Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η
Ευρώπη οδεύει ολοταχώς προς την αποδόμησή της. Μετατρέπεται σταδιακά
αλλά σταθερά, σε μια ένωση κρατών – υπηκόων υπό τη προσωρινή διπλή
γαλλογερμανική ηγεσία, έως ότου καταστεί πλήρως γερμανική. Σε μια τέτοια
Ευρώπη, τα «οφέλη» είναι παρόμοια αν όχι παντελώς όμοια με τα «οφέλη»
που έχει κάθε κράτος ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ, ΥΠΟ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ (το ίδιο είναι), ΥΠΟ
ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ (κι αυτό το ίδιο με τα προηγούμενα είναι). Σ΄ αυτή την
Ευρώπη, η Ελλάδα, έχοντας εισπράξει (αλλά όχι και αξιοποιήσει) όλα τα
οφέλη που είχε όταν ήταν στη διαδικασία της «σύγκλισής» της με τις
οικονομίες (αλλά και τις δομές0 της Ευρώπης, ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει παρά μονάχα
να χάσει με τη παραμονή της σ’ αυτή, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ… Αν η
Ευρώπη μας υπόσχεται ότι θα ξαναδούμε το φως του ήλιου σε 50 ή 60
χρόνια, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ «ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ» ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗ
«ΒΟΗΘΕΙΑ» ΤΗΣ, ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ........
ΓΡΗΓΟΡΑ, αφού είναι αποδεδειγμένο
ότι ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΘΝΟΣ αναπτύσσεται πιο γρήγορα από ένα υπόδουλο (το
οποίο ΔΕΝ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΠΟΤΕ)… ΝΑΙ σε μια ειδική σχέση με την Ευρωπαϊκή
Ένωση, ΝΑΙ όμως και σε μια ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΝΑΙ στο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ
άνοιγμα των φτερών μας προς ΝΕΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ, ΝΑΙ σ’ ένα ΝΕΟ
ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ που θα αναγεννήσει ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, τη ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ, που θα υποστηρίξει την ανάδυση μιας
ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ… Η Ευρώπη, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν είναι ότι δεν μας προσφέρει
τίποτα πια : αυτό θα ήταν κάτι το εξαιρετικά θετικό όπως εξελίχτηκαν τα
πράγματα. Η Ευρώπη μας προσφέρει ΘΑΝΑΤΟ… Και κανείς ποτέ δεν βγήκε
ωφελημένος σαν πλάγιασε με το Θάνατο.. Βέβαια, υπάρχει και το
απροσδόκητο… Οι ΝΥΝ ανεπαρκείς ευρωπαϊκές ηγεσίες, και ιδίως αυτές της
Γερμανίας και Γαλλίας, αντικατασταθούν από άλλες, που θα αναβιώσουν το
ευρωπαϊκό όραμα, και κάνουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΗ (εννοώ την
Ευρώπη ως ενιαία ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΝΤΌΤΗΤΑ)… Διαφορετικά, σ’ ένα καράβι που
βουλιάζει, ο κίνδυνος να δε «ρουφήξει» μαζί του στο πάτο, είναι
υπαρκτός… Πρέπει τώρα να πάρουμε τις αποφάσεις μας… Ρωτάνε πολλοί : και
αν φύγουμε ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ; Είναι ερώτηση πλήρους ηλιθιότητας… Μα δε λέω να
ΦΥΓΟΥΜΕ… ΛΕΩ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ… ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΜΑΣ… Άλλωστε,
πιστεύει κανείς ΟΤΙ ΦΥΓΑΜΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΔΩ;….