Η κρίση «ευθιξίας» της κυβέρνησης

 Γράφει ο Θάνος Δημάδης

 Τελικά υπάρχει απάντηση στο ερώτημα τι συνέβη ξαφνικά και η τρόικα φαντάζει στα μάτια της κυβέρνησης τόσο αντιπαθητική και απεχθής, που ο Πρωθυπουργός να φθάνει ακόμα και σε διάβημα διαμαρτυρίας προς τους δανειστές μας; Τόσο πολύ πια, οι εκπρόσωποι της Τρόικας κατά την τελευταία συνέντευξη τύπου έθιξαν με τις υποδείξεις τους τις χορδές πατριωτικής ευαισθησίας της κυβέρνησης;

Γιατί, προσωπικά, δεν είδα καμία διαφοροποίηση σε σχέση με τις προηγούμενες συνεντεύξεις και παρεμβάσεις τους, ούτε ως προς την κατεύθυνση που κινείται το περιεχόμενο των απαιτήσεών τους από τη χώρα μας αλλά ούτε ως προς το διδακτικό ύφος που χρησιμοποιούν. Τότε προς τι ξαφνικά τέτοια κρίση ευθιξίας της κυβέρνησης απέναντι στις απαιτήσεις των "τροϊκανών", όταν μάλιστα πριν μερικούς μήνες ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τραβούσε μέχρι και το αυτί της Υπουργού του κυρίας Κατσέλη επειδή η .............. ίδια "έκανε νερά" στην ταχεία προώθηση των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις που επέβαλε η τρόικα...

Δεν πρόκειται παρά για έναν όψιμο κυβερνητικό τσαμπουκά άνευ ουσίας. Αφού η ένσταση της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα δεν είναι επί των αρχών, δηλαδή την απαίτηση να προωθήσει η χώρα ένα πακέτο μαζικών αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ για τα επόμενα χρόνια, αλλά επί της διαδικασίας, δηλαδή για το ύφος που χρησιμοποίησαν οι τροικανοί. Είναι μία κίνηση πολιτικού αντιπερισπασμού του Πρωθυπουργού απέναντι στην κατηγορία που προσάπτουν στον ίδιο και την κυβέρνησή του για αδιαπραγμάτευτη υποχωρητικότητα απέναντι στις απαιτήσεις της τρόικας. Με το παράθυρο, μάλιστα, των πρόωρων εκλογών να παραμένει ορθάνοιχτο, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε η συγκεκριμένη επιλογή τί ρόλο επιτελεί.

Η τρόικα από τη μεριά της δεν δείχνει διατεθειμένη να ρίξει λάδι στη φωτιά που άναψε η κυβέρνηση. Αφενός γιατί κατανοεί την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποδείξει, έστω για "τιμή των όπλων" στο εσωτερικό της χώρας, ότι είναι αυτή και κανένας άλλος που αποφασίσει τέτοια κρίσιμα ζητήματα. Και αφετέρου γιατί οι εκπρόσωποι της τρόικας ξέρουν ότι τέτοιου είδους λεονταρισμοί δεν πρόκειται να αναιρέσουν τα όσα έχει προσυπογράψει και προσυμφωνήσει η κυβέρνηση πριν από το Μνημόνιο όσο και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μαζί τους.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση μας "έπεισε" ότι ξέρει να υψώνει το ανάστημά της απέναντι στους δανειστές μας. Μήπως όμως έχει έρθει η ώρα να αφήσει τους γνωστούς θεατρινισμούς κατά μέρους και να μπει στην ουσία των πραγμάτων και των αλλαγών που ζητούνται από τη χώρα μας; Να μας πει δηλαδή πώς σχεδιάζει και με ποιες μεθόδους σκοπεύει να προωθήσει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που χρόνια τώρα ρημάζει εγκαταλελειμμένη χωρίς κανείς όλα αυτά τα χρόνια να έχει προχωρήσει σε μία σοβαρή και έγκαιρη καταγραφή της;

Καλά τα επικοινωνιακά κόλπα, καλοί - και μερικές φορές πετυχημένοι- οι απόπειρες εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης. Αλλά πιστεύει πραγματικά η κυβέρνηση ότι έχει την πολυτέλεια του χρόνου και κυρίως της ανοχής των αγορών και των Ευρωπαίων εταίρων για τέτοιους παρωχημένους και προβλέψιμους τακτικισμούς;

* Ο Θάνος Δημάδης είναι ανταποκριτής για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ από την Ουάσινκτον και αρθογράφος στην αμερικανική έκδοση Huffington Post (http://www.huffingtonpost.com/thanos-dimadis)