Έζησε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του θύμα και πολέμιος του ρατσισμού. Και τώρα, ερήμην του, στα 95 του, βιώνει τον αντίστροφο ρατσισμό. Εκείνον που υπαγορεύει τη διακριτική μεταχείριση των ισχυρών και διάσημων, που η επιστήμη τους κρατά με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της στη ζωή, γιατί η Οικουμένη έχει στραμμένα τα......
μάτια της στο αργό σβήσιμό τους.
Ο Νέλσον Μαντέλα υπήρξε μια από τις συγκλονιστικότερες φυσιογνωμίες του περασμένου αιώνα. Η πολύχρονη φυλάκισή του ήταν από τα σημεία αναφοράς των μεγάλων συγκρούσεων που αυτός γέννησε, αλλά και μετά την αποφυλάκισή του, το πρότυπο του σοφού, μετριοπαθούς ηγέτη δημιούργησε παγκόσμια παρακαταθήκη.
Η τωρινή φυλάκισή του, σε ένα σώμα που έχει σβήσει και κρατάει τους παλμούς του η μηχανική υποστήριξη, έχω την υποψία ότι δεν θα τον εύρισκε σύμφωνο. Νομίζω θα καταλάβαινε ότι το πρότυπο που δημιουργεί η πολυήμερη αναχώρησή του είναι αρνητικό. Θα γνώριζε, όπως όλοι γνωρίζουμε, ότι αν δεν ήταν ο ίδιος ένα διάσημο πρόσωπο (θα μπορούσε ασφαλώς να ισχύει το ίδιο και για έναν αστέρα του Χόλιγουντ) δεν επρόκειτο καν να εισαχθεί στην εντατική σε αυτήν την ηλικία, πόσω μάλλον να διατηρείται επί τόσες βδομάδες χωρίς ζωτικές λειτουργίες.
Δυστυχώς ένα τόσο ισχυρό πρόσωπο δημιουργεί ένα εξίσου ισχυρό πρότυπο. Και, ακόμα δυστυχέστερα, τα κρεβάτια εντατικής θεραπείας σε όλα τα συστήματα Υγείας και σε όλον τον κόσμο δεν επαρκούν ώστε να περιλαμβάνουν και ασθενείς τέτοιας βαρύτητας και ηλικίας. Επομένως χάθηκε μία ακόμα ευκαιρία να δοθεί ένα παγκόσμιο μάθημα ιεράρχησης των περιστατικών που εισάγονται σε μια ΜΕΘ αλλά και εξοικείωσης με το αναπόφευκτο μοιραίο, μάθημα που πιστεύω ότι θα το έδινε ο ίδιος ο Μαντέλα αν δεν είχε ήδη αποχωρήσει.
Δεν είναι ένδειξη ευγνωμοσύνης στον μεγάλο ηγέτη αυτό που συμβαίνει. Εκείνος βρίσκεται ήδη στον χώρο του μύθου. Είναι μια τυπική συμπεριφορά αυτών που έμειναν, που δεν θέλουν ούτε αυτήν τη φορά να ανοίξουν τη δύσκολη συζήτηση για τα φιλοσοφικά ερωτήματα αυτής της οριακής στιγμής. Το έχουμε ζήσει και εμείς, το έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις να συμβαίνει σε όλον τον κόσμο. Και έχουμε φτάσει να θεωρούμε αυτονόητη την εξάντληση κάθε μέσου, κάποιες φορές και εξεζητημένου, για να κερδηθούν λίγες μέρες ζωής- άραγε να τις κερδίσει ποιος; Και τη θεωρούμε αυτονόητη ακριβώς γιατί δεν είχαμε τα εμβληματικά παραδείγματα που θα ήταν τα αποτελεσματικότερα όλων. Εκείνα των κορυφαίων επιστημόνων που περιθάλπουν παγκόσμια πρόσωπα.
Ο Νέλσον Μαντέλα έγινε μεγάλος γιατί η μοίρα του ήταν πάντα συνδεδεμένη με τη μοίρα των αδύναμων και καταδιωκομένων. Και έπρεπε να παραμείνει συνδεδεμένος με τη μοίρα των αδύναμων μέχρι το τέλος. Για αυτό πρέπει να αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα.