Γράφει ο Βασίλης Δημ. Χασιώτης
Σχολιανά 199
Η απόφαση του Eurogroup για «κούρεμα» του κεφαλαίου
των καταθέσεων, (με ισόποση «αναπλήρωση» με μετοχές) από το πρώτο ευρώ,
χαρακτηρίστηκε «πρωτοφανής» και πράγματι τέτοια είναι. Δεν θα μείνω
στην οικονομική διάσταση του μέτρου.
Θα μείνω στη πολιτική διάσταση.
Η
απόφαση, απολύτως ευθυγραμμισμένη με τη.......
νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία
«διάσωσης» των εθνικών οικονομιών που έχουν ανάγκη στήριξης, στην ουσία,
πήρε μια απόφαση με εξόχως συμβολικό πολιτικό χαρακτήρα.
Προσέξτε
ότι, το «κούρεμα» αφορά από το πρώτο ευρώ, δηλαδή, και καταθέσεις
μέχρι 100.000 ευρώ, που πανευρωπαϊκά, είναι εγγυημένες! Πολύ απλά, με
την χθεσινή απόφαση του Eurogroup, στην ουσία,
αίρεται αυτή η εγγύηση και συναρτάται πλέον από την δημοσιονομική
κατάσταση της κάθε χώρας, πράγμα πολύ ενδιαφέρον ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΗΔΗ
ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΧΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠ’ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
και βεβαίως, οι σχετικές καθησυχαστικές δηλώσεις ότι οι καταθέτες των
χωρών που βρίσκονται σε δημοσιονομική προσαρμογή δεν θα πρέπει να
ανησυχούν, έχουν τόση αξία, όση αξία δίνει ο καθένας σε παρόμοιες
διαβεβαιώσεις.
Αυτή
η επί της ουσίας άρση της εγγύησης των καταθέσεων, δεν πρέπει να
εξετασθεί στενά με την πορεία του κυπριακού μνημονίου, αλλά με τη
γενικότερη πορεία των προγραμμάτων εξυγίανσης των χωρών που έχουν τεθεί
υπό καθεστώς μνημονίων. Ό,τι συμβαίνει στη μια χώρα, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ, ώστε σε δεδομένη στιγμή, να ισχύσει και για κάποια άλλη
χώρα.
Η
απόφαση για το «κούρεμα» καταθέσεων στη Κύπρο, έρχεται να προστεθεί σε
μια σειρά άλλων μέτρων που έχουν επιβληθεί με τα μνημόνια σε μια σειρά
χωρών στην Ευρώπη, μέτρα που όλα τους έχουν σαν στόχευση την αποδόμηση
κάθε έννοιας κοινωνικού Κράτους και ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, και είναι
ακριβώς αυτά τα «κοινωνικά ταμπού» που πρέπει ένα προς ένα να
καταρριφτούν, ώστε να επικρατήσει πλήρως το νεοφιλελεύθερο μοντέλο,
απαλλαγμένο κάθε «περιττής κοινωνικής δαπάνης», και «περιττές» είναι
όλες οι κοινωνικές δραστηριότητες (και άρα δαπάνες) του Κράτους, που
μπορούν «μια χαρά» να αναληφθούν από τον ιδιωτικό τομέα.
Συνεπώς,
δεν υπάρχει κανένα «κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας» για τα ασθενέστερα
τμήματα της κοινωνίας (και οικονομίας), δεν νοείται τέτοιο «δίχτυ» σε
μια αγοραία κουλτούρα.
Ενδιαφέρον έχει επίσης και ο συνωμοτικός τρόπος που ελήφθη η απόφαση του Eurogroup.
Την «τρέναραν» τόσο, ώστε να ληφθεί ημέρα Παρασκευή, μετά το κλείσιμο
των Τραπεζών, και με την υποχρέωση η κυπριακή κυβέρνηση να νομοθετήσει
τις αποφάσεις του Eurogroup
μέσα στο σαββατοκύριακο, ώστε με το άνοιγμα των τραπεζών τη Τρίτη (η
Δευτέρα μεθαύριο είναι αργία [Καθαρά Δευτέρα]), να έχουν ήδη
παρακρατηθεί τα ποσά των καταθέσεων! Δηλαδή, ένα από τα πλέον σημαντικά
θεσμικά όργανα της Ευρώπης, νύκτωρ συνεδριάζει, νύκτωρ αποφασίζει και
νύκτωρ αιφνιδιάζει ένα ολόκληρο λαό. Περισσότερο και από την ίδια την
απόφαση, πολιτική σημασία έχει η διαδικασία που λήφθηκε.
Συμπέρασμα
: όσο βρισκόμαστε υπό την Κατοχή των Μνημονίων, να φοβάστε τις
Παρασκευές, ιδίως μετά τις τρεις και μισή, που κλείνουν οι Τράπεζες….
Ό,τι οι μνημονιακές πολιτικές και λογικές επιβάλλουν σε άλλους, μη νομίζετε ότι θα εξαιρέσουν κάποιους άλλους…
Και
το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι, ότι δεν το σκέφτηκαν απλά, μα το έκαναν
πράξη, τούτη τη φορά «πειραματικά» σε μια μικρή οικονομία, όπως η
Κύπρος, αλλά, αν η δημοσιονομική εξυγίανση δεν πάει κατ΄ ευχήν όπως
προγραμματίζουν τα μνημόνια στις άλλες χώρες, υπάρχει εχέφρων νους που δεν θα «πονηρευτεί» τουλάχιστον, ότι αυτό το ίδιο το Eurogroup που
αύριο μεθαύριο θα επιληφθεί της πορείας της εκτέλεσης του Μνημονίου σε
μια από τις λοιπές χώρες που εφαρμόζεται, αν διαπιστώσει «σημαντικές
αποκλίσεις», θα διστάσει να επιβάλλει ως νέο μέτρο, το κούρεμα σε κάποιο
ποσοστό καταθέσεων των πολιτών, ως «κοινωνική συνεισφορά»; Αν δεν
δίστασε στη Κύπρο, γιατί να διστάσει αλλού; Άλλωστε, τρώγοντας έρχεται η
όρεξη….