Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Όχι δεν
ξέφυγα. Δεν είναι της αισθητικής μου άλλωστε. Εξοργίστηκα όμως. Θύμωσα τόσο
που η αυτοδικία δεν απέχει παρά μια ανάσα μακριά μου. Γιατί με κατέστησαν
γρανάζι στην μηχανή παραγωγής του πλούτου τους. Και πρέπει να εξαγριώθηκα
τόσο που ο συνάδελφος τρόμαξε και τράβηξε την καρέκλα του σε απόσταση ασφαλείας
συνεχίζοντας ωστόσο με αδιάσειστα στοιχεία να μου περιγράφει, ένα ακόμη
τεραστίου μεγέθους σκάνδαλο, για το οποίο αν όχι ουδείς ελάχιστος λόγος έχει
γίνει. Περί της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου πρόκειται.
Εν
αρχή ο Τρικούπης ονειρεύτηκε την σύζευξή τους. Δια του τρένου όμως
και όχι δια των τετράτροχων οχημάτων που κατά την σε ώρες αιχμής κίνησή τους
μοιάζουν με βαγόνια τρένου μιας αδήλωτης ή αόρατης ατμομηχανής. Το αξιοσημείωτο
που ο Τρικούπης δεν είχε ως όφειλε πρόωρα οραματιστεί είναι, πως η αρίθμησή τους
(των βαγονιών) θα αναπαριστούσε τις χρυσοφόρες εισπράξεις των
κατασκευαστών της. (η αιτία που αληθές τρένο δεν διέτρεξε την γέφυρα ποτέ). Για
35, (ολογράφως τριάντα πέντε χρόνια) θα καταβάλλονται ανελλιπώς! Αυτό
είναι το διάστημα της............ εκμετάλλευσής της από τον κατασκευαστικό της όμιλο. Σχεδόν
υπερδιπλάσιο εκείνου του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος. Κατά την
αποικιοκρατική λογική τους, δικαίως. Γιατί η Χόχτιφ του αεροδρομίου
μετείχε στο σύνολο του έργου ακριβώς με το ήμισυ (5% ) εκείνου των Γάλλων του Ρίου Αντιρρίου που αντιπροσώπευε το
10%. Το υπόλοιπο 90% χρηματοδοτήθηκε κατά 40% από το Ελληνικό δημόσιο και
κατά 50% από κονσόρτσιουμ τραπεζών με εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου. Δηλαδή
του μαλάκα του φορολογούμενου μισθωτού και συνταξιούχου από τους οποίους τα
κυβερνητικά αρπακτικά αφαιρούν σήμερα την ψίχα από το ψωμί για να του αφήσουν
την αμάσητη κόρα.
Ποιο
είναι το σύνολο των χρημάτων που θα εισπράξει η κοινοπραξία κατασκευής της; Στην βάση των συμφωνηθέντων περίπου
1,7 δις ευρώ ή 579 δις σε δραχμές!
Το ποσό δηλαδή της συμμετοχής της επί 8,36 επιτρέποντάς της έτσι
ένα ποσοστό κέρδους κοντά στο 736% !! ( Μια χαρά θα το άκουγε ο χασάπης
μου.) Που σημαίνει ότι: Έχει από τα πρώτα τέσσερα χρόνια κάνει απόσβεση της
επένδυσής της και ήδη ως το 2039 θα εισπράττει κέρδη! Από τον διερχόμενο
Έλληνα. Μένει τώρα να απαντηθεί και το ερώτημα που αφορά το ύψος της
επένδυσης την οποία θα λυμαίνονται αποκλειστικά οι Γάλλοι για να κάνετε μόνοι
τις προσθαφαιρέσεις σας. Επτακόσια σαράντα εκατομμύρια ευρώ ή διακόσια
πενήντα δύο δις δραχμές έναντι στα οποία η κατασκευαστική τοποθέτησε 74
εκατομμύρια ευρώ ή 25 δις δραχμές..
Όπως
αντιλαμβάνεστε γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα. Ποιος είναι και αν υπάρχει
αυτός που θα αποδεχτεί να συνυπογράψει κατά τα πρότυπα του Λεοπόλδου του
Κονγκό το 1900 την παράδοση προς εκμετάλλευση για 35 χρόνια ενός έργου
που ο ίδιος κατά 90% έχει πληρώσει, όταν με ακριβείς μαθηματικούς
υπολογισμούς θα έχει αυτό αποσβεστεί στα πρώτα τέσσερα; Η απάντηση εξ
αντικειμένου και του αποτελέσματος πολύ απλή.. ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο
ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ! Αυτός
που θα πληρώσει την συγκεκριμένη γέφυρα (όπως και την Αττική οδό) σχεδόν
τρεις φορές πάνω από το πραγματικό της κόστος. Αυτός. Ο ΜΑΛΑΚΑΣ! Αυτός
που είδε τον Λαλιώτη να τρέχει σωβρακοφόρος λαμπαδηδρόμος πάνω στην
γέφυρα με τον Σημίτη να τον χειροκροτεί και λιγώθηκε από τον συμβολισμό της
αρχαιοπρεπούς πράξης του.
Με τα
σάλια του έτσι να τρέχουν ακατάπαυστα δεν πρόσεξε την επιγραφή στην άκρη της
γέφυρας. Ή δεν γνώριζε πως να αποκωδικοποιήσει τα ακρωνύμιά της. ΣΔΙΤ.
Σύμπραξη δηλαδή δημοσίου και ιδιωτικού τομέα με τον δεύτερο (τον
ιδιωτικό) να βάζει το χέρι του στην τσέπη για να ξύσει μην σας πω τι γιατί θα
εκτραχυνθώ έτι περισσότερο. Θα περιοριστώ ωστόσο να επισημάνω πως αν η γέφυρα
είχε κατασκευαστεί ως προϊόν καθαρά δημόσιας επένδυσης θα μας είχε κοστίσει
το 1/3 και με τους ίδιους ρυθμούς καταβολής διοδίων θα είχε η επένδυση
αποσβεστεί σε 15 χρόνια. Κι αν μια ηθική πολιτεία ήθελε να την τραβήξει
ως τριάντα πέντε χαλάλι της υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι θα τοποθετούσε το
ζεστό χρήμα στην παιδεία ή την υγεία. Αλλά όπως πιστεύω η πλειοψηφία των
αναγνωστών μου γνωρίζει ότι η ΕΟΚ βγάζει αλλεργικά σπυράκια στο άκουσμα
των κρατικών επενδύσεων δεδομένου ότι οι έποικοι των τραπεζικών αγορών ενισχύουν
πρωτίστως την αλητοελιτοκρατία που στην συνέχεια θα μας ζέψει σαν βόδια
με τα ληστρικά επιτόκιά τους.
Ας
ξαπλώσουμε τώρα στο κρεβάτι του Προκρούστη Παπανδρέου του νεόκοπου και
της κυβέρνησής του έτσι ώστε ακόμη και αν πληροφορηθούμε όπως στην περίπτωσή μας
εδώ για το πώς και ποιος φούσκωσε το χρέος σαν μπαλόνι, με τα πόδια
κομμένα θα έχουμε τόσο κοντύνει που δεν θα μπορούμε να το φτάσουμε για να το
σκάσουμε με την καρφίτσα του γενικού ξεσηκωμού. Ούτε αυτό μα μήτε εκείνους που
το διόγκωσαν..
Ευγένιος
Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr