Του Γιώργου Καισάριου
Έχουμε πει ότι η Ελλάδα είναι πλέον χτεσινό νέο. Όχι μόνο δεν έχει σημασία πλέον τι θα γίνει ή δεν θα γίνει σε αυτή την ταλαιπωρημένη χώρα, αλλά κανένας δεν θα μας δώσει την παραμικρή σημασία πλέον, διότι η Ευρώπη έχει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα φώτα της δημοσιότητας είναι στην Ιταλία και στην Ισπανία. Ειδικά όσον αφορά την Ιταλία, είναι η τρίτη μεγαλύτερη αγορά ομολόγων του κόσμου. Οι απομειώσεις επί των ελληνικών ομολόγων δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα πάθουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες από την Ιταλία.
Ο κύριος Trichet έχει επιτέλους μια πρόκληση μπροστά του -έφτασε η ώρα να δούμε αν είναι κεντρικός τραπεζίτης ή πρόσκοπος και τι μαγικά κόλπα μπορεί να κάνει για να σβήσει τις φλόγες των αγορών, που ......δεν έχουν πλέον καμία εμπιστοσύνη ούτε στην ΕΚΤ ούτε στους Ευρωπαίους πολιτικούς.
Έτσι λοιπόν βγήκε η κεντρική τράπεζα (η ΕΚΤ) προχτές και αγόρασε από το ταμπλό μερικά δισ. από Ιταλικό και Ισπανικό χαρτί. Πράγματι, οι αποδόσεις έπεσαν και χτες είδαμε τις αγορές να βάζουν φρένο στην αιματοχυσία.
Το ερώτημα είναι, τι θα καταφέρει κάνοντας κάτι τέτοιο;
Όσα Ελληνικά ομόλογα και να αγοράσει η ΕΚΤ, αυτό δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα χρήματα να τα πληρώσει. Επίσης, αγοράζοντας η ΕΚΤ ομόλογα, δεν θα κάνει τους Έλληνες πολιτικούς να φιλοτιμηθούν και να βάλουν χαλινάρι στο μεγάλο Ελληνικό βαθύ κράτος και στον διογκωμένο δημόσιο τομέα. Με λίγα λόγια, οι αγορές ομόλογων δεν κάνουν τίποτα για να επιλύσουν το πρόβλημα της Ελλάδος, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Έχουμε πει ότι η Ελλάδα είναι πλέον χτεσινό νέο. Όχι μόνο δεν έχει σημασία πλέον τι θα γίνει ή δεν θα γίνει σε αυτή την ταλαιπωρημένη χώρα, αλλά κανένας δεν θα μας δώσει την παραμικρή σημασία πλέον, διότι η Ευρώπη έχει μεγαλύτερα προβλήματα.
Τα φώτα της δημοσιότητας είναι στην Ιταλία και στην Ισπανία. Ειδικά όσον αφορά την Ιταλία, είναι η τρίτη μεγαλύτερη αγορά ομολόγων του κόσμου. Οι απομειώσεις επί των ελληνικών ομολόγων δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα πάθουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες από την Ιταλία.
Ο κύριος Trichet έχει επιτέλους μια πρόκληση μπροστά του -έφτασε η ώρα να δούμε αν είναι κεντρικός τραπεζίτης ή πρόσκοπος και τι μαγικά κόλπα μπορεί να κάνει για να σβήσει τις φλόγες των αγορών, που ......δεν έχουν πλέον καμία εμπιστοσύνη ούτε στην ΕΚΤ ούτε στους Ευρωπαίους πολιτικούς.
Έτσι λοιπόν βγήκε η κεντρική τράπεζα (η ΕΚΤ) προχτές και αγόρασε από το ταμπλό μερικά δισ. από Ιταλικό και Ισπανικό χαρτί. Πράγματι, οι αποδόσεις έπεσαν και χτες είδαμε τις αγορές να βάζουν φρένο στην αιματοχυσία.
Το ερώτημα είναι, τι θα καταφέρει κάνοντας κάτι τέτοιο;
Όσα Ελληνικά ομόλογα και να αγοράσει η ΕΚΤ, αυτό δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα χρήματα να τα πληρώσει. Επίσης, αγοράζοντας η ΕΚΤ ομόλογα, δεν θα κάνει τους Έλληνες πολιτικούς να φιλοτιμηθούν και να βάλουν χαλινάρι στο μεγάλο Ελληνικό βαθύ κράτος και στον διογκωμένο δημόσιο τομέα. Με λίγα λόγια, οι αγορές ομόλογων δεν κάνουν τίποτα για να επιλύσουν το πρόβλημα της Ελλάδος, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Το
μόνο που θα καταφέρει να κάνει η ΕΚΤ, είναι να ξελασπώσει κάποιο
απελπισμένο θεσμικό, που δεν μπορούσε να κοιμηθεί το βράδυ και ξαφνικά η
ΕΚΤ του δίνει μια δεύτερη ευκαιρία να ξεφορτωθεί αυτά τα ομόλογα σε
καλύτερες τιμές από ό,τι του έδινε η αγορά.
Το άλλο θέμα είναι το εξής. Ναι μεν η ΕΚΤ μπορεί να αγοράσει όλα τα ομόλογα του κόσμου και να κατεβάσει τις αποδόσεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το ερώτημα όμως είναι, η αγορά στη συνέχεια θα χρηματοδοτήσει την Ιταλία και την Ισπανία με αυτά τα τεχνικά χαμηλά επίπεδα; Η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Η αγορά δεν πρόκειται να αγοράσει Ιταλικό, Ισπανικό ή Ελληνικό χαρτί, παρά μόνο όταν τα δημοσιονομικά των χωρών αυτών (ειδικά της Ελλάδας) σταθεροποιηθούν και μόνο όταν η καμπύλη του χρέους γυρίσει καθοδική από ανοδική που είναι σήμερα.
Άρα προσωπικά δεν βλέπω κάποια λογική σε αυτές τις αγορές. Ίσως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτή την κίνηση της ΕΚΤ, που ίσως δεν γνωρίζουμε. Όπως για παράδειγμα αυτό:
Στις 5 Μαΐου, η εταιρεία εκκαθάρισης LCH Clearnet (μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη), έκανε γνωστό ότι θα ζητηθεί αυξημένο margin για θέσεις σε Ιρλανδικά ομόλογα και ότι, θεωρεί την περιοχή των 450 μονάδων βάσης πάνω από το ΑΑΑ δεκαετές benchmark (Γερμανικό bund) σαν την περιοχή κινδύνου, όπου θα ζητηθεί αυτό το extra margin στο εξής για όλες τις θέσεις κρατικών ομολόγων.
Αυτό βασικά σημαίνει ότι αν είσαι τίγκα σε κρατικά χρεόγραφα με spread μεγαλύτερο από τις 450 μονάδες, ή θα πρέπει να πουλήσεις κάτι άλλο ή θα πρέπει να ξεφορτώσεις το συγκεκριμένο κρατικό ομόλογο. Επίσης σημειώστε ότι ναι μεν για τις long θέσεις το margin θα είναι αυξημένο, αλλά για τις short θέσεις το margin θα είναι μειωμένο.
Και αν η περιοχή των 450 μονάδων βάσης spread είναι η κόκκινη γραμμή για την Clearnet, τότε ίσως να είναι και η κόκκινη γραμμή για τον κύριο Trichet. Διότι για όσους δεν το πήραν χαμπάρι, προχτές το spread του Ιταλικού και Ισπανικού χρέους ήταν στα επίπεδα των 400 μονάδων.
Υπόθεση κάνω (λέμε τώρα) ότι η ΕΚΤ δεν θα ήθελε να διακινδυνεύσει να μάθει τι θα γινόταν αν το spread ξεπερνούσε τις 450 μονάδες και για λόγους ασφαλείας, έβγαλε το μπαζούκα από τη ντουλάπα για να τακτοποιήσει τους κακούς κερδοσκόπους (να τους κάνει ντα ντα) που προσπάθησαν να κάνουν trigger την περιοχή των 450 μονάδων βάσης για να κερδοσκοπήσουν.
Το αν πράγματι όμως ήταν αυτός ο λόγος που η ΕΚΤ προέβει σε αγορές Ιταλικού και Ισπανικού χρέους ειλικρινά δεν ξέρω, είναι όμως μια λογική εξήγηση. Διότι όλα τα άλλα που έχουν κάνει μέχρι σήμερα (ΕΚΤ και ΕΕ) δεν έχουν κανένα νόημα.
Το άλλο θέμα είναι το εξής. Ναι μεν η ΕΚΤ μπορεί να αγοράσει όλα τα ομόλογα του κόσμου και να κατεβάσει τις αποδόσεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το ερώτημα όμως είναι, η αγορά στη συνέχεια θα χρηματοδοτήσει την Ιταλία και την Ισπανία με αυτά τα τεχνικά χαμηλά επίπεδα; Η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Η αγορά δεν πρόκειται να αγοράσει Ιταλικό, Ισπανικό ή Ελληνικό χαρτί, παρά μόνο όταν τα δημοσιονομικά των χωρών αυτών (ειδικά της Ελλάδας) σταθεροποιηθούν και μόνο όταν η καμπύλη του χρέους γυρίσει καθοδική από ανοδική που είναι σήμερα.
Άρα προσωπικά δεν βλέπω κάποια λογική σε αυτές τις αγορές. Ίσως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτή την κίνηση της ΕΚΤ, που ίσως δεν γνωρίζουμε. Όπως για παράδειγμα αυτό:
Στις 5 Μαΐου, η εταιρεία εκκαθάρισης LCH Clearnet (μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη), έκανε γνωστό ότι θα ζητηθεί αυξημένο margin για θέσεις σε Ιρλανδικά ομόλογα και ότι, θεωρεί την περιοχή των 450 μονάδων βάσης πάνω από το ΑΑΑ δεκαετές benchmark (Γερμανικό bund) σαν την περιοχή κινδύνου, όπου θα ζητηθεί αυτό το extra margin στο εξής για όλες τις θέσεις κρατικών ομολόγων.
Αυτό βασικά σημαίνει ότι αν είσαι τίγκα σε κρατικά χρεόγραφα με spread μεγαλύτερο από τις 450 μονάδες, ή θα πρέπει να πουλήσεις κάτι άλλο ή θα πρέπει να ξεφορτώσεις το συγκεκριμένο κρατικό ομόλογο. Επίσης σημειώστε ότι ναι μεν για τις long θέσεις το margin θα είναι αυξημένο, αλλά για τις short θέσεις το margin θα είναι μειωμένο.
Και αν η περιοχή των 450 μονάδων βάσης spread είναι η κόκκινη γραμμή για την Clearnet, τότε ίσως να είναι και η κόκκινη γραμμή για τον κύριο Trichet. Διότι για όσους δεν το πήραν χαμπάρι, προχτές το spread του Ιταλικού και Ισπανικού χρέους ήταν στα επίπεδα των 400 μονάδων.
Υπόθεση κάνω (λέμε τώρα) ότι η ΕΚΤ δεν θα ήθελε να διακινδυνεύσει να μάθει τι θα γινόταν αν το spread ξεπερνούσε τις 450 μονάδες και για λόγους ασφαλείας, έβγαλε το μπαζούκα από τη ντουλάπα για να τακτοποιήσει τους κακούς κερδοσκόπους (να τους κάνει ντα ντα) που προσπάθησαν να κάνουν trigger την περιοχή των 450 μονάδων βάσης για να κερδοσκοπήσουν.
Το αν πράγματι όμως ήταν αυτός ο λόγος που η ΕΚΤ προέβει σε αγορές Ιταλικού και Ισπανικού χρέους ειλικρινά δεν ξέρω, είναι όμως μια λογική εξήγηση. Διότι όλα τα άλλα που έχουν κάνει μέχρι σήμερα (ΕΚΤ και ΕΕ) δεν έχουν κανένα νόημα.