.jpg)
Το μεγαλύτερο όπλο που έχει στην κατοχή της μία δικτατορία είναι όχι τα όπλα των πραιτοριανών της και/ή του στρατού της αλλά η μάσκα της ελευθεριολαγνείας, της πατριδοκαπηλίας και της δήθεν ανησυχίας και θέλησης προστασίας των Πολιτών και του Έθνους που καταπιέζει και εκμεταλλεύεται. Δηλαδή, το καλύτερο όπλο και το πιο αποτελεσματικό στο οποίο στηρίζεται κάθε απολυταρχικό και ολοκληρωτικό καθεστώς τουλάχιστον της σύγχρονης ιστορίας ( ιδίως μετά τους.....
διάφορους Διαφωτισμούς και την κατάλυση των απολύτων μοναρχιών που σφραγίστηκε με τις ανακατατάξεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ) είναι η πειθώ στην κυρίως κοινή γνώμη, και ιδιαιτέρως στην διεθνή κοινή γνώμη ότι οι δράσεις του είναι εν τέλει φιλο-εθνικές και φιλο-ανθρωπιστικές, που στοχεύουν στις λεγόμενες ‘καλύτερες μέρες’ όπως και αν αυτές περιγράφονται. Από την μοναρχία του Ναπολέοντα μέχρι την επικράτηση του Χίτλερ μέχρι την επικράτηση του Στάλιν μέχρι την επικράτηση των διαφόρων δικτατοριών της προ- και μεταπολεμικής Ελλάδος μέχρι την επικράτηση των κομματικών δυναστειών, όλες οι απολυτοκρατίες προτάσσουν αυτή την ρητορική και η προπαγάνδα τους περιστρέφεται γύρω από αυτήν.
Και ουσιαστικά η διεθνής κοινή γνώμη ( και στις ιδιαίτερα επιτυχείς προπαγάνδες, όπως αυτή του Χίτλερ π.χ., και μέρος της εγχώριας κοινής γνώμης ) ακόμα και αν ουσιαστικά γνωρίζει ότι πρόκειται για τύραννο ή για κάποιον που καταπατάει διεθνείς συμφωνίες και Ανθρώπινα Δικαιώματα, θα παραβλέψει ως κοινό μυστικό την αλήθεια όσο τυπικά/επιφανειακά κρατεί το πρόσχημα και το πρόταγμα των δήθεν ‘χρηστών κινήτρων και στόχων’ για τις όποιες ενέργειες, ακόμα και τις πιο ειδεχθείς.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αλλοίωσης και συγκάλυψης επιφανειακά και μόνο για να τηρηθούν τα απαραίτητα προσχήματα ώστε η κοινή γνώμη για την Ελλάδα να μην μετακινηθεί από την αίσθηση ότι δήθεν οι Έλληνες δείχνουν ανοχή και προσήλωση στην έκπτωτη και παράνομη κυβέρνηση και τριανδρία ενώ δεν αντιστέκονται στην εξοντωτική πολιτική της ήταν η διαδήλωση της περασμένης Τετάρτης 26ης Σεπτεμβρίου 2012 : αφ’ ενός οι συνδικαλιστικοί αρχηγοί/οργανωτές φρόντισαν να κατακερματίσουν την διαδήλωση ώστε ποτέ να μην είναι ποτέ συγκεντρωμένος όλος ο κόσμος που διαδήλωνε στο ίδιο μέρος ώστε να είναι δυνατή και μία ορθή εκτίμηση του μεγέθους του διαδηλώνοντος πλήθους και αφ’ ετέρου τα ΜΜΕ που κάλυπταν την διαδήλωση έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την παρουσιάσουν ως κατ’ ουσία αποτυχημένη, δείχνοντας μόνο τα κενά ή τους μπαχαλάκηδες και όχι τους διαδηλωτές οι οποίοι βέβαια δεν ήταν σωστά οργανωμένοι ώστε να παρουσιάσουν μία ενωμένη μάζα. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική : κατ’ αρχάς, δεν ειπώθηκε ότι υπήρχαν μεγάλες διαδηλώσεις σε όλα τα αστικά κέντρα της Ελλάδας, σε ορισμένα από τα οποία η συμμετοχή ήταν τόσο μεγάλη που το σύνολο του αστικού κέντρου νέκρωσε. Δεν ειπώθηκε ότι η συμμετοχή όχι μόνο από ΑΔΕΔΥ/ΓΣΕΕ/ΠΑΜΕ αλλά από κάθε λογής συλλόγους, κλαδικούς και μη ήταν εξαιρετικά πολυπληθής. Δεν ειπώθηκε ότι υπήρχαν όχι μόνο τα γνωστά αιτήματα – ψηφίσματα αλλά και επίσημη διεθνής στήριξη της απεργίας και των διαδηλώσεων από κάθε συνδικαλιστικό φορέα της Ευρώπης με διακήρυξη.
Δηλαδή, δεν έγινε κάλυψη αλλά συγκάλυψη με σκοπό να διατηρηθεί η επιφάνεια της προπαγάνδας αναλλοίωτη και η πραγματικότητα ότι σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός αντιτίθεται στην κυβέρνηση και τα μέτρα και την γενική κατάσταση που επικρατεί με έμπρακτη κινητοποίηση ως κοινό μυστικό που όμως δεν είναι επίσημο.
Όμως, εάν αυτό το κοινό μυστικό για οποιονδήποτε λόγο ( συνήθως κατόπιν εορτής και για την εγκαθίδρυση του νέου δικτάτορα ο οποίος πράττει τα ίδια με το πρόταγμα της προσπάθειας του να εξαλείψει τα ανομήματα του προηγουμένου, όπως συνέβη με τις δράσεις των τριών μεγάλων δυνάμεων των Συμμάχων στην Μεταπολεμική Ευρώπη ) έρθει στο προκείμενο και γίνει το νέο πρόταγμα και η νέα πραγματικότητα της κοινής γνώμης ( δηλαδή ότι ο Ελληνικός Λαός αντιστέκεται έμπρακτα και μαζικά και δείχνει μηδενική ανοχή σε κάθε μνημονιακού τύπου μέτρο και πολιτική καθώς και επιφυλάσσει έμπρακτη κατακραυγή στους πολιτικούς και υπαλλήλους που την επιβάλλουν ) τότε με την ίδια ευκολία που επευφήμησε ή ανέχθηκε τον δικτάτορα/ολιγάρχη/απολυτοκράτη η κοινή γνώμη θα τον καταποντίσει και θα τον καταστρέψει. Τα παραδείγματα στην ιστορία πάμπολλα, από τον Ροβεσπιέρο μέχρι τον Ναπολέοντα μέχρι τον Χίτλερ μέχρι τον Τσαουσέσκου μέχρι τον Σαντάμ Χουσεΐν μέχρι τον Καντάφι και τόσους άλλους.
Όπως ήδη προανέφερα συνήθως αυτή η αλλαγή του κοινού μυστικού σε επίσημο πρόταγμα γίνεται από τα ίδια κέντρα πολιτικού ελέγχου που αναδεικνύουν αυτούς τους ολιγάρχες για την εγκαθίδρυση ενός νέου ολιγάρχη που θα συνεχίσει την ίδια ολιγαρχική πολιτική αλλάζοντας της μόνο ταμπέλες και ‘μηδενίζοντας’ το κοντέρ της Λαϊκής δυσανεξίας σε αυτήν.
Αυτό συμβαίνει διότι μέχρι τώρα οι δίαυλοι πληροφόρησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, πέραν των διαφόρων εγκαθέτων ανάμεσα μας, ήταν αποκλειστικά στα χέρια των κεφαλαιοκρατών/τζακιών/γόνων της οικουμένης. Δεν υπήρχε δηλαδή μέχρι τώρα κανάλι, εφημερίδα ή ραδιοφωνικός σταθμός που να μην ανήκε στους εξής λίγους μεγιστάνες των ΜΜΕ με τις γνωστές δικτυώσεις και διαπλοκές ενώ στα κρατικά αντίστοιχα κανάλια, εφημερίδες και ραδιόφωνα μονοπωλούσαν και βασίλευαν οι αντίστοιχοι παράγοντες διαμόρφωσης της κρατικής προπαγάνδας. Δηλαδή ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες ΜΜΕ που ελέγχονταν και ελέγχονται από το ίδιο κέντρο εξουσίας αλλά παρουσιάζονται ως δήθεν συγκρουόμενα αντίπαλα δέη, κατασκευάζεται και διοχετεύεται η προπαγάνδα και μέσω αυτών χειραγωγείται η κοινωνική ορμή ώστε να αφοπλίζεται. Δηλαδή, το παραδοσιακό δίπορτο της διαχείρισης εξουσίας υπάρχει ώστε να μην περιέρχεται αυτή η εξουσία ποτέ στα χέρια των Λαών/Πολιτών ούτε ακόμα και στα καθεστώτα που υποτίθεται ότι επικρατούσε η θέση της Κομμούνας.
Αυτό όμως δεν ισχύει πλέον. Η έλευση του διαδικτύου και της δυνατότητας άμεσης επικοινωνίας με ελάχιστο κόστος ανά την Υφήλιο καθώς και η δυνατότητα του λεγομένου instant publishing/άμεσης δημοσίευσης ανατρέπει την απόλυτη επικυριαρχία των κέντρων πολιτικού και κοινωνικού ελέγχου επί της πληροφόρησης που προανέφερα, επισπεύδοντας τις αντιδράσεις και δίνοντας μία δυνατότητα συντονισμού που δεν έχει υπάρξει ποτέ πριν στην ιστορία με τέτοια προσβασιμότητα και αποτελεσματικότητα στους απλούς Πολίτες.
Το διακύβευμα λοιπόν του πότε, πώς και υπέρ ποίου θα αποκαλυφθεί το κοινό μυστικό της δικής μας εποχής και των τωρινών απολυτοκρατών που ακόμα κραδαίνουν τις σημαίες δήθεν της δημοκρατίας, δήθεν της ανάπτυξης, δήθεν του αντιρατσισμού, δήθεν του ανθρωπισμού και δήθεν της νομιμοφάνειας και της κατοχής πολιτικής εγκυρότητας δεν είναι πλέον έρμαιο του παραδοσιακού και κατεστημένου κέντρου διαχείρισης εξουσίας ούτε πλέον στο χέρι του να το κρίνει και να το διαχειρισθεί αλλά βρίσκεται για πρώτη φορά σε πραγματικά χέρια απλών Πολιτών με την δυνατότητα να διαχειρισθούν αυτή την τεράστια δύναμη με μη πολιτικό έλεγχο ή χρωμάτισμα.
Εάν λοιπόν φέρουμε ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης, επίσημα, βροντερά και συντονισμένα την πραγματική κατάσταση και εικόνα που βιώνουμε και το κοινό αυτό μυστικό το κάνουμε την αδιαμφισβήτητη αλήθεια σε πείσμα των αλλοιωμένων τους στατιστικών, της μονομερούς και μη αποτελεσματικής δικαιοσύνης, της ψευδούς αιτιολόγησης και της επιδεικτικής αγνόησης και περιφρόνησης της Λαϊκής κατακραυγής και Βούλησης τότε θα έχουμε την άμεση κατάρρευση της τωρινής απολυτοκρατίας πριν να είναι ετοιμασμένη η επόμενη απολυτοκρατία για να την διαδεχθεί με νέα δήθεν πρόσωπα και νέες μάσκες/ετικέτες.
Εάν αυτό συμβεί τότε υπάρχει μία πραγματική δυνατότητα να ακουστεί και να επιβληθεί η πραγματική Λαϊκή Βούληση : πραγματική Δικαιοσύνη, πραγματική κάθαρση και εγκαθίδρυση πραγματικού Κράτους Δικαίου και Δημοκρατίας που θα πρέπει βέβαια συνεχώς να ελέγχεται από το σύνολο των Πολιτών ώστε σύμφωνα με τον νόμο των μέσων τιμών ( law of aggregates ) να μην έχουμε ποτέ απόκλιση μεγάλη ή μη διορθώσιμη άμεσα από την υγιή πορεία του κοινωνικού συνόλου και κυρίως να μην υπάρχει δυνατότητα εκφυλισμού του πολιτεύματος της Δημοκρατίας σε τυραννία και ολιγαρχία.
Το πρώτο δηλαδή που πρέπει να κάνουμε είναι να συντονίσουμε, να εξασφαλίσουμε και να επισημοποιήσουμε με κάθε τρόπο την πραγματική αποτύπωση της οικονομικής, κοινωνικής, ανθρωπιστικής, πολιτικής και εθνικής κατάστασης στην Ελλάδα ώστε να μην μπορεί πλέον να δίνεται καμμία διεθνής κάλυψη και στήριξη στους αυτουργούς και ηθικούς αυτουργούς της συστηματικής εξάρθρωσης και εξάλειψης του Ελληνικού Κράτους και Λαού που αποπειράται κατ’ αρχάς στην Ελλάδα αλλά και βεβαίως αντίστοιχα σε ολοένα και περισσότερα κράτη και Λαούς της δήθεν δημοκρατικής και ανθρωπιστικής Δύσης, άρωντας έτσι το τεκμήριο της αθωότητας από τους υφαρπαγείς της πολιτικής και θεσμικής εξουσίας στην Ελλάδα και άρα την δυνατότητα τους να παραμένουν στις θέσεις αυτές αγκιστρωμένοι στο πρόσχημα του «προσπαθώ αλλά δεν έχω μαγικές λύσεις» και άλλων τέτοιων προταγμάτων.
Θα πρέπει όλοι μας να σταματήσουμε να δεχόμαστε την μαύρη προπαγάνδα της κυβερνητικής πολιτικής και των φερεφώνων της και να μην την αναπαράγουμε βρίζοντας και κατηγορώντας ο ένας τον άλλον και ουσιαστικά κάνοντας πολύ μεγαλύτερη εξυπηρέτηση σε αυτούς που λέμε ότι μαχόμαστε. Θα πρέπει να σταματήσουμε την φραστική επίθεση στην Εθνική μας ταυτότητα, τον διαχωρισμό σε νεοέλληνες, ελληνάρες, κ.ά. και θα πρέπει συνειδητά να εμψυχώνουμε ο ένας τον άλλον αντί να λέμε ο ένας στον άλλον ότι θα πρέπει να απελπιστεί.
Η αντίσταση ξεκινάει από το ηθικό και είναι παντελώς στο χέρι μας να καλλιεργήσουμε το ηθικό που τα ΜΜΕ συστηματικά και λυσσαλέα προσπαθούν να σπάσουν και να καταποντίσουν καθημερινά, αντί να τους διευκολύνουμε με το να φωνάζουμε οι ίδιοι ότι έχουμε αποτύχει πρίν καν τελειώσει η μάχη και μάλιστα όσο κερδίζουμε και έδαφος που αρνούμαστε να το συνειδητοποιήσουμε.
Η διαδήλωση της Τετάρτης μποϋκοταρίστηκε μέσω του κατακερματισμού ενώπιον της κάμερας και της καλλιεργούμενης κατακραυγής των Ελλήνων, ενώ ήταν ογκωδέστατη, καθολικότατη, μαζικότατη και με διεθνώς στηριζόμενα αιτήματα και ψηφίσματα. Ήταν μία διαδήλωση με όλους ανεξαιρέτως του επαγγελματικούς και κοινωνικούς κλάδους/φορείς ενωμένους ενάντια σε αυτό το παρακράτος που έχει υφαρπάξει τα θεσμικά αξιώματα και του οποίου την πάταξη και τιμωρία ζητούσαν όλοι σύσσωμοι.
Ήταν όμως επίσης και μία διαδήλωση που σε συνεργία φιμώθηκε, καμουφλαρίσθηκε και λογοκρίθηκε ακριβώς για να επιτραπεί στο παρακράτος να συνεχίσει να αγνοεί τον Λαό και την Βούληση και Εντολή του αλλά και για να παραμείνει υποτονισμένο το ηθικό των Ελλήνων που παρ’ όλη την παραφιλολογία για δήθεν παραίτηση τους κατέβηκαν σε αυτή την διαδήλωση και συνεχίζουν την αντίσταση.
Πόσο πιο έντονη θα γίνει και πιο δραστική αυτή η αντίσταση εάν σταματήσουμε εμείς οι Πολίτες να πυροβολούμε τον εαυτό μας στο πόδι παραδεχόμενοι την προπαγάνδα ότι δήθεν έχουμε παραιτηθεί και αποδεχθεί αυτό που δεν περνάει παρά μόνο σε άκυρα χαρτιά που κανείς από εμάς τους Έλληνες δεν αναγνωρίζει ;
Εάν θέλουμε να σταματήσουν να αγνοούν ογκωδέστατες διαδηλώσεις, αυτοκτονίες, στάσεις πληρωμών, απεργίες και ενστάσεις αντισυνταγματικότητας πρέπει πρώτα να τους αποσπάσουμε επίσημα την μάσκα και επίφαση του ‘δημοκράτη που γίνεται απολυτοκράτης λόγω ανωτέρας βίας’ ώστε να φανεί η πραγματική του όψη του ύπουλου κεκαλυμμένου φασίστα αντιανθρωπιστή.
Αυτό επιτυγχάνεται εύκολα με έναν απλό συντονισμό που θα γίνει άμεσα.