Η άλλη κρίση

Του Κώστα Γιαννακίδη 

Το πιθανότερο είναι πως οι τύποι που διέπραξαν το φονικό στα Πατήσια δεν έχουν ούτε όνομα, ούτε ταυτότητα. Δηλαδή κάτι διαθέτουν, αλλά θα είναι γραμμένο σε δυσανάγνωστη γλώσσα. Ίσως να μην υπάρχουν καν για το ελληνικό κράτος και απλώς να περιφέρονται στο κέντρο της Αθήνας σαν άγνωστα υλικά στο καζάνι με τις ψυχές. Ασφαλώς και πρόκειται για καθάρματα του χειρίστου είδους. Ακόμα και οι ενστάσεις περί κοινωνίας που περιθωριοποιεί λυγίζουν σαν μαχαιρωμένο κορμί μπροστά τους. Ρατσιστικό; Εντάξει, το παίρνω αλλιώς.
Τρεις τύποι αγνώστου εθνικότητας δολοφονούν έναν άνδρα στο κέντρο της Αθήνας. Τα υπόλοιπα περί ετοιμόγεννης συζύγου ας.......
κάνουμε πως τα αγνοούμε, δεν αλλάζουν το γεγονός, απλώς το επενδύουν με περισσότερο δράμα. Το κορίτσι γεννήθηκε τη μέρα που δολοφονήθηκε ο πατέρας της. Η άφιξη της στον κόσμο δεν καλύπτει την απώλεια, θα την υπογραμμίζει.
Η Αθήνα  πρέπει να είναι η μοναδική δυτική πρωτεύουσα με κέντρο απροσπέλαστο από τους μόνιμους κατοίκους της. Πριν, λοιπόν, η κυβέρνηση «βγάλει τη χώρα από την κρίση», ας φροντίσει να επαναφέρει τη στοιχειώδη τάξη στις κεντρικές αρτηρίες της πρωτεύουσας που αιμορραγούν καθημερινά. Ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει. Όμως υπάρχουν Έλληνες που μπορούν να τον ακούσουν μόνο πίσω από κλειδωμένες πόρτες, ούτε καν στην είσοδο του σπιτιού τους. Και ο πρωθυπουργός οφείλει να γνωρίζει ότι όταν καλείσαι να σώσεις μία χώρα, πρέπει να σου αρέσει και να ζεις σε αυτήν.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών