς συνεργάτες που
συνομιλούν με τον Κασιδιάρη;
3.Ο Σαμαράς έχει συνεργάτες που τον βρίζουν
πίσω από την πλάτη του;
4.Ο Σαμαράς έχει ερασιτέχνες συνεργάτες που
εμπιστεύονται άτομα που τους καταγράφουν;
5.Ο Κασιδιάρης ορίζει την πολιτική ατζέντα;»
Φοβάμαι , ότι τα πέντε
ερωτήματα του κ καθηγητή δεν μπορούν να μπουν διαζευκτικά. Και δεν μπορεί να γίνει
αυτό γιατί τελικά ισχύουν όλα. ( και ίσως όχι μόνον αυτά).
Και τελικά , αυτό είναι
το μεγάλο πρόβλημα. Για την ΝΔ, τον κ Σαμαρά, την κυβέρνηση αλλά και για την χώρα.
ptroupiotis@yahoo.gr