Γράφει ο
Καφενόβιος
Χάος
διαρκείας. Φεβρουάριος απεργιών σε συγκοινωνίες, φαρμακεία, ΙΚΑ και γιατρούς
του ΕΣΥ.
Αλματώδης
η αύξηση της ανεργίας και στα μεσαία στρώματα, δηλαδή, σε εκείνες τις ομάδες
του ενεργού πληθυσμού, που είτε εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και σε καλά
αμοιβόμενες θέσεις (π.χ. σε μεγάλες επιχειρήσεις που κλείνουν ή κάνουν μειώσεις
προσωπικού), είτε ανήκουν στον χειμαζόμενο κόσμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Τρέμει
το …φυλλοκάρδι της κυβέρνησης από το ενδεχόμενο αντίδρασης αυτής της κατηγορίας
των ανέργων, που ίσως αποδειχτεί πιο έντονη από εκείνη των μακροχρόνια ανέργων.
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι, διαμορφώνεται μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, η οποία
αν δεν........ ανασχεθεί ίσως οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις.
Κανονικά
θα πρέπει να έχουν χάσει τον ύπνο τους, όχι μόνο η δική μας αλλά και οι λοιπές
ευρωπαικές κυβερνήσεις (κυρίως το Δ΄ Ράιχ) με όσα συγκλονιστικά και
καταιγιστικά συμβαίνουν στις απέναντι ακτές της Μεσογείου.
Υπάρχει
κανείς, που να αποκλείει την εξάπλωση αυτής της «μεταδοτικής ασθένειας»;
Ο
αραβικός κόσμος δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει όταν η απογοήτευση καταπιέζεται
επί μακρόν και η οργή μένει να σιγοβράζει.
Το
γεγονός ότι, στην Τυνησία και την Αίγυπτο δεν είχε τεθεί επικεφαλής της
εξέγερσης κάποιος ηγέτης καθόλκου δεν εμπόδισε τις μάζες να ξεχυθούν στους
δρόμους…
Μια
σπίθα είναι αρκετή…