Στο «μάτι» του νόμου η ελληνική και η ευρωπαϊκή Aκροδεξιά

thumbΣε ανύποπτο συγκυριακό χρό­νο (μέσα Ιουνίου) το «Π» είχε παρουσιάσει σ’ ένα τετρασέ­λιδο αφιέρωμα τα στοιχεία που... «διατηρεί» στο αρχείο της η αστυνομία για την ακροδεξιά οργά­νωση Χρυσή Αυγή. Το απαύγασμα της, εκπληκτικής για εμάς, διαπίστωσης ήταν πως οι αρμόδιες ελληνικές διω­κτικές αρχές φιλοξενούν την πληρο­φοριακή ύλη τους για το νεοναζιστι­κό σύμφυρμα σ’ έναν... άδειο καμβά (tabula rasa ). Γράφαμε συγκεκριμένα: «Τι υπάρ­χει, όμως, μέχρι και σήμερα στ’ αρ­χεία των αστυνομικών υπηρεσιών και των περινούστατων think tank περί της Χρυσής Αυγής και αυτών που προ­σορμίζονται στους κόλπους της; Όσο κι αν φαντάζει απίστευτο και παράλ­ληλα ενοχοποιητικό για τις όποιες ύποπτες διασυνδέσεις, το μόνο που υπάρχει είναι μια απλή και γλαφυρή... έκθεση ιδεών! Αυτό και τίποτε περισ­σότερο...

Σύμφωνα με τον προφανώς ένα και μοναδικό συντάκτη αυτού του... “αδόλεσχου” κειμένου, το αίτιο για τη σύσταση του γκρουπούσκουλου από νοσταλγούς της ναζισμού ήταν η εθνικιστική έξαρση περί του Μακεδονικού ζητήματος». Το φάντασμα, όμως, της ακροδε­ξιάς τρομοκρατικής βίας - το οποίο προκαλεί ανατριχίλα - κι ενός εκ­κολαπτόμενου χριστιανικού ξενο­φοβικού νεοφονταμενταλισμού, ήρθε να προκαλέσει αλλεπάλληλα σοκ στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, η οποία είναι προσομοιωμένη στο άρι­ας «ενάργειας» πρόσωπο του Νορ­βηγού παράφρονα Άντρες Μπρέιβικ Μπέρινγκ. Ο ισχυρός κλονισμός, όπως μαθαί­νουμε, έφερε εκ νέου στο προσκή­νιο, με τον πλέον δραματικό τρόπο, δύο δομικού χαρακτήρα προβληματι­σμούς. Ο πρώτος σχετίζεται με τους λόγους που ωθούν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες να υιοθετούν ακροδεξιές ξενοφοβικές ιδεολογίες, συμπεριφο­ρές και κατ’ επέκταση πολιτικές, ενώ ο δεύτερος με την εθελοτυφλία - τα­κτική όλων ανεξαιρέτως των ευρωπα­ϊκών αστυνομιών, πλην της γερμανι­κής, για ευνόητους λόγους - με την οποία παραβλέπουν και δεν συστη­ματοποιούν δράσεις και πληροφορίες για νεοφασιστικά, νεοναζιστικά καρ­κινώματα. Όπως είδαμε την εβδομάδα της φρίκης, που άρχισε στις 22 Ιουλίου με τη διπλή πολύνεκρη τραγωδία της φιλήσυχης κι ανύποπτης Νορβηγίας, όλα τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά γκρου-πούσκουλα - μεταξύ των οποίων και τα αναφερόμενα σ’ αυτό ελληνικά - έσπευσαν ν’ αποποιηθούν το ιδεο­λογικό αμάλγαμα που ανατύπωσε στο έκτασης 1.500 σελίδων Mein Kampf του ο αιμοσταγής μακελάρης, υπό τον σημειολογικό τίτλο «2083 - Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας» και το οποίο αποτελεί «παλίμψηστο» ιδε­αλιστικών μανιφέστων των γκουρού του νεοναζισμού. Άπαντες οι αναφερόμενοι έσπευσαν να τον αποτάξουν και να τον κατατάξουν στη χορεία της μασο­νίας και του εβραιοσιωνισμού. Στην πρώτη και ανακλαστική αντίδραση της Χρυσής Αυγής, είδαμε να γράφουν σε σχετική ανάρτηση: «Σε κάθε περίπτωση, η Νορβηγία ζει μια τραγωδία και θρηνεί τις ζωές περίπου 100 ανθρώπων - ένα έγκλημα που σχεδιάστη­κε και εκτελέστηκε από νοσηρό εγκέφαλο. Μας προκαλεί, όμως, απέ­ραντη αηδία η κόκκινη προπαγάνδα πρώην (;) μαρξιστών ιδιοκτητών Μέ­σων “ενημέρωσης” να ταυτίσουν με το ζόρι έναν παρανοϊκό με την Εθνικι­στική Ιδεολογία...». Ήταν σαν μια λεπτή, μαύρη ιδεολο­γική γραμμή και κατεύθυνση να εκπο­ρεύτηκε από το αγκιτατόρικο ιδεολο­γικό λίκνο της ευρωπαϊκής ακροδεξι­άς απόφυσης, την οποία ενστερνίστη­καν μεμιάς όλοι οι μυημένοι.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ