Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα κάθε ηγέτης ενός κράτους , ανεξάρτητα του αν έχει εκλεγεί με δημοκρατικό τρόπο ή αν έχει καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία και ανεξάρτητα του τρόπου που την ασκεί , υπέρ ή εις βάρος του λαού του , μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποδειχθεί από τα παγκόσμια ΜΜΕ σαν τύραννος του λαού του. Ακόμα χειρότερα μπορεί ένας ηγέτης που ευεργετεί σταθερά το λαό του και αγωνίζεται για να διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας του να στοχοποιηθεί από τους ισχυρούς της γης για να αντιμετωπιστεί τελικά σαν παγκόσμιος τρομοκράτης. Το κριτήριο για το πόσο χρόνο θα παραμένει στην εξουσία ένας ηγέτης δεν είναι τελικά η θέληση το λαού του ούτε το εθνικό έργο του . Ειδικά , τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια και όχι μόνο , το κριτήριο αυτό είναι μόνο και μόνο , τα συμφέροντα των αγορών . Αυτές θα επηρεάσουν μέσα από τα ΜΜΕ , τα οποία ελέγχουν , την κοινή γνώμη για να αλλάξει με «δημοκρατικό τρόπο;» με εκλογές , μια κυβέρνηση ή ακόμα θα κινητοποιήσουν ιδιοτελείς και δυσαρεστημένους (που πάντα υπάρχουν) πολίτες για να την ανατρέψουν με ελεγχόμενες από ανθρώπους τους ταραχές .
Δεν νοιώθω καμία ανάγκη να αναζητήσω και να βρω αν ο δάκτυλος που κινεί τα νήματα , στην κορυφή της πυραμίδας των εξεγερμένων αυτή την περίοδο στις αραβικές χώρες και στη.... Συρία ειδικότερα , είναι αμερικανικός, αγγλικός, ή ισραηλινός. Μου αρκεί που γνωρίζω ότι ό δάκτυλος αυτός , όποιος και αν είναι , ανήκει στην ίδια γνωστή σε όλους μας οικονομική ΠΑΛΑΜΗ . Θα έλεγα ακόμα παραπέρα πως δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμένα ούτε και αυτές οι ίδιες οι προθέσεις των εξεγερμένων ή της ηγεσίας τους . Γνωρίζω πλέον , κάτι που με απελπίζει καθώς είναι τραγικό για το μέλλον της ίδιας της ανθρωπότητας . Είναι πασιφανές πλέον πως όλοι οι Λαϊκοί αγώνες , ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ή μη , δικαιώνονται μόνο κατά το ΜΕΡΟΣ και το ΜΕΤΡΟ που αυτό συμφέρει τις αγορές . Είμαι θέλω να πω πεπεισμένος , ότι ο κάθε ΑΣΑΝΤ,ΚΑΝΤΑΦΙ ,ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ , Παπαδόπουλος ή ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ ή ακόμα οι ΕΡΤΟΓΚΑΝ , ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κ.λ.π. είναι αναλώσιμοι όταν αυτό υπαγορεύουν ή επιβάλουν οι σκοπιμότητες των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και η καθαίρεση τους είναι εντελώς ανεξάρτητη (και συχνά αντίθετη) με το πραγματικό συμφέρον των κρατών και των λαών που κυβερνούν .
Θα ρωτήσω μόνος μου τον εαυτό μου ! Μα τι μήνυμα θέλεις να περάσεις σήμερα Πρωτομαγιά στους εργαζόμενους και ειδικά στου νέους δάσκαλε ; «Κάτσετε σπίτια σας !; Μην αγωνίζεστε !; Κάθε αγώνας είναι χαμένος από την αρχή του!»
Αυτά που γράφω τα γράφω κατά το πρόσταγμα του Διονύσιου Σολωμού που ορίζει ότι .. «Ωφέλιμον δια το Έθνος είναι ότι είναι Αληθές» και στη βάση αυτή θέλω να γνωστοποιήσω σε όλους ποιες είναι οι δυνατότητες και οι μεθοδεύσεις του αντιπάλου .
Η προτροπή μου όμως στους νέους και σε κάθε πολίτη που νοιώθει μέσα του μια φλόγα είναι . Βγείτε μπροστά σε κάθε αγώνα που σας εκφράζει και όπως έχω ξαναγράψει ΜΟΝΟ ΑΔΡΑΝΕΙΣ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΤΕ !
Ειδικά μια μέρα ορόσημο των εργατικών αγώνων και κατακτήσεων σαν την σημερινή , θα κλείσω με κάτι από την προσωπική μου εμπειρία .
Δεν θυμάμαι να έχει δικαιωθεί απόλυτα κανένας από τους πολλούς μικρούς αγώνες που έκανα για τη Δημοκρατία στη ζωή μου . Όμως και μόνο το ότι έδωσα αυτούς τους αγώνες δίνει τόσο μεγάλη ικανοποίηση που αξίζει να τη γευτεί κάθε νέος .
Στο κάτω – κάτω , δεν θυμάμαι ποιος το είπε αλλά είναι μια μεγάλη αλήθεια ότι : πραγματικά « ΧΑΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΑΝ» ποτέ !
Λεωνίδας Ορφανουδάκης