Tρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις!

Γράφει ο Dr. Money

Όταν οι αγορές σε αμφισβητούν θα πρέπει να κινείσαι επιθετικά, κάνοντας περισσότερα απ’ αυτά που περιμένουν από εσένα για να τις εκπλήξεις ευχάριστα και να ηρεμήσουν, αφήνοντάς σε για κάποιο χρονικό διάστημα στην ησυχία σου.

Η νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση δεν έλαβε σοβαρά υπόψη της το ανωτέρω δίδαγμα τον Οκτώβριο του 2009 και προτίμησε να παραμείνει προσκολλημένη στις προεκλογικές υποσχέσεις.

Η συνέχεια είναι γνωστή αν και η κατάληξη (της χώρας) άγνωστη.

Όμως, δεν είναι μόνο η ελληνική κυβέρνηση που έχει κάνει αυτό το λάθος.

Οι ηγέτες των άλλων χωρών της ευρωζώνης όπως η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί κ.τ.λ. αλλά και οι κοινοτικοί ........

αξιωματούχοι όπως οι κ.κ. Μπαρόζο, Ολι Ρέν, Βαν Ρομπάι κ.τ.λ. δεν πάνε πίσω.

Η αποσπασματική προσέγγιση της κρίσης του χρέους στην ευρωπεριφέρεια, συμπεριλαμβανομένων των συχνά αντικρουόμενων απόψεων, μαρτυρά το ίδιο πράγμα.

Η ευρωζώνη βρίσκεται σχεδόν πάντοτε ένα βήμα πίσω από τις αγορές με αποτέλεσμα οι τελευταίες να επηρεάζουν την εξέλιξη της κρίσης και κάθε φορά που οι ευρωπαίοι ηγέτες το αντιλαμβάνονται τρέχουν από πίσω με νέα μέτρα για να μην τους ξεφύγει.

Κατόπιν τούτου η έκβαση της χθεσινής συνάντησης της καγκελαρίου κ. Μέρκελ και του κ.Σαρκοζί στο Παρίσι δεν εξέπληξε.

Αν εξέπληξε κάτι ήταν η μάλλον ήπια αναφορά της κ. Μέρκελ στην ιδέα της έκδοσης του ευρωομολόγου.

Δεν είναι μικρό πράγμα όταν γνωρίζεις οτι τα δυο-τρίτα των μελών του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού αντιτίθεται στη παροχή νέου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα.

Αν αντιτίθεται στη παροχή ενός επιπρόσθετου δανείου π.χ. 20 δις ευρώ, προς την Ελλάδα, θα πρέπει να πάθει αμοκ, ακούγοντας ότι η Γερμανία θα κληθεί να εγγυηθεί την εξυπηρέτηση ενός μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους των απείθαρχων του Νότου.

Δεν είναι επίσης καθόλου εύκολο αν αναλογισθεί κανείς το δίλημμα της κ. Μέρκελ με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Είτε πάει για ευρωομόλογο και χάνει τις επόμενες εθνικές εκλογές είτε ακολουθεί σκληρή γραμμή έναντι της Ελλάδας και των υπολοίπων, αυξάνοντας τις πιθανότητες επικράτησης του κυβερνητικού συνασπισμού στις εκλογές αλλά προεδρεύει της αποσύνθεσης του μεγαλύτερου οικονομικού εγχειρήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ισως ο μοναδικός τρόπος να πεισθούν οι συμπατριώτες της, αν φυσικά θεωρούν ότι συμφέρει την Γερμανία να διασωθεί το πρότζεκτ του ευρώ, είναι με την επίκληση επιχειρημάτων όπως εκείνο στο οποίο αναφέρθηκε η FT Deutschland χθες, επικαλούμενη έκθεση του ινστιτούτου του Κιέλου.

Το κόστος της έκδοσης ευρωομολόγων για την Γερμανία υπο την μορφή υψηλότερων πληρωμών για τόκους δεν ξεπερνά τα 10 δις ευρώ και είναι πολύ μικρότερο αν συγκριθεί με το κόστος των πακέτων στήριξης σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Σ’ αυτό το στάδιο της κρίσης, η έκδοση των ευρωομολόγων έπεται και δεν προηγείται άλλων διεργασιών όπως η επιβολή μεγαλύτερης δημοσιονομικής πειθαρχίας στην ευρωζώνη.

Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και ξεκάθαρα.
Οι αγορές έχουν ήδη διαπιστώσει ότι η κ.Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί δεν συνιστούν το ποιο αποτελεσματικό ντουέτο ηγετών στον κόσμο αφού συνήθως έπονται των αγορών για αντικειμενικούς και πολιτικούς λόγους.

Το γεγονός ότι η ΕΚΤ είναι εκεί για να παρέμβει, αγοράζοντας ιταλικά και ισπανικά ομόλογα, όσο θα ετοιμάζεται ο μηχανισμός EFSF είναι μια ανακούφιση για τις κυβερνήσεις τους παρόλο το ρίσκο αξιοπιστίας που συνεπάγεται για την ΕΚΤ.

Όμως, δεν σημαίνει ότι οι αγορές δεν θα διστάσουν να δοκιμάσουν εκ νέου τις αντοχές της Ιταλίας και της Ισπανίας το επόμενο διάστημα.

Αν συμβεί, η κ. Μέρκελ θα πρέπει πιθανόν να απαντήσει στο δικό της δίλημμα.

Η απάντησή της θα ενδιαφέρει ασφαλώς την Ελλάδα.

Το ίδιο ισχύει αν δεν φθάσουμε ως εκεί.

Η τάση των Μερκελ-Σαρκοζί να τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις θα συντηρήσει την νευρικότητα στις αγορές, κάτι που θεωρητικά αυξάνει τις πιθανότητες να λάβει η Ελλάδα τις επόμενες δυο δόσεις αν φυσικά υλοποιήσει κάποιες από τις δεσμεύσεις της.


Dr. Money