Γράφειο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
«ισόβια φτώχεια», πρωταγωνιστεί -προκειμένου διασκεδάζοντας μας να στρεπτοδικήσει- σε μια κόντρα με τον Σύριζα, το περιεχόμενο της οποίας συνίσταται στο εξής: Το προσωπικό who is who εκείνου που περιέθαλψε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου στο πολιτικό κονάκι του. «Ποιος είναι και που ενδημεί ο πατέρας του ληστή που επί πλέον κυκλοφορεί ελεύθερος ή ποιοι και που ανήκαν εκείνοι οι οποίοι......
όρθωσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης της 17ης Νοέμβρη το ανάστημά τους ενώπιον της κατηγορούσας αρχής», ρωτά -ως πολιτική «παρθένα» εξαγριωμένη για τον επικοινωνιακό βιασμό που υπέστη- η ΝΔ την αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να συμψηφίσει ενοχές.. Αποσιωπά ωστόσο δόλια πως: Και στις δύο εκδοχές, τόσο του «ληστή» όσο και της «17ης Νοέμβρη», θύματα δεν ήταν οι κοινοί θνητοί αλλά οι δράστες θεσμικών αποφάσεων που συνιστούσαν αδιαμφισβήτητα το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε εγκλήματα κατά του λαού. Αντιθέτως με τους «προβοκάτορες ή αλλοπαρμένους» της ατομικής επανάστασης, μεμονωμένα θύματα των οποίων υπήρξαν ορισμένοι από τους αποδεδειγμένα δυνάστες του. Επομένως οφείλουν οι της Νέας Δημοκρατίας –μετά της φουντωτής τους ουράς
«ισόβια φτώχεια», πρωταγωνιστεί -προκειμένου διασκεδάζοντας μας να στρεπτοδικήσει- σε μια κόντρα με τον Σύριζα, το περιεχόμενο της οποίας συνίσταται στο εξής: Το προσωπικό who is who εκείνου που περιέθαλψε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου στο πολιτικό κονάκι του. «Ποιος είναι και που ενδημεί ο πατέρας του ληστή που επί πλέον κυκλοφορεί ελεύθερος ή ποιοι και που ανήκαν εκείνοι οι οποίοι......
όρθωσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης της 17ης Νοέμβρη το ανάστημά τους ενώπιον της κατηγορούσας αρχής», ρωτά -ως πολιτική «παρθένα» εξαγριωμένη για τον επικοινωνιακό βιασμό που υπέστη- η ΝΔ την αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου να συμψηφίσει ενοχές.. Αποσιωπά ωστόσο δόλια πως: Και στις δύο εκδοχές, τόσο του «ληστή» όσο και της «17ης Νοέμβρη», θύματα δεν ήταν οι κοινοί θνητοί αλλά οι δράστες θεσμικών αποφάσεων που συνιστούσαν αδιαμφισβήτητα το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε εγκλήματα κατά του λαού. Αντιθέτως με τους «προβοκάτορες ή αλλοπαρμένους» της ατομικής επανάστασης, μεμονωμένα θύματα των οποίων υπήρξαν ορισμένοι από τους αποδεδειγμένα δυνάστες του. Επομένως οφείλουν οι της Νέας Δημοκρατίας –μετά της φουντωτής τους ουράς