Η διαγραφη πρεπει να είναι διαγραφη…

    Του Πέτρου Τρουπιώτη
  


          Ο Α Σαμαράς, καλώς ή κακώς , δεν έχει σημασία τελικά σε αυτή εδώ την αναφορά, αποφάσισε να διαγράψει αρκετούς είναι η αλήθεια, βουλευτές του κόμματος του, γιατί δεν ακολούθησαν την επίσημη κομματική γραμμή  στο θέμα του νέου μνημονίου.
 Και είναι η αλήθεια επίσης ότι η κίνηση αυτή προκάλεσε προβλήματα και στο εσωτερικό της ΝΔ , αλλά και σε μερίδα των ψηφοφόρων της.
 Και αυτό γιατί δεν είναι εύκολο να πείσεις ένα.......
κομμάτι στελεχών που έχει μεγαλώσει πολιτικά και κομματικά στην λογική της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση , την οποία κυβέρνηση, αλλά και στην λογική των κακών ξένων, ότι οφείλεις κάποιες κρίσιμες για την χωρά στιγμές να ακόλουθης μια άλλη γραμμή, έστω και αν αυτή δεν σε ωφέλει, πρόσκαιρα, κομματικά
 Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν είναι εύκολο να πείσεις  ψηφοφόρους που επί δυο χρόνια βρίσκονται στο στόχαστρο του πρώτου μνημονίου και έχουν χάσει το 40% των εσόδων του , αν έχουν δηλαδή έσοδα ακόμα, ότι τώρα η κίνηση σου είναι σωστή και προς την κατεύθυνση προστασίας σε τελική ανάλυση των ίδιων.
  Όμως , η απόφαση για διαγραφή , έτσι όπως εξελιχτήκαν τα πράγματα και αφού ο κ Σαμαράς για λόγους που δεν είναι του παρόντος χρόνου,  είχε προειδοποιήσει για κάτι τέτοιο , ήταν μονόδρομος.
 Μονόδρομος που ο Πρόεδρος της ΝΔ δεν είχε καμία πιθανότητα να μην ακολουθησει , εάν ήθελε να έχει  αξιοπιστία και να δείξει ότι ελέγχει το κόμμα του. Να δείξει, και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, πως όταν λέει κάτι μπορεί να το επιβάλλει. Να δείξει ότι εάν αναλάβει την εξουσία  θα μπορέσει να εφαρμόσει την πολιτική την οποία υπόσχεται.
  Άρα, ο κ Σαμαράς, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να τους διαγράψει και να μην  υπολογίσει το όποιο πολιτικό κόστος , το όποιο κατά την άποψη πολλών (που μάλλον είναι και η σωστή) θα είναι πρόσκαιρο και εν πέσει περιπτώσει όχι δυσβάστακτο.
 Τώρα όμως , κάποιοι πάνε και πάλι να εγκλωβίσουν τον κ Σαμαρά σε ένα λάθος.
 Στο να ξαναπάρει στους κόλπους του κόμματος , όσους ο ίδιος διέγραψε πριν μια εβδομάδα.
 Μάλιστα προτείνουν , αν οι βουλευτές αυτοί ψηφίσουν τους εφαρμοστέους νομούς, να τους ξαναδεχθεί η ΝΔ στους κόλπους της, μια και όπως λένε θα έχουν εμπρακτως αναγνωρίσει το λάθος τους…
 Μόνον που εδω είναι και η παγίδα.
 Γιατί η διαγραφή κάποιου , είναι βαρεία ποινή που σημαίνει ότι έχει υποπέσει σε βαρύ ατόπημα. Ατόπημα , το όποιο δεν είναι δυνατόν να διαγράφει με μια άλλη κίνηση.
 Έτσι, αν ο κ Σαμαράς ξαναπάρει τους διαγραφέντες βουλευτές στην ΚΟ, τότε θα στείλει λάθος μήνυμα.
 Στους άλλους βουλευτές, που τελικά ψηφίσαν
Στους πολίτες, ότι δεν είναι σταθερός και πως φοβάται το κόστος  και
Στο εξωτερικό που δεν θα δείξει αξιοπιστία.
 Οφείλει λοιπόν ο κ Σαμαράς να μην ακούσει τις διαφορές ηρωίνες και να αφήσει όσους διέγραψε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας.
 Θα μπορούσε απλώς λίγες μέρες πριν τις εκλογές, και αφού έχουν κάνει την δική τους αυτοκριτική, να τους δηχθεί ως μελή του κόμματος και πάλι , όχι όμως στις λίστες των υ[υποψηφίων βουλευτών.
 Γιατί κάποιοι πρέπει τελικά να έχουν και κόστος για τις επιλογές τους…