Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Ολοι εμείς οι κοινωνικοί αυτές τις μέρες σκεπτόμαστε τους
ανθρώπους που ζουν μόνοι τους, και το τονίζουμε ενίοτε με τόση έμφαση, που δείχνουμε εμείς το φόβο μας μπροστά στη μοναξιά,
στέλνοντας έτσι τη λύπησή μας,
με αποτέλεσμα αυτά τα άτομα να τη
μετατρέπουν σε αυτολύπηση, ώστε να
νοιώθουν μέσα στον πολιτισμό μας
περιθωριακά, με τις γνωστές καταθλίψεις των γιορτών.
Βέβαια
κάνουμε ότι μπορεί ο καθένας, για υποστήριξη, αλλά το θέμα είναι να μην νοιώθουν
κοινωνιακά περιθωριακοί οι άνθρωποι αυτοί.
Μη ξεχνάτε ότι εμείς οι κονωνικοί δε λέμε:
Ότι πολλοί
είναι υποχρεωμένοι να συμβιώνουν με
πολύ κόσμο, και συμβιβάζονται ανελεύθερα, για να μη χαλάσουν τις θολές
κοινωνικές εικόνες. Μη ξεχνάτε ότι μέσα σας είστε πιο ελεύθεροι και ασυμβίβαστοι από όλους
τους υπόλοιπους «επιτυχημένους» οι οποίοι............. μπορεί να είναι με πολύ κόσμο μόνο με το σώμα τους,ενώ και η ψυχή τους και το πνεύμα τους να
είναι κάπου αλλού, πλεόντας μέσα στη δυσαρμονία
.
Μη ξεχνάτε ότι πολλοί από τους οικογενειακά «επιτυχημένους»
ζουν για να εκπληρώσουν ρόλους, προσαρμοζόμενοι, από αδυναμία και ανασφάλεια,
προσπαθώντας να πείσουν τους γύρω τους για επιτυχημένες οικογένειες. Μη
ξεχνάτε ότι από εμάς τους
κοινωνικούς οι περισσότεροι για να δραπετεύουν με πνεύμα και ψυχή είναι μπροστά σε έναν υπολογιστή, ή σε ένα βιβλίο, ή σε
ένα μουσικό όργανο πάρα πολλές ώρες, βυθισμένοι στο δικό τους κόσμο πιο μοναχοί
από εσάς που λυπούνται.Ενω υποτίθεται με το σώμα,
είναι μέσα σε κόσμο. !!
Μη νοιώθετε άσχημα, μέσα στη
μοναχικότητα!!
Υπάρχει μια δύναμη
μέσα της, μια καθαρότητα,
μια κατάδυση στο βάθος του εαυτού σας, που δε μοιάζει με καμιά άλλη εμπερία
Είναι μια διάσταση της ανθρώπινης ζωής που αντλεί από κάθε πηγή του ατόμου, και
το πρόσωπο φτάνει στα βάθη του.
Η μοναξιά στη σύγχρονη ζωή μπορεί να εννοηθεί με δυο
τρόπους. Την Υπαρξιακή και τη μοναξιά της αυτό- απόρριψης που δεν είναι
μοναχικότητα , αλλά ένα ακαθόριστο και ενοχλητικό άγχος. Η αγχώδης μοναξιά είναι
αποτέλεσμα μιας απόστασης, μεταξύ αυτού που είναι κανείς, και αυτού που
προσποιείται ότι είναι,δηλαδή αλλοτρίωση μεταξύ του ανθρώπου και της
φύσης του. Η επιδίωξη στο να
μοιάζουμε με τους άλλους, απομονώνει συνεχώς τον άνθρωπο από τον εαυτό του, με συνέπεια το άγχος.
Ανίκανος να νοιώσει τη ζωή με έναν
αυθόρμητο και αρμονικό τρόπο,
επιζητά οποιαδήπτε παρέα με άλλους
Ο άνθρωπος αποστρέφεται τον τρόμο της μοναξιάς, και όχι την
μοναχικότητα Οι πρώτοι ΕΡΗΜΙΤΕΣ
ζούσαν στο πιο ΠΥΚΝΟΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΟ κόσμο,αυτόν του Πνεύματος. Η αίσθηση της έλλειψης
αγάπης, και το συναίσθημα της κατωτερότητας προκαλεί πόνο και δυστυχία, και την
αγχώδη μοναξιά κατά την οποία ο
άνθρωπος εγκαταλείπει την ατομικότητα του και βυθίζεται σε σχέσεις εξάρτησης.(
που πρέπει ολοι να αποστρεφόμαστε)
Το πρόσωπο που υποφέρει από αγχώδη μοναξιά, ακόμα και η μικρότερη κριτική το πληγώνει Εχει
μια επιθετικότητα, αλλά και ένα πάθος για να αγαπηθεί από τους άλλους,
χρησιμοποιώντας πονηρούς τρόπους, για να μη μείνει μόνο του. Τα πολιτιστικά
ενδιαφέροντα και οι παρέες του, προσφέρουν ένα ισχυρό αντίδοτο στο φόβο της
μοναξιάς
Αντίθετα, λειτουργεί η γνήσια εμπειρία της μοναχικότητας , που έχουμε πληρη επίγνωση του
εαυτού.
Ο Γουολφ πίστευε, ότι από τα βάθη της μοναχικότητας ,αναδύεται η ώθηση για
δημιουργία
Χρειάζεται
αυτοεκτίμηση και ευψυχία
για να μην κατακλυσθεί κάποιος από
το φόβο της μοναξιάς. Ο φόβος της
απόρριψης στερεύει στο άτομο τις πηγές ενέργειας που διαθέτει. Μη ξεχνάτε, ότι το άτομο που διακρίνεται στη φιλοσοφία
στη μουσική στη τέχνη στην επιστήμη είναι συχνά μοναχικό άτομο, που μερικοί το
βλέπουν ως ιδιόμορφο, ή εκκεντρικό.
Μη ξεχνάτε ότι βυθισμένοι στη μοναξιά
τους είναι και οι άνθρωποι της δημόσιας ζωής . Κάθε θέση εξουσίας συνεπάγεται
ώρες μοναξιάς
Η μοναχικότητα στη ζωή του Λίνκον τον έκανε ικανό να
αναπτύξει ένα βάθος επίγνωσης και ευαισθησίας, και αισθήματά του για την ανθρωπότητα, ώστε να ακούει με
σεβασμό και ευλάβεια
Το να αγαπάς σημαίνει να είσαι και μόνος. Κάθε αγάπη
κόβεται από χωρισμό ή θάνατο, και ο
άνθρωπος αγκαλιάζει, και
ανακαλύπτει την ύπαρξή του από την
ίδια του την υπόσταση.
Μη ξέχνάτε ότι ο μόνος είναι αυτός που δε συμβιβάστηκε!
Κάνετε την μοναχικότητα σας ζωτική εμπειρία.Μπορεί στο
βάθος να προσελκύσατε τη μοναχικότητα γιατί την είχατε ανάγκη.Μπορεί να
«επενδύσατε» μονομερώς, ή να βάλατε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι, τα αυγά να
κλώσησαν και το καλάθι να άδειασε! Όμως, μπορείτε να γεμίσετε πολλά άλλα καλάθια μέσα στην απεραντοσύνη της ζωής, και να
φωτίσετε ολες τις πλευρές του εαυτού σας. Να ολοκληρωθείτε! Αν εχετε αλλάξει
τρόπο σκέψης, ανοίξτε τη καρδιά σας.Πρακτικά, βοηθήστε εθελοντικά
ανθρώπους,διαβάστε παιδιά, παίξτε με παιδιά, να δώσετε και να πάρετε
ενέργεια!εμψυχώστε ηλικιωμένους, ασθενείς. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε ζωντανά,
ολες οι εκκλησίες είναι ανοικτές,
προσφέρουν γεύματα,οι άνθρωποι
μιλάνε μεταξύ τους, δεν πληρώνετε, και φεύγετε όποτε θέλετε, πολύ δημοκρατικά!Αναπτύξτε την
πνευματικότητά σας. Μη ξεχνάτε ότι
ο άνθρωπος είναι Σώμα Πνεύμα και Ψυχή. Με το σώμα μπορεί να είναι μόνος, αλλά με
τις άλλες 2 υποστάσεις του επικοινωνεί, πιο ουσιαστικά!!
Μη ξεχνάτε
ότι υπάρχουν άνθρωποι που ζουν
μόνοι τους ,μέσα σε υπόγεια φτωχά, αλλά τα μάτια τους λάμπουν από αγάπη,το Πνεύμα
τους από καθαρότητα, και η Ψυχή τους από πληρότητα, απέναντι σε άλλους με πολλά αγαθά και πολύ κόσμο γύρω
τους, αλλά με μεγάλα κενά.
Νοιώστε
όμορφα που είστε ανεξάρτητοι!
Χρόνια Πολλά, Καλές γιορτές με υγεία και πληρότητα.
Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός-Πολιτισμολόγος.