Μία...εκτίμηση.

Γράφει ο Γιώργος Σωτηρόπουλος

Ένα παλιό ρητό λέει ότι ο ανασχηματισμός και η υποτίμηση του νομίσματος ανακοινώνονται την τελευταία στιγμή. Για την τελευταία, λόγω ευρώ, δεν υφίσταται πλέον, τέτοια περίπτωση. Ο ανασχηματισμός, όμως, είναι ένα παλιό κόλπο, με τον οποίο, αυτός, που τον εφαρμόζει, κερδίζει πολιτικό χρόνο.

     Έτσι συνέβη μερικές ώρες πριν. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι δε συναινεί σε καμία συνεργασία και αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δημιουργία νέας κυβέρνησης. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό λίγη σημασία έχει, γιατί θα ακολουθηθεί η ίδια πολιτική. Επομένως, το εάν θα αλλάξουν λίγα ή όλα τα πρόσωπα, μικρή σημασία έχει. Αλλά για να είμαστε και ειλικρινείς: ποιος θέλει να βλέπει τον Πάγκαλο;

Ωστόσο, και ο ανασχηματισμός παρόλη τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής έχει τη σημασία του. Ο πρωθυπουργός ..........
κερδίζει πολύτιμο πολιτικό χρόνο, μέσα στον οποίο θα «περάσει»το Μεσοπρόθεσμο, γιατί έχει την κυβερνητική υπεροχή και μπορεί εύκολα να το πράξει, παρόλες τις περί αντιθέτου μεμψιμοιρίες.

Με τη συμπεριφορά του ο πρωθυπουργός εξανάγκασε τα κόμματα να ζητήσουν εκλογές. Αυτό ήταν το λάθος τους και έτσι έπεσαν στην παγίδα. Έκαψαν από τώρα το βασικό τους χαρτί. Αναγκάζονται από εδώ και πέρα να επαναλαμβάνονται και να φθείρονται. Τους στέρησε τη δυνατότητα να συγκυβερνήσουν και τους έθεσε εκεί που είναι και τώρα, στην αντιπολίτευση. Με λίγα λόγια, ό,τι είχαν να πουν, το είπαν.

            Παίρνει ένα τεράστιο ρίσκο ο πρωθυπουργός. Κυβερνά μόνος του και αλλάζει την κατάσταση, επομένως επωμίζεται και το θετικό κομμάτι ή δεν έχει πάρει πρέφα τι συμβαίνει και αυτό θα μπορούσε να είναι και το τέλος του ΠΑΣΟΚ.

Προσωπικά τοποθετούμαι στο θετικό κομμάτι. Είναι νωρίς για την όποια προφητεία αλλά ήδη ο τουρισμός ανεβαίνει φέτος και το χειμώνα δεν είναι απίθανο να ακούσουμε κάποια  συγχώνευση τραπεζών μεσαίου βεληνεκούς. Αυτά θα προσέφεραν ένα σοκ στην οικονομία και θα μπορούσαν να αλλάξουν την ψυχολογία του κόσμου.

Γιατί εάν το δούμε σε επίπεδο πολιτικού χρόνου μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης ό,τι μεγάλο σε επίπεδο νομοσχεδίου ήταν να περάσει, πέρασε. Από εδώ και πέρα, η κατάσταση θα μπορούσε να ηρεμήσει, εκτός κάποιου απρόοπτου, που θα έφερνε τα κάτω πάνω. Αλλά τείνω να πιστεύω ότι κινούμαστε προς την ηρεμία.

Άρα, συμβαίνει το εξής: εάν τα πράγματα είναι ήρεμα μέχρι τα Χριστούγεννα του 2011 και σε συνδυασμό με κάποιες μικρές ανάσες επενδυτικές, τότε τα πράγματα μπορεί και να μην είναι και τόσο επαναστατικά, όπως πολλοί πιστεύουν.

Ο χρόνος θα δείξει....