To Economist εντόπισε κάποιες αλλαγές στη βιομηχανίας προσφοράς ερωτικών υπηρεσιών και μίλησε με ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο και γράφει: Είναι δύσκολες ώρες για τη Ντέμπι, μια πόρνη στη Δυτική Αγγλία, που τρέχει έναν οίκο ανοχής μαζί με άλλες εκδιδόμενες. Έχει δύο ή τρεις πελάτες την ημέρα, ενώ παλιότερα, έφτανε τους εννέα. Έχει ρίξει και τις τιμές της: «Αν δεν το έκανα θα το είχα κλείσει το μαγαζί»...Ένας ιδιοκτήτης σάιτ ερωτικών συνομιλιών λέει ότι έχει αναγκαστεί να μειώσει εξαιρετικά τις τιμές για να αντέξει και να διατηρήσει τη ζήτηση, αφού όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που εργοδοτεί πρέπει να συντηρήσουν τόσο τους χώρους που διαθέτουν για να κάνουν αυτή τη δουλειά αλλά και να καλύψουν τα έξοδά τους.
Κατά ένα μέρος αυτό οφείλεται στην κατάσταση στην οικονομία, αφού το 2012 οι καταναλωτές ξόδεψαν 4% λιγότερα από το 2007. Μια κοπέλα η οποία δουλεύει ως συνοδός για να συμπληρώσει το εισόδημα που έχει ως φωτογράφος, λέει ότι αυτό συμβαίνει γιατί η ανάγκη κάποιου για φαγητό είναι σημαντικότερη από την ανάγκη του για σεξ.
Έτσι προσφέρει μείωση τιμών γιατί είναι απελπισμένη: «Καλύτερα να παίρνω 20 ευρώ λιγότερα παρά να μην έχω πελάτες».
«Οι μέρες που μπορούσε κανείς να ζήσει με τα λεφτά από την πορνεία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί - και έχω υπερβολικό ανταγωνισμό» λέει η Σόφι, μια ακριβή συνοδός από το Εδιμβούργο. Επίσης απειλούνται σήμερα πολύ περισσότερο από ότι στο παρελθόν από επιθέσεις στους δρόμους.
Όλες αυτές οι αλλαγές στο αρχαιότερο επάγγελμα, αντανακλούν τη γενικότερη τάση λιτότητας που επικρατεί στην Βρετανία, λόγω της αστάθειας της οικονομίας στην Ευρωζώνη.