ΓΡΑΦΕΙ ΟΛΥΣΙΑΣ
Η κοινωνία και ο λαός ζυγώνουν στο
έσχατο σημείο εξαθλίωσης και απόγνωσης. Δεν είναι μόνο το χαράτσι της ΔΕΗ (αυτό
θέλουν να συζητάμε τώρα όλη μέρα). Είναι η συνολική μας κατάσταση.
Δηλωμένοι άνεργοι κοντά στο εκατομμύριο.
Χώρια και άγνωστο πόσοι ελεύθεροι ......επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι είναι
επίσης άνεργοι.
Τα νέα παιδιά φεύγουν κατά χιλιάδες για
ξένες χώρες και αναζήτηση καλύτερης τύχης. Χάνουμε μέρα με τη μέρα τον “στρατό”
εκείνον που θα μας οδηγούσε στο μέλλον.
Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν ήδη
μεταφερθεί στις γειτονικές χώρες. Οπως και δισεκατομμύρια καταθέσεις.
Η αγορά στεγνή.
Κανείς
δεν μπορεί να πληρώσει κανέναν. Οι μόνοι που επιβιώνουν είναι ορισμένοι στην
λιανική κι αυτό άγνωστο για πόσο. Δεν υπάρχει πλέον η έννοια της “υγιούς
επιχείρησης”. Ούτε ισχύει το “τον ξέρω αυτόν, είναι έντιμος επιχειρηματίας και
άνθρωπος”. Η αγορά, η πιάτσα, είναι ένα ναρκοπέδιο.
Πέφτει ο ένας, και παρασέρνει στην πτώση
και τους προμηθευτές του. Και πάει ντόμινο. Και με το κάθε κλείσιμο κι άλλοι
άνεργοι. Κι άλλη απόγνωση κι άλλη απελπισία. Στήριξη στην μικρομεσαία
επιχείρηση από πουθενά.
Παρά το ρευστό και τις εγγυήσεις που
έχουν πέσει στις τράπεζες.
Μόνο στις τράπεζες θα δώσουν πάλι χρήματα, στον άνεργο, στον
κατεστραμμένο και στον απελπισμένο τίποτε.
Δύο απορροφητήρες μαζεύουν το ρευστό από
την αγορά: οι φόροι και τα παλιά δάνεια, όσα τέλος πάντων συνεχίζουν να
αποπληρώνονται.
Οικογένειες κρυώνουν και πεινάνε. Γονείς απελπισμένοι που
αυτοκτονούν. Γέροντες στα συσσίτια χωρίς
φάρμακα και πετρέλαιο.
Ο λαός θεωρεί τις κομματικές ηγεσίες που
τον κυβέρνησαν, και ειδικά τους τελευταίους, ως τους υπεύθυνους για την μεγάλη
καταστροφή.
Απειλεί με κρεμάλες και εκτελέσεις.
Κι αυτοί ολοι στην κοσμάρα τους.
Στον χαβά τους.
Σαν να μην τρέχει τίποτε. Συζητάνε για τη διαδοχή
στο ΠαΣοΚ. Σαν να είναι το σοβαρώτερο ζήτημα από καταβολής κόσμου.
Και φυσικά όλοι μαζί συμφωνούν πως το ξεπλήρωμα των
“δανεικών” στους τοκογλύφους και οι νέες τοκογλυφικές δανειακές συμφωνίες,
είναι η μόνη λύση για την “σωτηρία” μας.
Ενώ ακόμα και ο πιο μ….ας, ο έχων μια
στάλα εντιμότητα έστω, θα έβγαινε να πει θαρρετά πως είναι πια ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ
Οτι
ο λαός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Αυτοί το χαβά τους.
Τι περιμένουμε τώρα; Να αρχίσουν οι
ληστείες και οι επιθέσεις συμμοριών απελπισμένων στα σούπερ μάρκετ και στις
εύπορες συνοικίες. Το πλιάτσικο. Ωστε να έχουν μια καλή δικαιολογία να
σκληρύνουν κι άλλο την καταστολή και την αστυνομική και ενδεχομένως και
στρατιωτική παρουσία.
Μέχρι να μας κάνουν
Συρία στο τέλος.
Αυτό το κομματικό καθεστώς και αυτή η
κυβέρνηση υπάρχουν ακόμη διότι διαθέτουν μια ισχυρή ένοπλη στήριξη: τα ΜΑΤ.
Οι άνδρες των ΜΑΤ, οι αξιωματικοί τους
και η ηγεσία της αστυνομίας διαπράττουν ένα τεράστιο και διαρκές έγκλημα, εμποδίζοντας την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας
που προβλέπει το κουρελιασμένο Σύνταγμα.