Μοντέλο Ανάπτυξης

 Αναγνώστης

Οικονομολόγος δεν είμαι ούτε το παίζω έξυπνος. Θέλω απλά να μοιραστώ μια απλή σκέψη μου μαζί σας.
Ας υποθέσουμε οτι είμαι το κράτος και θέλω να έχω ανάπτυξη, δουλειές για τους πολίτες μου και φυσικά έσοδα στα ταμεία μου. Η σούπα, με τις πολιτικές επιλογές που έχουν γίνει μέχρι τώρα, φαντάζομαι οτι και ο πιο αδαής έχει καταλάβει οτι ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ. Η άγρια φορολόγηση δηλαδή των πολιτών και των επιχειρήσεων, φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα στους τομείς που υποτίθεται με ενδιαφέρουν σαν κράτος. Ανάπτυξη-εργασία-έσοδα.
Για να έχουμε ανάπτυξη λοιπόν τι χρειαζόμαστε; Επενδύσεις θα πώ εγώ ο αδαής. Να έρθουν δηλαδή ξένες επιχειρήσεις στην.......

Ελλάδα και να ανοίξουν εργοστάσια και να διευκολύνουμε γενικά την επιχειρηματικότητα στο τόπο μας.
Γιατί σήμερα δεν γίνεται αυτό; Λόγω γραφειοκρατίας και υψηλής φορολόγησης λέω εγώ. Γιαυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχουν και υψηλά ποσοστά ανεργίας για τους πολίτες. Και όταν ο πολίτης δεν έχει, δεν θα ξοδέψει οπότε και ο ΦΠΑ προς το κράτος πάει περίπατο. Και οι πολιτικές αφαίμαξης των πολιτών μέσω φορολογικών τερτυπιών τύπου ΔΕΗ μόνο καλό δεν κάνουν στην κοινωνικη συνοχή.
Και λέω λοιπόν την ιδέα μου.
Θέλουμε ανάπτυξη και επενδύσεις; Μηδενική φορολογία σε ΟΛΕΣ τις επιχειρήσεις και υπεραπλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών. Σαν κράτος δηλαδή, δεν φορολογώ τις επιχειρήσεις,ΑΛΛΑ υποχρεώνω τις επιχειρήσεις σε έναν κατώτατο βασικό μισθό προς τους εργαζόμενους που να τους επιτρέπει να ζούν αξιοπρεπώς. Αυτόματα λοιπόν δημιουργούνται θέσεις εργασίας.
Οι επιχειρήσεις αυτές θα παράγουν, και αντί να πληρώνουν φορολογία, θα πληρώνουν μόνο μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους, φυσικά υπο τον αυστηρό έλεγχο των υπηρεσιών του κράτους. Αν ο πολίτης έχει εργασία και αμοίβεται λογικό θα είναι οτι τα χρήματα αυτά κάπου θα τα ξοδέψει. Ορίστε λοιπόν και τα έσοδά μου σαν κράτος απο τον ΦΠΑ.
Και ερωτώ λοιπόν κάποιους ανθρώπους με σαφώς περισσότερες γνώσεις απο τις δικές μου, θα ήταν βιώσιμο και συμφέρον  ένα τέτοιο μοντέλο ανάπτυξης;