H νέα «κεραμίδα» που έπεσε στο κεφάλι της κυβέρνησης δεν ήταν από αυτές που περίμενε. Αντίθετα, θεωρούσε, και είχε ανάλογα διαφημιστεί, ότι το deal Εθνική – Eurobank θα προσμετράτο στα θετικά της.
Δυστυχώς άλλαι αι βουλαί Σαμαρά, άλλες της τρόικας και κυρίως της διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας, η οποία επέδειξε πρωτοφανή ερασιτεχνισμό και.....
ολιγωρία στην οργάνωση και ευδοκίμηση της συγχώνευσης των δύο μεγάλων τραπεζών. Συγχώνευση που σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση της Πειραιώς και της Alpha θα άλλαζε εντυπωσιακά τον τραπεζικό χάρτη, θα σταθεροποιούσε το πιστωτικό σύστημα, θα βοηθούσε την επιχειρηματικότητα και ευρύτερα την οικονομία της χώρας.
Τώρα οι δυο τράπεζες κινδυνεύουν ακόμη και με αφελληνισμό και μάλιστα έναντι πινακίου φακής, αν στο 18μηνο που θα μεσολαβήσει μετά από την ανακεφαλαιοποίηση δεν βρεθούν Έλληνες επενδυτές οι οποίοι θα προσπαθήσουν –φυσικά υπό την προϋπόθεση παροχής ισχυρών κινήτρων- να την αγοράσουν.
Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει αμέσως μετά την ανακεφαλαιοποίηση να επιστρατευτεί η «Εθνική Ελλάδος» για να σώσει την Εθνική Τράπεζα. Απαιτείται να οριστεί νέο, σοβαρό και με αποδεδειγμένα υψηλές επαγγελματικές ικανότητες, μάνατζμεντ.
Το υφιστάμενο κατά κοινή ομολογία, και πρωτίστως από το Μαξίμου, απέτυχε παταγωδώς. Αντί να ενημερώσει εγκαίρως για την αδυναμία του να ολοκληρώσει με επιτυχία το deal προσπάθησε την τελευταία στιγμή να εμπλέξει στην υπόθεση και τον πρωθυπουργό. Αντί να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες τους, τις μετέφεραν στον Σαμαρά με αποτέλεσμα στο κάδρο της αποτυχίας δίπλα στους Τουρκολιά, Χριστοδούλου και Ζαννιά να εμφανίζεται και ο πρωθυπουργός.
Φυσικά το «ναυάγιο» της συγχώνευσης δεν είναι μόνο υπόθεση επιμερισμού τεχνοκρατικών και πολιτικών ευθυνών. Δεν μπορεί η έρευνα για την αποτυχία και κυρίως για όσα ενδεχομένως θέλει συμβούν να περιοριστούν μόνο σ’ αυτά. Εφόσον προκύπτει ζημία του Δημοσίου, των καταθετών, των επενδυτών και των μετόχων είναι δύσκολο να μη γίνει αντικείμενο και δικαστικής διερεύνησης.
Ήδη, όπως λέγεται, όσοι θεωρούν ότι πλήττονται από την ακύρωση του deal (ταμεία, μέτοχοι κ.ά.) ετοιμάζονται να προσφύγουν, κατά των υπευθύνων, στη Δικαιοσύνη. Και δυστυχώς για κάποιους από τους πρωταγωνιστές του δράματος, οι οποίοι σημειωτέον βρέθηκαν σε κρίσιμα πόστα και χειρίστηκαν την υπόθεση, χωρίς επαρκή τραπεζική εμπειρία, όταν έρχεται η ώρα του εισαγγελέα, η έρευνα συνήθως επεκτείνεται και στο προσωπικό παρελθόν και το οικονομικό τους προφίλ.
Αν μάλιστα τα όσα λέγονται στην πολιτική, τραπεζική και δημοσιογραφική «πιάτσα» ανταποκρίνονται, έστω και κατά το ήμισυ, στην αλήθεια, τότε οι εξελίξεις αναμένονται να είναι λίαν δυσάρεστες για ορισμένους.
Το σίγουρον είναι ότι σχεδόν αμέσως με την κρατικοποίηση των δύο τραπεζών, τόσο το Μαξίμου, όσο και οι δύο άλλοι εταίροι στην κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) φέρονται αποφασισμένοι να αλλάξουν τη διοίκηση και να καταλογίσουν τις ευθύνες σε αυτούς που με τις παραλείψεις, τις αστοχίες, την ολιγωρία και τις λανθασμένες ενέργειές τους συνήργησαν στο «φιάσκο» και τούτο επειδή σε διαφορετική περίπτωση θα το χρεωθεί η κυβέρνηση.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι εκτός από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που φαίνεται ότι γίνονται στο χρηματιστήριο, δεν υπάρχει, τουλάχιστον προσώρας, και σημαντική εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες, κάτι που θα είχε επιπτώσεις συνολικότερα στο εγχείρημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών…
matrix24