“… Η προσπάθεια ομάδων να εγκλωβίσουν το δημόσιο
και η ικανότητα τους να το απομυζούν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου είναι παγκόσμια
φαινόμενα. Η αδυναμία αντιμετώπισης τους είναι το ιδιαίτερο πρόβλημα μας».
Αυτή την απάντηση δίνει
σε σχετική ερώτηση ο καθηγητής του London Business School Μιχάλης Ιακωβιδης , σε...... συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ
της Κυριακής.
Και ο κ Ιακωβιδης, μέσα
σε μια φράση κυριολεκτικά «πιάνει» ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας. Ένα
ζήτημα που έχει «βοηθήσει» σημαντικά στο να φτάσει η ελληνική κοινωνία στο σημερινό
της κατάντημα.
Το ζήτημα της διαπλοκής
. Μιας διαπλοκής όμως, που αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους ,
δεν είναι αυτή την οποία ξορκίζουμε όλοι, κοινωνία, κόμματα , πολίτες και κάθε είδους
δημοσιολογουντες.
Γιατί όλοι , όταν μιλάμε
για διαπλοκή ( ακόμα και πρώην πρωθυπουργοί) κάνουμε ένα βασικό λάθος. Εννοούμε
μια σχέση μεγάλου κεφαλαίου και διαφόρων επιχειρηματικών κέντρων με το δημοσιο
και την εξ αυτού εξυπηρέτηση συμφερόντων , οικονομικών και άλλων.
Μόνον που αυτή η σκέψη
είναι λάθος. Μόνον που αυτή η ανάλυση είναι μονοσήμαντη.
Είναι ίσως αυτή που «μας βολεύει» όλους , είναι αυτή που « ακούγεται
καλά στα αυτιά μας», είναι ίσως αυτή που μας αθωώνει όλους τους άλλους «. Μόνον
που είναι λάθος. Είναι απλοϊκή σκέψη όπως αυτή που λέει πως « για όλα τα κακά
του κόσμου φταίνε οι αμερικανοί», για τα προβλήματα της χωράς μας φταίνε οι « κακοί
ξένοι που μας κατατρέχουν « και αλλά παρόμοια.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει
ότι δεν υπάρχει καμία διαπλοκή επιχειρηματιών και πολίτικού συστήματος. Όμως δεν
είναι η μονή και κατά την άποψη μου δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Και δεν είναι
το μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί αυτή η διαπλοκή είναι ορατή από όλους και εύκολα αντιμετωπίσιμη
, αν η κοινωνία θέλει . και αυτό γιατί εκτός των άλλων άφορτα μικρό αριθμό ατόμων.
Η μεγάλη διαπλοκή, είναι αυτή που αναφέρεται μεν
σε μικρά ποσά ( αλλά για πάρα πολλά άτομα), σε μικρο-εξυπηρετησεις, ρυθμίσεις θεμάτων
και αλλά παρόμοια που ενδιαφέρουν πολλούς
και εξυπηρετούν ακόμα περισσότερους.
Γιατί όσο και αν δεν
θέλουμε να το ακούμε γιατί αγγίζει και εμάς τους ιδίους, διαπλοκή είναι και το συνδικαλιστικό
αλισβερίσι , κυρίως στο δημοσιο, όπου κανονίζονται προαγωγές, μεταθέσεις, συμμέτοχη
σε επιτροπές αλλά και προσλήψεις, με τα «στραβά μάτια» της εκάστου πολίτικής ηγεσίας
υπουργείου η διοίκησης οργανισμού για να
έχουν « ήρεμο εργασιακό περιβάλλον χωρίς απεργίες». Είναι η δεν είναι αυτό διαπλοκή
;
Διαπλοκή είναι επίσης
η χαριστική εξυπηρέτηση και παραχώρηση προνομιών σε συγκεκριμένες επαγγελματικές
ομάδες είτε γιατί αυτές έχουν μεγάλη δύναμη ( και εκλογική πελατεία) είτε γιατί
υπουργοί που νομοθετούν έχουν αντίστοιχα συμφέροντα;
Διαπλοκή είναι επίσης
η παραχώρηση ¨» στα μουλωχτά» προνομιών σε συνδικαλιστές , όπως άδειες, συμμέτοχη
σε συμβούλια αμειβόμενα κάθε είδους, συμμέτοχη σε συμβούλια διοίκησης με μόνο στόχο
τον έλεγχο των μεταθέσεων και δι αυτών του ελέγχου των υπάλληλων-ψηφοφόρων.
Όλα αυτά είναι διαπλοκή
, απλώς δεν θέλουμε να την λέμε και να την ακούμε γιατί μας αφορά , λίγο η πολύ
όλους. Γιατί μας αρέσει να καταγγέλλουμε τους άλλους και να μην φταίμε εμείς ποτέ για τίποτε.
Μόνον που και αυτή είναι
διαπλοκή και μάλιστα διαπλοκή σε πολύ μεγάλη έκταση και αριθμό. Διαπλοκή που επειδή
αφορά πολλούς δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για να « αμβλυνθούν» οι αντιστάσεις
της κοινωνίας και έτσι να μπορούν να προχωρήσουν και οι συμφωνίες της «μεγάλης διαπλοκής».
Χωρίς την μικρή διαπλοκή
και την καλλιέργεια κλίματος και συνειδήσεων, δεν θα ήταν εύκολο τουλάχιστον να
προχωρήσει η διαπλοκή σε υψηλό επίπεδο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα
και ας μας βολεύει, όλους μας, λαϊκίζοντας , να την κρύβουμε…ptroupiotis@yahoo.gr