Σχολιανά 26

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης 

*

Στις επόμενες εκλογές, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΕΚΓΡΙΝΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, αφού τα ΠΑΝΤΑ θα είναι ήδη ψηφισμένα και δρομολογημένα; ΤΑ ΠΑΝΤΑ, τα οποία από τη στιγμή του 1^ου Μνημονίου ως και τη στιγμή των εκλογών, έχουν (και θα έχουν) ψηφιστεί ΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ο οποίος ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΛΗΘΗΚΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ… Η προκήρυξη των επόμενων εκλογών, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΚΕΨΕΙΣ, δεν είναι ΓΝΗΣΙΑ  θέληση των κομμάτων ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός, ΔΙΟΤΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ… Τι μπορούν να μας ρωτήσουν; Αν συμφωνούμε ΣΤΑ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΝΤΑ, ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΝΤΑ, ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΑΣΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΑΦΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΚΌΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΩΠΟ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΤΗΣ «ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ» ΕΠΙ ΟΛΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ........
ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ;  Λυπούμαι να πω, ότι οι επόμενες εκλογές ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΧΟ : ΣΤΟ ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΟΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΕΩΣ ΤΩΡΑ… Αυτό, είναι μια ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ…

*

Μερικοί αρχίζουν τις μεγάλες προσδοκίες, για μια κυβέρνηση ΒΡΑΧΥΒΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ : που απλά, θα νομοθετήσει 1-2 βασικά νομοσχέδια (τη συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου και τον προϋπολογισμό), θα διεξάγει ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ διαδικασία «κουρέματος» με τις Τράπεζες, και θα μας οδηγήσει σε εκλογές… ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΕΤΕΡΟΝ… Αν θέλουμε σώνει και καλά να αρχίσουμε να διερευνούμε το ζήτημα των προσδοκιών, τότε καλά θα κάνουμε ν’ αρχίσουμε ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΛΑΟΣ ν’ ασχολούμαστε ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ που αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλές δεκαετίες και η οποία είναι η ΕΞΗΣ ΜΙΑ : ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ, ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΟΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ… Διότι, αρχίζοντας απ’ το τελευταίο, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, το πρόγραμμά τους, ΤΟ ΕΧΟΥΝ «ΚΑΜΜΕΝΟ»… Και τα δύο, ΘΑ ΕΦΑΡΜΩΣΟΥΝ Ό,ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ, και «αυτό» που θα ψηφιστεί αυτό το τρίμηνο, θα είναι Ό,ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΠΟΛΛΆ ΧΡΟΝΙΑ… Και σε ό,τι αφορά τα «κριτήρια» επιλογής των αντιπροσώπων μας, ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ, ν’ αποκλειστούν τουλάχιστον οι ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΦΩΝΟΙ, οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΛΑΚΑΔΟΡΟΙ , ΟΣΟΙ ΦΗΜΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΒΙΔΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ (ΚΟΙΝΩΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΗΔΕΣ), ΟΣΟΙ ΑΝΑΙΔΩΣ ΥΨΩΣΑΝ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΣΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΑΦΕΣΗ Σ’ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΝΟΥΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ,  ΟΣΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, ΟΣΟΙ ΑΝΕΧΤΗΚΑΝ ΤΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΟΣΩΝ ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, ΟΣΩΝ ΕΧΥΣΑΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΙΚΑ (ΟΧΙ ΣΚΛΗΡΑ : ΑΔΙΚΑ) ΜΕΤΡΑ, ΟΣΟΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ… Λοιπόν, με βάση αυτά τα κριτήρια, εδώ και δύο μέρες, άρχισα τη καταμέτρηση : πήρα έναν – έναν τους βουλευτές και τα μέλη της κυβέρνησης και άρχισα να τους αξιολογώ… Μέχρι στιγμής, έχω κλειδώσει στο προσωπικό μου χρονοντούλαπο της Ιστορίας, ίσαμε και 230… Μούμεινε να αξιολογήσω τους υπόλοιπους 70, αλλά σταμάτησα το μέτρημα λόγω ελαφράς αδιαθεσίας… Θα το συνεχίσω σε πρώτη ευκαιρία…

*

Από τη στιγμή που η παρακμή του πολιτικού συστήματος είναι το κυρίαρχο και αδιαμφισβήτητο χαρακτηριστικό του, και ιδίως απ’ τη στιγμή που η παρακμή έχει και ως ποιοτικό χαρακτηριστικό την διαφθορά εξόν απ’ την ανικανότητα, απ’ τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα χωρίς προσχήματα στρέφει τα νώτα του στη κοινωνία, απ’ τη στιγμή που επίσης αδιαμφισβήτητα έχει πάψει να είναι καθ’ οιοδήποτε τρόπο χρήσιμο στη κοινωνία, ΑΥΤΗ Η ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ… Δεν έχει κανένα νόημα να μιλάς σε ώτα μη ακουόντων, να επικαλείσαι ανύπαρκτες ευαισθησίες, και ΔΗΘΕΝ ενδιαφέροντα για το «κοινό καλό»…. Πρέπει να έχουμε τα μάτια ανοιχτά και το νου σε πλήρη ετοιμότητα να αδράχνουμε οτιδήποτε μας φαίνεται σαν μικρή ή μεγάλη ή ακόμα απλά σα μια δυνητική ευκαιρία ικανή να αντικαταστήσει κάποιο μεγαλύτερο ή τμήμα του παλαιοπολιτικού και παλαιοκομματικού ερειπωμένου οικοδομήματος… Το νέο δεν θα έρθει απότομα… Πολλά «νέα» πράγματα θ’ αποδειχτούν παμπάλαια, θ’ αποδειχτούν το ίδιο νοσηρά όσο τα παλιά, αλλά, ο δρόμος προς το νέο δεν θα είναι εύκολος, ούτε απαλλαγμένος από παγίδες, σε μερικές μάλιστα θα πέσουμε και μέσα… Αλλά, η πορεία που θ’ αφήσουμε πίσω μας ό,τι αξίζει να μείνει πίσω, έχει ξεκινήσει… Το νέο, στην ανάγκη, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΟ, ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΟΥΜΕ ΕΞ ΑΡΧΗΣ…

*

Για όσους πιστεύουν πως ό,τι γίνεται, γίνεται έτσι ως έτυχε στα πλαίσια της ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ, απατώνται πλάνην οικτρά. Όταν τους μιλάς για σχεδιασμό μακροχρόνιο των πολιτικών που αντιτίθενται στα κοινωνικά δικαιώματα και τις προοπτικές ανάπτυξης στην οποία η κοινωνία δεν θα είναι ο συλλέκτης των ψίχουλων που περισσεύουν απ΄ τη διανομή της πίττας, σε θεωρούν «συνωμοσιολόγο»… Διαβάζω ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ τον πρόλογο του καθηγητή Κουκιάδη στη β΄ έκδοση του βιβλίου του «Εργατικό Δίκαιο» (εκδ. ΣΑΚΚΟΥΛΑ), ΣΤΑ 1994, 17 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ! Γράφει ; «Όμως οι νομοθετικές εξελίξεις που πραγματοποιήθηκαν… προαναγγέλουν το επερχόμενο τέρμα της κοινωνίας της εργασίας και να θέτουν υπό αμφισβήτηση και αυτό το ίδιο το εργατικό δίκαιο… Η μάχη που δίνεται με επίκεντρο το εργατικό δίκαιο εκδηλώνεται ως μάχη επιλογής ανάμεσα στην ελευθερία και την ισότητα, την ελευθερία των συμβάσεων και την ισότητα στις δυνατότητες για διαπραγμάτευση. Αλλά τέτοιες επιλογές δεν είναι πρωτόγνωρες. Όσες φορές επιχειρήθηκαν στο παρελθόν είχαν ολέθριες συνέπειες για την επιβίωση των Δημοκρατιών, παντός τύπου, και για τους ίδιους τους λαούς.» Τα συμπεράσματα ας τα εξάγει ο καθένας, χωρίς την ανάγκη από ινστρούχτορες και άλλους καθοδηγητές…