Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η υπέρβαση των ιδεολογικών τσιτάτων…
Ολοένα
και περισσότερο ακούω να συζητούν για τις «ταξικές πολιτικές», να
αναφέρονται στην «πλουτοκρατία», έστω και όχι πάντα με βάση την
μαρξιστική ορθοδοξία…
Όμως,
η μη «αριστερή» «καθαρότητα» στην αναφορά των όρων αυτών ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΑΝ
ΑΥΤΩΝ, δικαιολογείται, διότι αυτά τα «ακούσματα», σε μεγάλο βαθμό πλέον,
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αλλά προέρχονται από ανθρώπους που ΣΤΟ
ΠΑΡΕΛΘΟΝ, απλά στο άκουσμα τέτοιων αριστερών τσιτάτων......
έβγαζαν
φλύκταινες…
Και πολύ φυσιολογικό…
Έχουν
περάσει, για όσους δεν τον κατάλαβαν, πολλές δεκαετίες από τότε που οι
ιδεολογικές γραμμές ήταν ξεκάθαρα και πεντακάθαρα ορατές ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ…
Σήμερα
ο κόσμος, ορθώς αποφορτίζει ιδεολογήματα που είχαν τη σημασία τους όταν
πρωτοεμφανίστηκαν, κάποιους αιώνες πριν με τη γέννηση της βιομηχανικής
επανάστασης ιδίως, και επαναοριοθετεί τη σημασία τους και κυρίως την
ιδεολογική τους εγκόλπωση…
Θυμάμαι, ένα παλιότερο άρθρο μου όπου σημείωνα : «Υπάρχουμε
«εμείς», υπάρχουν και οι «άλλοι». «Εμείς» είμαστε αυτό που «εμείς»
αποκαλούμε «δημοκρατικές» δυνάμεις, οι «φορείς» της αλλαγής. Οι «άλλοι»
είναι ο «συρφετός», οι «προδότες». Μέσα από τέτοιους «ανεπίσημους», αλλά
καλά θεμελιωμένους τρόπους καθημερινής πρακτικής, οι κατέχοντες και οι
μνηστήρες της εξουσίας απανταχού της Γης, εκμεταλλευόμενοι και την πάγια
αδυναμία των μαζών ν’ ασκήσουν οδυνηρή για τον εαυτό τους κριτική,
προωθούν χωρίς πράγματι μεγάλη δυσκολία τέτοια χοντροκομμένα κι
επικίνδυνα συνθήματα, που στο μεν επίπεδο του ανταγωνισμού των
ιδεολογιών σε εθνικό επίπεδο υποθάλπουν την εσωτερική γαλήνη και
ομοψυχία, στο δε επίπεδο της διεθνούς αναμέτρησης των συστημάτων,
υποθάλπουν την παγκόσμια ειρήνη, κι όλα αυτά, υπό την προϋπόθεση, ότι
κάνουμε δεκτή την υπόθεση ότι δεν υπάρχει κοινωνικό σύστημα που να μας
έπειθε ότι δεν έχει προσβληθεί απ’ το μικρόβιο της αλλοτρίωσης.»
Το
άρθρο μου αυτό, το είχα γράψει ΠΡΙΝ ΑΠΟ 30 ΧΡΟΝΙΑ περίπου, τότε, την
εποχή της μεγάλης ιδεολογικο-κομματικής πόλωσης, τότε, που ακόμα και η
απλή προσπάθεια αμφισβήτησης των ιδεολογικών χαρακωμάτων, θα ήταν αρκετή
να σου στοιχίσει ακόμα και επαγγελματικά… (Το παραπάνω απόσπασμα από το
: Βασίλης Χασιώτης : Η αλλοτρίωση των κοινωνικών κινημάτων ή «εμείς» και οι «άλλοι», εις περιοδικό Οικονομικός Ταχυδρόμος, 6/9/1984)
Οι «εθνικές μοιρολογήτρες»
Διακινδυνεύω ένα στοίχημα…
Ότι
στις επόμενες εκλογές, ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΛΑΜΑ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΣΟΙ
ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ
ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ....
Βέβαια,
επιστρατεύοντας όλη τη θεωρία του «μοιραίου» : ότι δηλαδή ΗΤΑΝ
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ο ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΑ ΘΑΝΑΤΟΣ, Η ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΔΥΝΑΜΟΥ
ΑΥΧΕΝΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΕΝΟΣ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΥ ΧΑΣΑΠΗ...
Η αλυσίδα της «σωτηρίας»…
(Είδα μια γελοιογραφία πριν 1-2 μέρες στην
οποία φαίνονται να χαριεντίζονται εντός του Κοινοβουλίου οι Γιώργος
Παπανδρέου – Αντώνης Σαμαράς, κατά τη ψήφιση του εφαρμοστικού Νόμου που
περικόπτει μισθούς και συντάξεις, τον οποίον και υπερψήφισαν. Η λεζάντα
είχε τον τίτλο «Ποιο το αστείο;» Σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα έκανα το
παρακάτω σχόλιο στη προσωπική μου σελίδα στο facebook)…
Προφανώς
ότι με ΤΗ ΣΦΑΓΗ μαθών και συντάξεων ΣΩΖΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ!! Λιγότερα
εισοδήματα, λιγότερη κατανάλωση, λιγότερα δημόσια έσοδα, λιγότερα
ασφαλιστικά έσοδα, μεγαλύτερα δημόσια ελλείμματα, μεγαλύτερο δημόσιο
χρέος, περισσότερα λουκέτα στην αγορά, περισσότερη ανεργία, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η
ΑΛΥΣΔΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ... Κάθε τι άλλο, είναι ΑΤΑΚΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ... Κύριε των
Δυνάμεων!!!!!