των διακρίσεων λόγω φύλου.
Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αρθρογράφησε στην ιστοσελίδα «Project Syndicate» εξηγώντας την αντιφατικότητα του μηνύματος της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου.
«Την ώρα που αμέτρητα ζευγάρια θα γιορτάσουν ρομαντικά υπό το φως των κεριών την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες παγκοσμίως θα αγωνίζονται για να ακουστούν οι φωνές των κακοποιημένων γυναικών» γράφει ο κ. Παπανδρέου.
Βιασμοί, παρενοχλήσεις, κακοποιήσεις, είναι μερικά από τα παραδείγματα που αναφέρει ο κ.Παπανδρέου στο άρθρο το μαζί με την Quafa Hajji, πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γυναικών για να υποστηρίξει της επιχειρηματολογία του.
«Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως θα βιαστεί ή θα πέσει θύμα ξυλοδαρμού στη διάρκεια της ζωής της. Σε ορισμένες χώρες μάλιστα, επτά στις δέκα γυναίκες θα χάσει τη ζωή της από βιασμό, κατάχρηση ουσιών, ή ακρωτηριασμό. Συχνά, τα θύματα τέτοιων παραβιάσεων αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες - κακοποιούνται από τις αρχές, εξοστρακίζονται, φυλακίζονται, και εκτελεντούνται, ενώ οι δράστες παραμένουν ελεύθεροι. Εκατομμύρια γυναίκες υποφέρουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά οι ιστορίες τους παραμένει ανείπωτες.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, μια βίαιη συμμορία βιαστών κακοποιήσε σεξουαλικά μέχρι θανάτου μια 23χρονη γυναίκα στην Ινδία, δύο μήνες μετά Ταλιμπάν του Πακιστάν πυροβόλησαν την 14χρονη Μαλάλα Γιουσαφζάι υποστηρίκτριας του δικαιώματων των γυναικών στην εκπαίδευση. Η διεθνής κατακραυγή αυτών των αποτρόπαιων πράξεων θα πρέπει να σηματοδοτήσει την έναρξη ενός παγκόσμιου κινήματος που θα άρει το πέπλο της σιωπής που σκεπάζει τη βία κατά των γυναικών - η οποία συχνά αρχίζει από το σπίτι - και προστατεύει τους δράστες.
Τα εγκλήματα τιμής στο οικογενειακό περιβάλλον, από τον βιασμό έως στη σεξουαλική δουλεία, είναι διαδεδομένα σε κάθε κοινωνία. Αλλά, όταν οι γυναίκες έχουν το θάρρος να καταγγείλουν κακοποίηση, οι γιατροί είναι συχνά επιφυλακτικοί, η αστυνομία είναι εχθρική, και το σύστημα της δικαιοσύνης αποτυγχάνει.
Για παράδειγμα, μία στις τρεις γυναίκες στο στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, συνήθως από έναν συνάδελφό της. Ομοίως, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα 473.000 σεξουαλικά αδικήματα που αναφέρθηκαν σε ετήσια βάση, 60,000-95,000 αυτών χαρακτηρίζονται ως βιασμοί. Αλλά, μόνο 1.000 από τους παραβάτες καταδικάστηκαν για βιασμό.
Στη δεκαετία του 1970, φεμινίστριες επιχείρησαν να προσδιορίσουν τη σχέση μεταξύ βιασμού, αρσενικών προνομίων, και σεξουαλικού διασειρμού. Σήμερα, η εύκολη προσβασιμότητα στην πορνογραφία μέσω του Διαδικτύου διδάσκει τα αγόρια τους άνδρες ότι οι σεξουαλικές πράξεις σχετίζονται με την υποβάθμιση ακόμα και τη βίαιη κακοποίηση των γυναικών...
Εν τω μεταξύ, πολλές προνομιούχες γυναίκες, ενστάλαξαν στην κοινή γνώμη μια ισχυρή αίσθηση του δικαιώματος της γυναίκας, έχοντας απορρίψει τον κλασσικό φεμινισμό ως passé. Αλλά οι διακρίσεις λόγω φύλου συνεχίζουν να «αγκαλιάζουν» όλες τις πτυχές της κοινωνίας, με τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς να συνεχίζουν να προωθούν τις ''γυάλινες οροφές''. Είναι γνωστό εξάλλου, ότι οι γυναίκες λαμβάνουν ίση αμοιβή και τις ίσες ευκαιρίες με τους άνδρες σε πολύ λίγες χώρες».
Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία. Στις 14 Φεβρουαρίου, οι γυναίκες και οι άνδρες σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να στηρίξουν την κίνηση One Billion Rising, μια παγκόσμια έκκληση για το ένα δισεκατομμύριο γυναίκες που έχουν επιβιώσει από τη βία και την κακοποίηση. Είτε επιλέξετε να χορέψετε, να μιλήσετε, η συμμετοχή σας θα φέρει τον κόσμο πιο κοντά στον τερματισμό αυτού του θανάσιμου πολέμου κατά των γυναικών».