Γράφει ο Γιώργος Σωτηρόπουλος
Οι εκλογές πλησιάζουν...και όλοι αναρωτιούνται τι
να ψηφίσουν. Είναι καιρός να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας και να αξιολογήσουμε τα
δεδομένα, όπως έχουν αυτήν τη στιγμή. Σκοπός μας δεν είναι να αποτρέψουμε
κάποιον από το να μην ψηφίσει. Το αντίθετο. Στόχος είναι να «κατέβουμε» στις
εκλογές, να την «μπουμπουνίσουμε» και ας είναι και λάθος. Γιατί στη Δημοκρατία
δεν υπάρχουν .......
αδιέξοδα ούτε και λάθη.
αδιέξοδα ούτε και λάθη.
ΠΑ.ΣΟ.Κ = για ευνόητους λόγους όχι. Το έχουμε
ξαναπεί: το ΠΑ.ΣΟ.Κ αποτελεί ζόμπι, που περιπλανάται στον πολιτικό κόσμο. Είναι
καιρός να «αρχίσει» το τέλος του.
Ν.Δ = εκτός από το «σεμνά και ταπεινά», το
Βατοπαίδι, τη Βόνταφον, τις υποκλοπές, και τις απαγωγές Πακιστανών από τη CIA εντός της Ελλάδας, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας
το εξής απλό: ότι στην ουσία της η Ν.Δ είναι από τη φύση της μνημονιακό κόμμα.
Μπορεί να διαφωνεί για τα μάτια του κόσμου, αλλά η ουσία των επιχειρημάτων της
είναι νεοφιλελεύθερη.
ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ/ ΔΗ.ΜΑΡ / ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ = αν κάποιος έλεγε
ότι προτίθεται να ψηφίσει ένα εκ των κομμάτων αυτών, δε θα μπορούσαμε εύκολα να
τον κατηγορήσουμε. Αλλά, τα αυξημένα ποσοστά τους θα δημιουργούσαν περισσότερα
προβλήματα στην κομματική τους βάση, γιατί θα αναγκάζονταν να ρίξουν πολύ νερό
στο κρασί τους, προκειμένου να διατηρηθούν ψηλά.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ / ΛΑ.Ο.Σ / ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ =
μπορεί η αντιμνημονιακή επιχειρηματολογία να τους δίνει ένα προβάδισμα,
αλλά δεν παύουν να είναι δεξιά κόμματα, πιο δεξιά από τη Ν.Δ.
Κ.Κ.Ε = αν και του πήρε 60 χρόνια, για να αναγνωρίσει
τον ιστορικό ρόλο του Άρη Βελουχιώτη και του Πλουμπίδη, αν και καταδίκασε το
κίνημα της «πατάτας», παρόλα αυτά είναι ένα ιστορικό κόμμα, με σχεδόν 100
χρόνια ιστορίας, που μπορεί να αντέξει τους κλυδωνισμούς και τις όποιες
ταραχές. Οπότε αν λάβει ψηλά ποσοστά, θα μπορέσει να αντέξει.
Το να ψηφίσει κανείς το Κ.Κ.Ε δε σημαίνει
αυτομάτως ότι θα γίνει επαναστάτης, ούτε θα αλλάξει τρόπο ζωής. Αλλά, αποτελεί
τον πυρήνα της Αριστεράς και μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης. Είναι η πιο
δυνατή απάντηση σε ό,τι έχει σχέση με την Αριστερά.
Μας λένε:
η ψήφος
προς την Αριστερά ισοδυναμεί με χάος.
Δηλαδή, η επιλογή τόσα χρόνια των δύο μεγάλων
κομμάτων δε μας έφερε προ του χάους;
Μας λένε:
θα είμαστε εξελιγμένοι, όταν το δημόσιο χρέος θα
είναι στο 120% του Α.Ε.Π και όταν οι μισθοί θα είναι στα 200 ευρώ.
Αυτά όμως
δεν είναι κινδυνολογίες της Αριστεράς, αλλά επιταγές της Τρόϊκα, που τόσο πολύ
υμνούν τα δύο κόμματα.
Η κοινή λογική, ωστόσο, δεν μπορεί να ξεχάσει τα
παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, τα συσσίτια, τους αστέγους. Και όλα αυτά,
μόλις 8 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας.
Άρα, το δίλημμα δεν είναι τάξη ή χάος. Εξάλλου,
όπως λέει και ο Ελύτης:
«όταν ακούς τάξη, ανθρώπινο κρέας μυρίζει»
και στην Ελλάδα το ανθρώπινο κρέας
παραμύρισε.
Το πραγματικό δίλημμα σε αυτές τις εκλογές είναι
πιο ξεκάθαρο παρά ποτέ:
Αριστερά ή Δεξιά;
Δηλαδή,
«Τίποτα το ανθρώπινο δε μου είναι ξένο» Τερέντιος
ή